::قوانین در جهان مادی::

آنچه امروز در اختیار داریم به واقع همان ارثیۀ گذشتگان است که به ما رسیده
قوانین اجتماعی از دیرباز تا به امروز آمیخته با سیاست و منافع سیاستمداران و بزرگان بوده است و هر روز نیز این امر بیشتر مورد توجه بزرگان قرار گرفته و از آنجایی که این سیاست در حفظ منافع آنان مؤثر بوده پا را از قوانین اجتماعی فراتر گذاشته و دخالت های سودجویانۀ خود را تا به ادیان نیز تحمیل کردند و این امر در تمام دوران به گونه های مختلف جریان داشته است بطوریکه امروزه تشخیص قوانین حقیقی به دور از دخل و تصرف و تحریف امری محال و یا بسیار دشوار است . در بسیاری موارد در ادیان مختلف با دستورات دینی برخورد می شود که به هیچ عنوان با عقل و منطق سازگار نمی باشد و دستوراتی که در ادیان در خصوص برخی اعمال مادی آمده که مرتکبین ، جزای آن را در جهان روحی که جهان معنویات و حقیقت است خواهند دید در صورتی که فقط اعمال مادی که تأثیرات روحی داشته باشد به همراه انسان به جهان روحی منتقل می گردد و اعمال مادی زودگذر که تأثیرات آن در روح باقی نماند به جهان روحی منتقل نمی شود . به عنوان مثال شخصی که در کنار ساحل دریا با مایو به منظور استراحت و شنا نشسته و کمی آنطرفتر دختری با همان وضعیت مشابه در حال گذر است و هیچکدام توجه خاصی به یکدیگر ندارند ولی همدیگر را می بینند و این چیزی نیست که در عقل و روح شخص تأثیر گذاشته و به همراه او وارد جهان پس از مرگ بشود و در همین جهان مادی خواهد ماند اما از نظر دین دارای مشکلات بسیاری است . و یا اینکه دیدن قسمتی از موی سر زنان بتواند چنان در وجود مردی رخنه کند که تأثیرات روحی عظیمی به دنبال داشته باشد و هرگز فراموش نشود و به همراه خاطرات حیات مادی در وجود شخص به جهان روحی پس از مرگ منتقل شود ، البته شاید در مجموع بخشی از این موارد در یکجا جمع شود و در وجود ، شخصی تأثیر گذارد و افکار او را برای لحظه ای به سمت خود منحرف کند اما پس از دقایقی فراموش شود که در اینصورت نیز در او هیچ تأثیر روحی صورت نگرفته که قابل انتقال به جهان روحی باشد . و یا دستورات دیگری همچون بعضی از سفرها که به منظور رونق اقتصاد برخی از کشورها بوده و یا پرداخت بعضی وجوه که محل تأمین منبع مالی عده ای گردد و یا بسیاری موارد دیگر که جای تعمق دارد .
انسان همراه با تمام خاطرات خود وارد جهان پس از مرگ می شود اما به دلیل وجود شرایط خاص معنوی در جهان روحی ، روح به میل خود بسیاری از آنها را فراموش می کند و فقط بخشی را که متعلق به حقایق حیات اوست را در وجود خود حفظ می کند و تنها مسائل قابل استفاده در جهان روحی است که همراه روح وارد جهان روحی می شود .