اسكريما ؛ هنر رزمي فيليپين

اگرچه واژه اسپانیائی(آرنیس دی مانو) عملا به معنای هنر مهار كردن حركات دست می باشدولی به روشی از دفاع شخصی اطلاق می شود كه مبداء پیدایش آن كشور فیلیپین بوده و محور اصلی آن استفاده از شمشیر ، تركه های چوب و سایر سلاحها می باشد . در این هنررزمی تكنیكهای دست غیرمسلح در درجه دوم اهمیت قراردارند. آن زمان كه این روش مبارزه برای مدت زیادی در اروپا كم شناخته شده بود ، به واسطه مهاجرت شمار زیادی از فیلیپینیها به آمریكا در آن كشور رواج یافته بود . علیرغم اینكه این هنر رزمی در ابتدا" كالی " نامیده می شد در حال حاضر غالبا " آرنیس دی مانو " یا به عبارت دیگر اسپانیائی آن " اسكریما " خوانده می شود كه معنای عام آن زد وخورد یا مبارزه می باشد . این هنر رزمی دارای تاریخ طولانی و پر فراز و نشیبی می باشد كه می توان در تعقیب آن به سال 1512 میلادی بازگشت . زمانیكه فیلیپین در سیطره اسپانیا قرار گرفته بود ، آموزش آرنیس دی مانو همتراز آموزش خواندن و نوشتن ، آموزشهای مذهبی و زبان سانسكریت اعمال می شد و به مثابه گونه ای از آموزش نظامی کودكان و نوجوانان در كلاس جنگ و محاربه وضع گردیده بود . اسپانیائیها در راه تحمیل اراده خود بر ساكنان فیلیپین كه با استفاده از خنجر و چوب مرتكب اقدامات مرگبار می شدند با معضلات جدی مواجه بودند . چرا كه ابهت اسپانیائیها فقط در سایه استفاده از سلاحهای گرم متجلی می گردید . در طی قرن هجدهم كه اسپانیائیها به فیلیپین سلطه داشتند آموزش و تمرین آرنیس دی مانو مطلقا ممنوع بود.همانگونه كه ژاپنی ها حمل سلاح را برای ساكنین اوكیناوا ممنوع كرده بودند ) . حمل یك قداره یا خنجر نیز ممنوع بود .) این محدودیت ها جهت متمدن كردن فیلییپینیهای آتشی مزاج اعمال می گردید . از این رو و در این شرایط بود كه آرنیس دی مانو تبدیل به یك هنر زرمی سری گردید كه بطور مخفیانه آموزش داده شده و تدریس می گردید( همانند كاراته در اوكیناوا .زمانیكه آرنیس دی مانو از دنیای سری خود خارج شد برای اسپانیائیها غیر قابل تشخیص بود چراكه این هنررزمی در قالب رقصی متناسب با موسیقی محلی فیلیپین پدیدار شده بود . رقصی كه ضمن انجام حركات زیبا و جذاب و بدون اسلحه انجام می شد . این رقص برای اسپانیائیها تا حدی جذاب بود كه اجازه دادند درتشریفات و آئین های عمومی نیز اجرا شود . بهر حال آرنیس دی مانو در مقامی زنده و پایدار متجلی شد بگونه ای كه نیروهای اشغالگر بعضا اثرات آنرا در اماكن آشوبزده مشاهده می كردند

با گذشت نسلها این سیستم مبارزه ای محلی در نزد عامه مردم تحت عنوان آرنیس دمانو شناخته ، زنده نگهداشته و به نسلهای بعد سپرده شد.

هنگامیكه حكومت استعماری اسپانیائیها در سال 1989 میلادی به پایان رسیده و زمام امور به دست آمریكائیها سپرده شد ، ممنوعیت تمرین آرنیس دمانو لغو گردید. با وجود اینكه رقابتهای این رشته ورزشی در تعطیلات عمومی و بصورت آزاد برگزار می گردیدند ، هنوز اساتید این فن از آموزش عمومی تكنیكهای آن خودداری می كردند و آرنیس در غالب یك هنر سری باقی ماند.

