-
تاریخچه تکواندو
تكواندو هنر رزمی است كه اكنون به عنوان یك ورزش مدرن در سطح جهان شناخته شده و قدمت و تاریخ آن به 5000 سال پیش می‌رسد. می‌گویند در آن زمان، یك شاهزاده هندی روش ابتدایی مبارزه با دست خالی را ابداع كرد. وی در روش ابداعی خود دو كار انجام داد: یكی آن‌كه بر روی حركات حیوانات مطالعاتی كرد و دیگر آن‌كه هر چه هنر دفاع و حمله می‌دانست جمع‌آوری نموده و با هم ادغام كرد. این شاهزاده هندی از روی جنگیدن حیواناتی مثل حمله عقاب به مار, حمله مار به گربه, جنگ خرس و پلنگ، الگو گرفت و برای یافتن نقاط ضعف و نقاط قوت بدن انسان، آزمایشات زیادی انجام داد.
فرد دیگری كه پدر ورزش‌های رزمی شناخته می‌شود «تامو» نام دارد كه بدون شك در طول تمام تاریخ مكتوب و غیرمكتوب هنرهای رزمی, شخصیتی صاحب نام‌تر از او نمی‌توان یافت. در بین عدة زیادی كه تاكنون در ارتباط با تاریخ هنرهای رزمی و شخصیت «تامو» پژوهش كرده‌اند نام‌های زیادی به چشم می‌خورد. از جملة محققین صاحب نام، می‌توان «رابرت اسمیت« را نام برد. تألیفات ایشان از جامع‌ترین و معتبرترین مراجع در این خصوص است. او در كتاب «هنرهای رزمی آسیا» در مورد «تامو» می‌نویسد: «تامو» یك ایرانی بوده كه شخصیتی بزرگ و مرموز در هنرهای رزمی است. ژاپنی‌ها او را «هارما» نامیده و برای او ارزش خاصی قائلند. به طوری كه تصویر وی را در باشگاه‌های خود آویزان می‌كنند.
تکواندو فن دفاع از خود است که قدمت آن به سن بشر می‌رسد. آثار باستانی, نوشته‌ها و نقاشی‌های حک شده بر روی سنگ‌ها و غارهای دوره‌های پادشاهی «سیلا» و «کوریو» که قدمت آن به 37 سال قبل از میلاد می‌رسد، حکایت از وجود این ورزش رزمی در آن زمان می‌نماید كه «هوارانگ دو» نامیده می‌شد. این نام پس از طی سالیان متمادی به «سوباك دو» و سپس به «سوباك جی» و بعداً به «تای‌كی‌یون» و «تكیون» تغییر نام داد. این هنر رزمی ضمن این‌كه دركشوركره رواج بیشتری یافت، در سایركشورها مانند چین و ژاپن رخنه كرد. «ماتسوتا تسو اویاما» بنیان‌گذار سبك «كیوكوشین كاراته» كه خود نیز اصالت كره‌ای دارد, «هورانگ دو» را پیشكسوت ورزشی «كندو» یعنی ورزش سامورایی‌های ژاپنی می‌داند و این دلیل محكم است برای این‌كه درآن سال‌ها, هنرهای رزمی از كره به ژاپن رفته است.
در دوران اشغال كره توسط ژاپنی‌ها در سال‌های 1945 میلادی، طبق دستور دولت این كشور، تمرین هر نوع ورزش مبارزاتی در كره ممنوع گردید و تنها كاراته به‌عنوان ورزش مجاز به ژاپنی‌ها تدریس می‌شد. پس از آزادی كره از اشغال ژاپن كه 36 سال طول كشید, درهای بسته شده بر روی ورزش‌های رزمی گشوده شد. سرانجام در سال 1955 انجمنی به‌نام «ته سودو» مركب از استادان, تاریخ‌دانان و باستان‌شناسان كره‌ای تشكیل شده و مأمور احیای هنر رزمی تكیون گردیدند و نام «تكواندو» بر این هنر رزمی انتخاب کردند. این نام بسیار پرمعنا، نگهدارنده هنر قدیمی «تكیون» گردید. در سی‌ام نوامبر سال 1972 «كوكی وون» مركز جهانی تکواندو, ساخته شد. «كوكی وون» مركز جهانی تكواندو، بر روی تپه‌ای در محله «یونگ دونگ» سئول، مركز كره جنوبی واقع شده است. در واقع ستاد مركزی فعالیت‌های فنّی تكواندو در جهان است. امكانات و ابزار لازم برای گسترش تكواندو در زمینه تربیت مسابقات و حتی تمرینات را در سطح بین‌المللی، به‌صورت رهنمود و مشورت در اختیار علاقمندان می‌دهد. «كوكی وون» در دنیا منحصر به‌فرد بوده و مركز تصمیم‌گیری‌های مهم و اساسی در تكواندو است. تمام دگرگونی‌ها, تغییر و تحول در مقررات و جابجایی از این مركز به جهان اعلام می‌شود. حتی اتخاذ تصمیم برای اعزام مربیان از كره به كشورهای دیگر از این مركز صورت می‌گیرد.
در شناساندن و ارائه تكواندو نوین از زحمات و تلاش‌های ژنرال «چوی هونگ هی» نمی‌توان به‌سادگی گذشت. در سال 1965 انجمن تكواندو كره و در سال 1966 فدراسیون بین‌المللی تكواندو itf در كره تاسیس شد و در سال 1973 فدراسیون جهانی تكواندو wtf با حمایت دولت كره‌جنوبی تاسیس شد. این دو سازمان همواره در رقابتی تنگاتنگ با یكدیگر بوده و سعی در جذب هرچه بیشتر و كسب حمایت بین‌المللی دارند. هر دو فدراسیون بر فلسفه، اصول و فرم‌ها اهمیت می‌دهند. Wtf اهمیت زیادی برای مبارزه و مسابقه قائل است و itf بر جنبه‌های اخلاقی و فلسفی این ورزش تأكید دارد.
در سال 1973 اولین دوره مسابقات قهرمانی جهان در سئول پایتخت كره برگزار گردید و در سال 1977 با اتفاق نظر مربیان كره، نام «پومسه» برای سبك جدید انتخاب گردید. در سال 1980 كمیته بین‌المللی المپیك، طی جلسه‌ای در مسكو wtf را به رسمیت شناخت و تكواندو از سال 1992 به عنوان یك ورزش كامل المپیكی اعلان و رسماً وارد المپیك شد. به‌این ترتیب تكواندو به عضویت رسمی بازی‌های المپیك، كه مهم‌ترین رویداد ورزش دنیا است، درآمد. تكواندو تنها ورزش رزمی است كه به دلیل برخورداری از اصول و قوانین دقیق و علمی، سطح بالای تكنیك و رعایت اصول ایمنی، در مدت كوتاه رشدی عظیم داشته و به عنوان ورزش رسمی و ثابت المپیك پذیرفته شده است.
