آموزش عکاســـی
افزایش كنتراست تصاویر دیجیتال
http://www.bartarinha.ir/client/them...img/r_t_kh.gif http://www.bartarinha.ir/client/them...img/l_t_kh.gif
یكی از معیارهای تعیین كننده كیفیت یك عكس، كنتراست(Contrast) است. كنتراست تنها عامل تعیین كننده كیفیت تصویر نیست، اما بدون شك یكی از مهمترین عوامل آن به شمار می‌رود. عموما، كنتراست نشانگر اختلاف بین روشنایی تاریكترین و روشنترین نقاط یك تصویر است.
http://www.bartarinha.ir/client/them...img/r_b_kh.gif http://www.bartarinha.ir/client/them...img/l_b_kh.gif
یكی از معیارهای تعیین كننده كیفیت یك عكس، كنتراست(Contrast) است. كنتراست تنها عامل تعیین كننده كیفیت تصویر نیست، اما بدون شك یكی از مهمترین عوامل آن به شمار می‌رود.
عموما، كنتراست نشانگر اختلاف بین روشنایی تاریكترین و روشنترین نقاط یك تصویر است. وقتی كنتراست تصویر كم باشد، اختلاف بین روشنایی آن نقاط كم است. نتیجه پایین بودن كنتراست تصویر، كمبود محدوده تونال تصویر و در نهایت محو بودن تصویر خواهد بود. بهبود كنتراست تصویر باعث وسعت محدوده تونال تصویر و بهبود فوكوس می‌گردد.
در این نوشته، راههای مختلف بهبود كنتراست را مرور خواهیم كرد و مزایا و معایب هریك را بررسی خواهیم كرد.(مانند همیشه نرم افزار هدف ما، فتوشاپ خواهد بود)
1- برای تازه‌كاران دنیای دیجیتال، وسوسه انگیزترین ابزار بهبود كنتراست، كنترل Brightness/Contrast است.
همین اول تكلیفمان را با این ابزار روشن كنیم: این كنترل را برای بهبود كنتراست پیشنهاد نمی‌كنیم! دلیلش این است كه این ابزار انعطاف پذیری كافی برای بهبود كنتراست ندارد، چرا كه نقاط تیره و روشن تصویر را به طور همزمان و به گونه‌ای مشابه تحت تاثیر قرار می‌دهد. در نتیجه ممكن است با افزایش كنتراست در مناطق روشن تصویر، مناطق تیره تصویر دچار كمبود محدوده تونال شوند(و بالعكس).
2- روش دوم، استفاده از كنترل Level است. مزیت این روش امكان كنترل جداگانه مناطق روشن و تاریك تصویر است. كلا وقتی مجبور می‌شویم كه برای بهبود كنتراست تصویر، جزئیات تصویر را قربانی كنیم بهتر است اینكار را در مناطق تیره و سایه‌دار عكس انجام دهیم چرا كه بیینده براحتی می‌پذیرد كه مناطق سایه عكس، تیره است و نیازی به جزئیات ندارد اما اگر این اتفاق برای مناطق روشن تصویر بیافتد، همه متوجه می‌شوند كه عكس اشكال دارد.
برای بهبود كنتراست با استفاده از Level كافیست كه اسلایدرهای دو طرف را تا محل شروع اطلاعات در نمودار به سمت داخل بكشیم. اینكار باعث می‌شود كه تیره‌ترین نقطه تصویر، سیاه مطلق و روشنترین نقطه تصویر نیز كاملا سفید شود كه در نتیجه كنتراست تصویر و نیز محدوده تونال آن بهبود می‌یابد. برای اینكار بهتر است كه تغییر Level را از طریق ایجاد یك لایه تنظیمی جدید انجام دهیم:
Layer > New Adjustment layer > Level
گاهی لازم است كه كنتراست را كمی بیشتر افزایش دهید. در این موارد اسلایدر مربوط به رنگ سیاه را كمی بیشتر به داخل بكشید اما اسلایدر رنگ سفید را تغییر ندهید.
شاید بپرسید كه اگر بخواهیم كنتراست را بیشتر كنیم، میزان دقیق و مناسب تغییر محل اسلایدر ها را چگونه بیابیم؟
برای اینكه دقیقا متوجه شویم كه تغییرات اعمال شده تا چه حد مناسب هستند و در چه حدی باعث كاهش جزئیات تصویر خواهند شد، یك راه حل جالب وجود دارد: كافیست هنگامی كه میخواهید اسلایدرها را تغییر دهید، ALT را بگیرید. با اینكار هنگام تغییر اسلایدر سفید، تصویر كاملا سیاه می‌شود.حال اگر اسلایدر را به داخل حركت دهید، بتدریج یكسری پیكسلهای رنگی در تصویر ظاهر می‌شود كه نشانه حذف اطلاعات تصویر است. رنگ پیكسلها نیز نشانگر كانال رنگی است كه دچار بیشترین آسیب اطلاعاتی شده است. پس كافیست كه قبل از شروع (یا حداقل قبل از افزایش زیاد) این پیكسلها، حركت اسلایدر را متوقف نماییم. برای اسلایدر سیاه نیز همین عمل قابل انجام است، فقط با این تفاوت كه ابتدا با گرفتن ALT تصویر كلا سفید خواهد شد.