با گذشت سالها مبارزات فراوانی انجام شد ، چرا كه آن زمان ژاپنیها بر علیه فیلیپین اعلام جنگ كرده وبه حریم آن كشور ***** نمودند و تعداد زیادی از فیلیپینیها در كنار آمریكائیها درگیرجنگهای تن به تن و چریكین شدند.

شواهدی دال بر این وجود دارد كه در موارد متعددی ، افراد زندگی خود را مرهون آموزش های آرنیس دمانو بوده اند. سلاح رسمی آنها كارد سنگین و بزرگی بود كه به سلاح سنتی آنها یعنی ساطور شباهت داشت و حكایت از آن می نمود كه آنها توانسته اند در خلال مبارزات انجام شده در یك دوره زمانی طولانی تكنیكهای مبارزه خود را اصلاح كنند . بعد از جنگ فیلیپینیها به خشونت خود ادامه دادند تا جائیكه در سال 1967 شهر سان چوان اولین مكانی بود كه ممنوعیت استفاده از نانچكو در آن اعمال شد و در سپتامبر 1972 بود كه رئیس جمهور توانست با اعمال قوانین نظامی به استفاده مخالفین از سلاحهای گرم ، چاقو و دیگر سلاحهای كشنده خاتمه دهد.

پس از جنگ بسیاری از فیلیپینیها به ایالت متحده مهاجرت كردند و آرنیس دمانو را نیز به آنجا بردند ، و به دلیل اقامت تعداد زیادی از آنها در ایالات هاوایی ، استاكتون و كالیفرنیا ، این مناطق مبداء گسترش آرنیس دمانو (اسكریما) در صحنه هنرهای رزمی آمریكائی گردیدند.

بنا به عقیده بسیاری از رزمی كاران ، گسترش بسیار سریع اسكریما در جهان مدیون بروسلی فقید می باشد چرا كه او با نمایش چوبهای فیلیپینی در فیلمهای اژدها وارد می شود و بازی با مرگ ، هنر رزمی دیر پای اسكریما را در اذهان عمومی زنده كرد.

فلسفه سيستم Latosa Escrima بسيار ساده است، كل يك چيز از خرده­هاي آن بزرگتر است. براي مثال يك تكنيك به تنهايي كاري انجام نمي­دهد مگر اينكه با تعادل، قدرت، سرعت، تمركز، زمان ­بندي و تمرين با نفر مقابل همراه باشد. وقتي تمام اين عناصر تركيب مي­شوند نتيجه آن بسيار موثرتر از خرده­هايي هستند كه به تنهايي وجود دارند. به همين دليل است كه وقتي اين تكنيكها در سيستم EBMAS تمرين مي­شوند، فقط به صورت ابزاري هستند، براي بهتر فهميدن، قبول كردن و جذب اين ايده­ها.
تعداد تكنيكهاي مختلف كه يك شخص به آنها مسلط مي­شود، قابليت او را در اين سيستم بيشتر نمي­كند. تكنيكها، فقط حركاتي هستند كه تمرين مي­شوند تا با اصول صحيح و مفاهيم رزمي تركيب شوند. http://www.ebmas.ir/images/photo/renehgm.gif
هدف نهايي هنرهاي رزمي اين است كه كاري كند تا ذهن، فيزيك و مهارتهاي تكنيكي شما به مثابه يك واحد عمل كنند. هدف Latosa Escrima نيز جز اين نيست و به جاي دادن اطلاعات بيش از حد به هنرجويان يك Escrimador با كيفيت بالا مي­سازد كه مي­تواند خلاقانه فكر كند و عكس­العمل نشان دهد.
Escrima نام اصيلي است كه در زير پرچم جامعه هنرهاي رزمي فيليپين استفاده شده است ولي اين نام به نبرد Escrima تبديل شد و اين به خاطر تاثير مفهوم استفاده از قدرت و حقيقت نبرد بود. نبرد Escrima روي يك هدف تاكيد كرد: "برنده بودن" و ثابت شد كه اين هدف بسيار ارزشمند است.
حالت تهديدي كه نام "نبرد Escrima " داشت، طوري بود كه هنرآموزان فكر مي­كردند بايد از آن دفاع كنند در صورتي كه اين هدف – فقط پيروز شدن – در واقعيت محدوديتي براي پيشرفت سيستم و مربيهاي آينده ايجاد كرد. PMAS (سيستم هنر رزمي فيليپيني) مبارزان عالي و قهرمانان جهاني ساخت ولي در ساختن مربيهاي كامل شكست خورد. PMAS دستورالعمل ساختن يك مبارز را داشت ولي نتوانست تك تك عناصري كه يك مبارز را مي­سازد از هم جدا كرده، شناسايي نمايد.
Latosa وقت خود را صرف توسعه آموزش روشهايي كرد كه دلايل و منطق تكنيكها را يك به يك تفكيك نموده و اصول و مفهوم Escrima را جدا كند.

