-
::لحظات مرگ::
انسان در لحظۀ مرگ در صورتی که شناخت درستی از آن نداشته و تحت تأثیر مطالب و اعتقادات گذشته باشد با ترس و وحشت بسیار روبرو می شود ترس از اینکه چه اتفاقی خواهد افتاد و در لحظه ای که شروع می شود به جدا شدن از جسم خود با ناباوری سعی در بازگشت به جسم دارد و آن هنگام که می بیند اختیاری در این امر ندارد به جسم خود که بی حرکت در روی زمین افتاده خیره می شود مثل اینکه پس از سالها زحمت و مشقت از فرط خستگی به استراحت مشغول است و سپس به خود آمده می بیند هیچ چیزی وجود ندارد و فقط عقل است تمام خاطرات گذشته آرزوهای آینده همه را به یاد دارد ولی چیز دیگری نمی بیند هیچ جسمی وجود ندارد زمانی که در این اندیشه است آرام آرام مجدداً جسم او شکل گرفته و خود را چون گذشته با جسم می بیند با این تفاوت که آن انسان پیر و فرتوت که هیچ نای حرکت نداشت اینک بیش از دوران جوانی با نشاط و سرحال است احساس می کند تازه متولد شده است این نشاط و تجربۀ جدید او را مست خود کرده لحظه ای بعد به خود آمده می بیند با جسم خود فاصله گرفته و در ارتفاع بالا و در زیر سقف است چون حالات زمینی هنوز در اوست و مرگ را باور نکرده قصد راه رفتن دارد که می بیند قادر به این کار نیست در حقیقت با وجود اینکه پا دارد نمی تواند راه برود و پیش خود فکر می کند الان مانند دیگران در کف اتاق بود و می توانست از نزدیک آنها را ببیند که ناگهان خود را در کف اتاق و نزدیک به دیگران و کنار جسم خود می بیند و آن لحظه دچار سردرگمی می شود در اینجاست که باور صحیح از مرگ و لحظات پس از مرگ می تواند به انسان کمک کند و راه خود را سریعتر بپیماید چنانچه انسان بداند پس از مرگ دچار چه حالاتی می شود و چگونه از جسم جدا شده و پس از جدایی چگونه می تواند بر امور مسلط گردد هرگز دچار سردرگمی نمی شود و مهمتر اینکه شاید از وحشت انسان در لحظۀ مرگ نیز کاسته شود زیرا بیشتر ترس انسان از مرگ به دلیل این است که نمی داند چه بر سرش خواهد آمد و به کجا خواهد رفت اما اگر به یقین برسد که حیات ادامه دارد و چه بسا بسیار زیباتر از این حیات مادی و مرگ نیز بر خلاف گفته ها دردآور و ترسناک نبوده و لحظۀ پس از مرگ چه زیبا و چه اندازه شیرین است هرگز با این تفکر به مرگ نمی اندیشد و مرگ را فنا نخواهد دانست .