3- پس از استفاده از كنترل Level برای تنظیم نقاط سیاه وسفید، ممكن است هنوز كنتراست تصویر به حد مورد نیاز شما نرسیده باشد. چرا كه همانگونه كه متوجه شدید برای افزایش كنتراست با این روش، محدودیتهایی وجود دارد.
در این موارد باید از كنترل Curve استفاده نماییم. با تنظیم Curve میتوان كنتراست تصویر را بدون قربانی كردن جزئیات مناطق تیره و روشن، بهبود داد. بر خلاف Level كه تنها امكان تنظیم نقاط سفید و نقاط سیاه وجود داشت، در این روش میتوان دامنه وسیعی از تون تصویر را كنترل نمود.
برای استفاده از Curve نیز بهتر است از یك لایه تنظیمی استفاده كنید:
Layer > New Adjustment Layer > Curve
برای بهبود كنتراست باید منحنی را كمی به شكل S درآوریم برای اینكار دو نقطه لنگر روی منحنی ایجاد می‌كنیم: در حدود %20 بالا و 20% پایین منحنی كلیك كنید تا دو نقطه لنگر ایجاد شود. حالا نقطه بالایی را كمی به چپ و نقطه پایین را كمی به راست بكشید و در حین اینكار به تصویر نیز دقت نمایید و تغییرات را مشاهده نمایید.
اگر بخواهید نقطه لنگر را تغییر دهید، دكمه CTRL را بگیرید و روی نقطه قبلی كلیك كنید تا حذف شود و سپس یك نقطه جدید ایجاد كنید.
برای دقت بیشتر میتوانید خطوط راهنمای پس زمینه Curve را بیشتر كنید. برای اینكار دكمه ALT را بگیرید و روی پس زمینهCurve كلیك كنید.
با روش S-Curve در حقیقت محدوده دینامیكی (dynamic Range) در نواحی روشن و تاریك تصویر را فشرده می‌كنیم تا محدوده میانی تصویر وسعت بیشتری پیدا كند چرا كه چشم انسان به این محدوده میانی فوق‌العاده حساس است. به بیان دیگر با توجه به محدودیتی كه در Dynamic Range وجود دارد ما میزان محدوده میانی را كمی وسیعتر كرده ایم تا تصویر از لحاظ كنتراست بهتر به نظر برسد.
عیب این روش در موارد عكسهایی است كه خودشان دارای محدوده میانی وسیعی هستند و با روش فوق امكان حذف جزئیات در مناطق تیره و روشن تصویر وجود دارد.برای این دسته از عكسها روش چهارم بسیار مفید است.
4- روش چهارم برای افزایش كنتراست، استفاده از Unsharp Masking است. همانطور كه می‌دانید، مورد استفاده اصلی Unsharp masking برای افزایش شارپنس تصاویر است اما میتوان با تنظیم متغیرهایش، از آن برای افزایش كنتراست نیز استفاده نمود. برای این كار صفحه مربوط به Unsharp masking را باز كنید:
Filter > sharpen > Unsharp masking
برای اینكه خاصیت شارپ نمودن این ابزار از بین برود، مقدار متغیر radius را زیاد می‌كنیم . مقدار 50 مناسب است. سپس مقدار Amount را كم می‌كنیم تا تغییر شدید روشنایی، بین نواحی تاریك و روشن كم شود. میزان 20% برای آن مناسب است. مقدار threshold را نیز صفر قرار می‌دهیم.
نتیجه این روش نیز بسیار خیره كننده است. شما میتوانید مقادیر Radius و Threshold را بازهم به میل خود و برای تصاویر مختلف‌تان تغییر دهید تا به بهترین میزان ممكن دست یابید.
به این روش Local Contrast Enhancement می‌گویند.
وقتی انسان به منظره‌ای كه دارای محدوده دینامیكی وسیعی از لحاظ روشنایی است، می‌نگرد، جهت چشم انسان مرتبا از یك ناحیه به ناحیه دیگر تغییر می‌كند. چشم به طور همزمان، خود را با روشنایی های مختلف تطابق می‌دهد و اطلاعات مربوط به هر ناحیه به مغز ارسال می‌شود. حال، مغز با یكسری تصاویر مجزا روبرو است كه با نورسنجی! های مختلف تهیه شده است. در این مرحله مغز انسان این اطلاعات مختلف را با هم تركیب كرده و در نهایت یك منظره كامل بدون هیچ گونه حذف جزئیات و بدون هیچ گونه پله پله شدن روشنایی(با وجود نورسنجیهای مختلف مردمك چشم) تحویل می‌دهد.
با این تفاسیر هنوز برای سازندگان دوربینهای دیجیتال، كارهای بسیاری در پیش رو است!
منبع : akkasee.com