در مراحل اوليه توسعه Latosa Escrima حركات و تكنيكها اولويت داشتند و استفاده از مفهوم و اصل آن در درجه دوم بود. مرحله مفهوم Latosa Escrima موثر بود و به حس شهرت مبارزه­اي هنرجويان استاد لاتوسا كمك كرد. هر قدر كه سيستم، موثر به نظر مي­آمد، مفاهيم Escrima كامل نبودند و يك حلقه گمشده اين سبك فيليپيني را از ديگر سبكهاي رزمي جدا مي­كرد. تكنيكها نبودند كه سيستم فيليپيني را متمايز مي­كردند چون بيشتر سيستمها از تكنيكها استفاده مي­كنند و قابليت اين نبود كه از دست خالي به سمت كار با چوب بروند. پس حقيقت چه بود؟
اين جستجو براي جواب بود كه نيروي محرك توسعه مفاهيم Escrima شد. جواب در مفاهيم مبارزه­اي بود و اينكه چطور آنها نقشي برابر در تاثيرگذاري بر روي هنرهاي رزمي فيليپيني دارند. همانطور كه مفاهيم با قدرت ضربه زدن، دفاع مصمم و خشن، تعادل و برخورد اولويت بيشتري پيدا كردند، سيستم، نقطه تمركز جديدي را توسعه داد؛ استاد لاتوسا ساختار تمرين تكنيكها را عوض كرد تا اهميت مفاهيم جدا شوند.
اصول پايه سيستم در مفاهيم تعادل، سرعت ( زمان­بندي و فاصله )، قدرت، تمركز و انتقال مي­باشد. اسكلت سيستم به نام "جعبه" است. سيستم "جعبه" شامل پنج حركت مرتبط بدون ايجاد مانع و به صورت حركات حمله و دفاع است. اين حركات ممكن است طوري به نظر آيند كه حالت بلوكه كردن دارند ولي در واقع ضربات مداخله كننده هستند.
مقصود اين است كه اول حركات تكنيكها را بفهميم و سپس آنها را به تمام مفاهيم تدريس شده در Escrima ارتباط دهيم. با فقط پنج حركت اصلي يادگيري ساده ولي تنوع بي­پايان است.
يك شخص بايد ريسكهاي مختلف در "يك جهان كامل" را بفهمد. اين بسيار مهم است كه احساس مثبت بودن و اعتماد به نفس داشته باشيد به طوري كه دانش شما به عنوان يك مزيت در موقعيتهاي واقعي به شما ثابت شود.
استاد لاتوسا به عنوان يك مربي، هيچگاه چيزي را كه توسعه داده و ياد گرفته است از ديگران دريغ نمي­كند. هيچ راز و هدف شخصي در Latosa Escrima وجود ندارد. او اعتقاد دارد كه اگر هر مربي فنون و اطلاعاتي را براي خودش نگه دارد ديگر چيز مهمي براي درس دادن نمي­ماند. اعتقاد استاد لاتوسا بر اين است كه هر مربي كه اطلاعات را پيش خود نگاه مي­دارد به مربيگري خود ايمان ندارد. مربي، هميشه فني خواهد داشت كه عليه شاگردش استفاده كند. هنرآموزان Latosa Escrima كوشش براي خلاقيت، نوآوري و كار سخت را سرلوحه كار خود دارند. Latosa Escrima هميشه در حال توسعه خواهد بود و تا زماني كه هنرآموزان اقدام به يادگيري كيفي آن بنمايند، سيستم به توسعه ادامه خواهد داد. اين سيستم پيشرو، مبارزه طلب و قابل انطباق مي­باشد و با پيشروي ساده و درك مفاهيم كمك خواهد كرد تا هنرهاي رزمي فيليپيني اساتيدي ارشد براي آينده بسازد.

