کاهش آسیب های مغزی در بیماری ms

کشف روشی جدید برای کاهش آسیب های مغزی در بیماری MS
دانشمندان ادعا می کنند، موفق به کشف نوعی دارو شده اند که می تواند آسیب های مغزی در بیماران مبتلا به MS را به حداقل میزان ممکن برساند.
به گزارش سلامت نیوز و به نقل از پایگاه اینترنتی بی بی سی، این نوع خاص دارو هم اکنون در درمان سرطان خون کاربرد دارد.
اما تحقیقات اخیر نشان داد، تجویز این داروی خاص در بیمارانی که از MS رنج می برند، می تواند از بروز برخی آسیب های مغزی به طرز قابل توجهی جلوگیری کند.
المتوزوماب دارویی که در حال حاضر در درمان سرطان خون موثر است، به نظر می رسد نه تنها می تواند از پیشرفت بیماری MS هم جلوگیری کند بلکه بهبود بافت های آسیب دیده مغزی را نیز در این بیماران سبب می شود.
این سری پژوهش ها توسط محققان دانشگاه کمبریج به انجام رسید که نتایج کامل آن در چاپ اخیر مجله Medicine منتشر شده است.
بیماری MS یک بیماری دستگاه عصبی مرکزی بوده و در این بیماری پوشش محافظ اعصابی که در داخل و اطراف مغز نخاع قرار دارند، تخریب شده که این خود باعث ایجاد طیف گسترده ای از علائم مثل از دست دادن کنترل عضلات، هماهنگی بین آنها و اختلالات بینائی می شود.
این بیماری در زنان شایعتر از مردان بوده و همچنین در نقاطی از دنیا مثل اروپای شمالی، آمریکا و کانادا نیز از شیوع بالاتری برخوردار است.
همچنین افرادی که در خانواده خود بیمار مبتلا به MS دارند، از ریسک بالاتری برای ابتلا به این بیماری نسبت به سایر افراد جامعه قرار دارند.
تاکنون دلیل بروز این بیماری مشخص نشده است ولی به نظر می رسد که بروز این بیماری ارتباطی با پاسخهای خود ایمنی داشته باشد.
در این بیماری حتی یک ویروس کوچک هم ممکن است باعث تحریک سیستم ایمنی شده و بدن را وادار به تولید پادتن هایی کند که به اشتباه به عناصر خودی بدن حمله می کنند.
در بیماری MS این پادتن ها به میلین ( Myelin ) که پوشش اعصاب است، حمله کرده و آنها را نابود می کنند.
میلین باعث می شود پیام های عصبی به سرعت در طول عصب منتقل شود. حال اگر این ماده تخریب شود بر روی عصب نقاطی بدون میلین بنام پلاک بوجود می آید و با گسترش این پلاکها انتقال پیام عصبی در طول عصب کند شده و یا با مشکل مواجه می شود که خود باعث بروز علائم بیماری MS می شود.
البته علاوه بر ویروس ، محققان معتقدند، پاسخهای خود ایمنی ( یعنی عملکرد دستگاه ایمنی علیه میزبان و نه یک عامل خارجی ) می تواند در اثر عوامل محیطی و یا ژنتیکی نیز اتفاق بیفتد.