کشور غنا

جمهوری غنا ( Republic of Ghana ) کشوری است واقع در غرب آفریقا ، جنوب بورکینا فاسو ، شرق ساحل عاج ، غرب توگو و در حاشیه ی اقیانوس اطلس و خلیج گینه . پایتخت غنا ، شهر آکرا ( Accra ) با 1 میلیون و 800 هزار نفر جمعیت می باشد . مساحت غنا 239.460 کیلومتر مربع و جمعیت آن 23 میلیون و 385 هزار نفر است . از مهمترین شهرهای غنا می توان به ، کوماسی 628 هزار نفر ، تمالی 270 هزار نفر ، تما 238 هزار نفر و اوبوئاسی 130 هزار نفر اشاره کرد . غنا دارای آب و هوایی گرمسیری است ، گرم و نسبتا خشک در جنوب و امتداد ساحل اقیانوس اطلس ، گرم و مرطوب در جنوب غرب و گرم و خشک در شمال ، دشت های پست نیز مرکز و جنوب غنا را دربر گرفته است . مهمترین رود غنا ، رود ولتا ( Volta River ) که از دریاچه ای مصنوعی به همین نام به اقیانوس اطلس می ریزد ، در رود ولتای سفید ( White Volta ) و ولتای سیاه ( Black Volta ) از شمال وارد غنا شده و با به هم پیوستن به دریاچه ی مصنوعی ولتا می ریزند . از دیگر رودهای جاری در غنا می توان به رود تانو ( Tano River ) و رود آنکوبرا ( Ankobra River ) اشاره کرد . غنا از جمله کشورهای پست محسوب می شود ، بلندترین نقطه ی غنا ، مونت آفاجاتو ( Mount Afadjato ) با 880 متر ارتفاع نام دارد که در شرق غنا و نواحی مرزی با توگو قرار دارد . چندین تمدن عمده در منطقه ای که اکنون غنا نامیده می شود به وجود آمدند ، امپراطوری غنای باستان تا قرن 13 میلادی بر منطقه حکمرانی می کرد قبایل آکان ( Akan ) تمدن عمده ی بعدی غنا را تشکیل دادند ، امپراطوری آشانتی ( Ashanti ) نیز در قرون 18 و 19 میلادی در منطقه بسط و گسترش یافت . غنا که پیش از این گولد کُست ( Gold Coast ) یا " ساحل طلا " نامیده می شد اولین بار در سال 1470 میلادی مورد توجه بازرگانان پرتغالی قرار گرفت ، سپس توسط بریتانیا ( 1553 ) ، هلند ( 1595 ) و سوئد ( 1640 ) دست به دست گشت تا مجددا در سال 1820 میلادی مجددا به دست بریتانیایی ها افتاد . بریتانیا پس از سال 1901 و با سرکوبی کامل مقاومت قبایل آشانتی کنترل کامل ساحل طلا را در دست گرفت . توگولند بریتانیا ( British Togoland ) یا همان مستعمره ی سابق آلمان ها طی رفراندومی در سال 1956 با پیوستن به ساحل طلا موافقت کرد . ساحل طلا و توگولند بریتانیا پس از تعویض نام به ، غنا ( Ghana ) در 6 مارچ 1957 رسما از بریتانیا اعلام استقلال کردند ، در نتیجه ی یک همه پرسی از روز 1 جولای 1960 در غنا رژیم جمهوری برقرار گردید . کوآمه انکروما ( Kwame Nkrumah ) رهبر جنبش پان آفریکن غنا در سال 1958 کنگره ی کشورهای آفریقایی را در آکرا پایتخت برگزار کرد و اتحادیه ی دولت های آفریقایی را به همراه گینه و مالی در سال 1961 تشکیل داد ، او با متمایل شدن به سمت شوروی و چین و کلا بلوک شرق در غنا نوعی حاکیمت استبدادی برپا کرد که همه ی جنبه های زندگی مردم غنا را در بر می گرفت . در فوریه ی 1966 هنگامی که انکروما به یک سفر خارج از کشور به پکن و هانوی رفته بود ، حکومت طی یک کودتای نظامی توسط ژنرال امائوئل کوتوکا ( Gen. Emmanuel Kotoka ) سرنگون شد . پس از این کودتا سریال کودتاهای متعدد در غنا همچنان ادامه یافت ، در 4 ژوئن 1979 ژنرال فردریک آکوفو ( Frederick AkuffoGen. ) توسط جری راولینگز ( Jerry Rawlings ) از قدرت خلع شد . روالینگز اجازه ی برگزاری انتخاباتی را به منظور تعیین یک رئیس جمهور غیرنظامی صادر کرد و هیلا لیمان ( Hilla Limann ) از حزب ملی خلق به عنوان رئیس جمهور غنا معرفی شد ، طی سه ماه حکومت راولینگیز خونبار ترین دوران پس از استقلال غنا رقم خورد ، در این دوران تعدادی بی شماری از مقامات دولتی و تجار و بازرگانان در غنا اعدام شدند . دو سال بعد راولینگز کودتای دیگری ترتیب داد و دولت غیرنظامی را به فساد متهم کرد و خود را به عنوان رئیس شورای دفاعی ملی موقت معرفی کرد او با لغو قانون اساسی و تحمیل شراسط اقتصاد دشوار به کشور ، کسری بودجه را جبران کرد و سپس با خارج شدن از عنوان نظامی اش برگزاری انتخابات چندحزبی غنا را در سال 1992 اعلام کرد و دو دوره ی پیاپی در تا سال 2000 رئیس جمهور غنا باقی ماند ، در این دوران هشت ساله غنا یکی از دموکراسی های باثبات در آفریقا به شمار می رفت . در انتخابات 7 ژانویه ی 2001 ، جان آگیکوم کوفور ( John Agyekum Kufuor ) به عنوان رئیس جمهور غنا انتخاب شد ، او در سال 2002 هیئتی را تحت عنوان کمیسیون آشتی ملی مامور رسیدگی به نقض های حقوق بشر طی زمامداری نظامیان در این کشور نمود . در انتخاباتی هم که در 7 دسامبر 2004 برگزار شد ، کوفور در رقابتی تنگاتنگ با کسب 52 % آرا در مقابل جان آتا میلز ( John Atta-Mills ) با 48 % آرا مجددا برای 4 سال دیگر رئیس جمهور غنا باقی ماند ( انتخابات بعدی در دسامبر 2008 برگزار خواهد شد ) . نژاد 45 % غنایی ها ، آکان ، 15 % موله دوگبان ، 11 % اوه ، 7 % گا دانگمه ، 4 % گوآن ، 3 % گورما ، 2 % گروسی و 1 % مانده بوسانگا می باشد ، همچنین دین 68 % مردم غنا ، مسیحی ( شامل پنتکُستال و کاریزماتیک 24 % ، پروتستان 18 % و کاتولیک 15 % ) 15 % مسلمان و 5 % نیز پیرو آیین های بومی و قبیله ای می باشند . انگلیسی زبان رسمی در غنا محسوب می شود ، هفتاد زبان بومی نیز کاربرد دارد از جمله مهمترین آنها : آشانتی ، اوه ، فانته ، بورون ، دوگومبا ، دانگمه ، داگارته ، آکیم ، گا و آکواپم ، هستند . واحد پول غنا ، سدی با واحد جزء ( پسوا ) نام دارد . از مهمترین صادرات غنا می توان به ، طلا ، کاکائو ، الوار ، ماهی تن ، بوکسیت ، آلومینیوم ، سنگ منگنز ، الماس و گل اشاره کرد . غنا از اعضای کشورهای اتحادیه ی آفریقاست .