نام سبک: کالي اسکريما

اين هنر رزمي، ريشه فيليپيني دارند. کالي از جنوب اين کشور مي آيد، آرنيس از شمال و اسکريما متعلق به مرکز اين کشور مي باشد.

دوازده منطقه مبارزه در کالي وجود دارد، اسکريما هشت يا نه منطقه مبارزه دارد و آرنيس هم داراي چهار تا شش منطقه مبارزه است. استفاده از چوب کوتاه يا يک خنجر بلند، استفاده از دو اسلحه به صورت همزمان که شامل يک شمشير و يک خنجر مي باشد، مبارزه با دستان خالي که در آن از ضربات مشت، لگد و يا گلاويزشدن با حريف استاده مي شود.

استفاده از ميله و نيزه و زدن ضربه به طور همزمان، استفاده از سلاح هاي قابل انعطاف همچون شلاق، طناب نيسمي دندانه اي، سلاح هاي پرتابي مانند کمان و تفنگ بادي از جمله روش هاي مبارزه در اين سبک ها محسوب مي شوند. ميله هايي که در سبک آرنيس استفاده مي شوند عمدتاً از جنس چوب هستند و يا از جنس نوع خاصي از بامبوي فيليپيني که به آنها راتان گفته مي شود. طول آنها معمولاً هفتاد سانتي متر و قطرشان دو سانتي متر است. البته طول اين شمشيرها مي تواند از سي تا 220 سانتيمتر متغير باشد.

در اسکريما و آرنيس، مبارزان بيشتر از ميله يا چوب استفاده مي کنند و در کالي، سلاح مورد استفاده تيغه يا شمشير است. اما نکته مشترک بين همه اين سبکها، هندسه است.

در ضربات دفاعي و به هنگام حملات، همه حرکات، خطوط و مسيرها و همچنين ناويه هاي انتخابي بسيار مهم مي باشند. استفاده مستقل از دستها و يا دستها و پاها توأمان با اجراي تکنيک ها، نيازمند کسب تجربه بسيار مي باشد.

در هنرهاي رزمي فيليپيني، استفاده از زانو، آرنج، لگدهاي کوتاه و مشت در هنگام ايجاد فاصله بسيار نزديک بين دو مبارز آزاد است. ضربه با سر، گرفتن حريف، پرتاب، ضربه با آرنج، شانه، قوزک و زانو نيز آزاد مي باشد.

تاريخچه هنرهاي رزمي کالي، اسکريما و آرنيس:

کالي را به عنوان مادر هنرهاي رزمي فيليپين مي شناسند. هنگامي که اين کشور تحت تسلط اسپانيا بود انجام کليه هنرهاي رزمي در اين کشور ممنوع و جرم محسوب مي شد. عناصر سبک رزمي کالي در بازي هاي محلي و رقص هاي ذاتي مردم اين کشور پنهان بود و تحت تأثير نفوذ اسپانيايي ها، هنرهاي رزمي و ذاتي مردم فيليپين به نام هاي اسکريما، استوکادا، آرنيس دمانويا آرنيس شناخته شدند. اولين رقابتهاي جهاني رشته آرنيس در سال 1985 برگزار شد
__________________