وودانگ

وودانگ
بطور كلي هنرهاي رزمي سنتي چين (ووشو) به دو دسته تقسيم مي شوند. دسته اول شامل كارهاي بيروني در سيستمهاي شائولين است كه از نزديك با بوديسم مرتبط بوده و مبدأ آن معبد شائولين در كوههاي شونگشان، واقع در ايالت هه نان است و دسته دوم، كارهاي دروني سيستم هاي وودانگ است كه ارتباط نزديكي با تانوئيسم داشته و مبدأ آن كوههاي وودانشگان در ايالت هوبي است. تايهه و كوه وودانگ شاخه اي از رشته كوههاي كاي لينگ هستند كه سرچشمه رود هان در 260 كيلومتري جنوب شرقي آن قرار دارد. رود هان خود يكي از شاخه هاي فرعي رود يانگ تسه است. اين كوه به نام تيه ژو نيز خوانده مي شود كه معناي آن ستون آسماني است. ارتفاع آن از سطح دريا 1613 متر بوده و با هيچ جاي ديگر دنيا قابل مقايسه نيست. اين مكان از گذشته هاي دور محل علوم فناناپذير باستان بوده است. افسانه اي است كه مي گويد ژن وو بصورت خداي نگهدارنده شمال درآمد تا از تائوئيسمها محافظت كند. دو هزار سال پيش در زمان حكومت وانگ از سلسله ژو و مقارن با قرن دوم قبل از ميلاد كوه وودانگ پايگاه تائوئيستها بود؛ زيرا معتقد بودند كه اماكن ديگر به اندازه كافي دور از دسترس نبوده و درختان آن به قدر كافي انبوه نيستند كه آنها بتوانند در انزواي كامل زندگي كنند. امپراتور چينگ زو (1424-1402) دستور داد تا ساختمانهاي وسيعي در وودانگ ساخته شود؛ سيصدهزار نظامي و غيرنظامي به كار گرفته شدند و در مدت دوازده سال يا كمي بيشتر صدها قصر و معبد تائوئيسم ساخته شد كه در مجموع مساحتي معادل يك ميليون و ششصدهزار متر مربع وسعت دارند. از نيمه هاي سلسله مينگ تائوئيسم رو به زوال نهاد. بر اثر جنگها تعداد زيادي از معابد ويران شد و ساكنان آنها به مكانهاي ديگري گريختند.
كارهاي دروني و بيروني
سيستمهاي وودانگ ووشو با كارهاي دروني از كارهاي بيروني سيستمهاي شائولين برجسته و ممتاز شده اند. اين كارها از فلسفه تائو سرچشمه مي گيرند كه معني لغوي آن راه و روش و رهايي واقعي يا نيروي هماهنگي با طبيعت است. انسان هنگامي فناپذير مي شود كه گوهر بيروني خود (وي دان) را همراه با جستجو براي كشف اكسير جواني ابدي از طريق گوهر دروني (ني دان) وحدت ببخشد. در اين حال از طريق درون يين (مونث يا منفي) و يانگ (مذكر يا مثبت) باعث بوجود آمدن فرآيند انرژي زايي مي شود كه جفت شدن اين دو، نيرويي را بر مي انگيزد و حالت تعادل دروني را باعث مي شود. از اين رو حركات و تمرينات فيزيكي را كه از حركات حيوانات تقليد شده بودند، بوجود آمدند تا بتوان با مداومت در آن به (چي) مي شود، از آنها در دوران نقاهت و براي از بين بردن عوامل امراض و تمديد قوه حياتي استفاده مي شود. تمرينات فيزيكي وودانگ تركيب شده از حركات دايره واري است كه بر پايه عقيده تائوئيسم هستند: تكنيكهاي سيستم مبارزه اي وودانگ ووشو بر پايه فرمان تائو بنا شده است و طبق اين فرمان انسان بايد از منافع خود صرف نظر كند و هيچگاه قبل از حريف به او حمله نكند. چانگ سان فنگ اين سيستم را متقارن با حكومت سلسله مينگ ابداع نمود. بر عكس علما شائولين كه بر اصل برتري در غلبه بر حريف معتقدند، چانگ طرفدار تئوري تضاد سكون و حركت كه احاطه بر آن از طريق پيروي از اصل غلبه نرمي بر سختي حاصل مي شود، گفته مي شود او اين حقيقت را وقتي درك كرد كه جنگيدن مار را با يك گربه نگاه مي كرده در اين مبارزه مار از طريق پيچ و تاب دادن بع بدن خود با عقب نشيني و حركات طفره آميز سرانجام بر گربه پيروز شده بعدها هم كارهاي دروني وودانگ بوسيله برداشتن از نقاط قوت سيستم شائولين فني تر شد و به شاخه هاي متعدد و سبكهاي سرعتي و قدرتي گوناگون در مدارس مختلف تدريس شد. از جمله اين سبكها چابائو، تاي چي چوان، شينگ يي و باگوآ بودند كه در مدارس مختلف وودانگ آموزش داده مي شدند. در اصل همواره كارهاي دروني با اعمال بيروني همراه هستند همچنانكه سختي با نرمي و سكون با حركت. بدين شكل اين كارها هستند كه ذخائر تائوئيسم كوههاي وودانگ را حفظ مي كنند. هر چند ذخائر اصلي به خودي خود توجه عموم را به خود جلب نكرده اند، مخصوصاً به اين علت كه هنرهاي رزمي وودانگ قرنها در يك مدار بسته تمرين مي شدند و هنرجويان بر طبق قوانين سخت انضباطي نبايد مهارت خود را در مقابل عموم نشان مي دادند به اين دلايل بيشتر مردم درباره شائولين اطلاعاتي دارند اما تنها عده كمي وودانگ را مي شناسند اين وضعيت تا سال 1990 به همين صورت باقي بود تا اينكه يك گروه تحقيقي از سازمان آموزش پزشكي ووهان پس از سه سال مطالعه بي وقفه و تلاش فراوان سرانجام وودانگ ووشو را به رسميت شناخته و جزئ سبكهاي شناخته شده ووشو اعلام كردند.
ووشينگ تاي از سبكهاي اصيل وودانگ
از ميان سبكهاي وودانگ كه خوشبختانه تا به امروز بدون تحريف و اصل باقيمانده سبك ووشينگ تاي ئي است كه داراي 23 فرم مي باشد؛ تاي ئي نام ستاره درخشاني است كه در صورت فلكي اژدها و ووشينگ اشاره اي است به پنج عنصر معروف: فلز، چوب، آب، آتش و زمين كه چيني ها از قديم اعتقاد داشتند كه جهان از اين پنج عنصر تركيب يافته است.
جين زي تائو
در پائيز 1929 جين زي تائو به معبد ابرار غواني در كوه وودانگ رفت و مدت هفت ماه در آنجا زندگي كرد. در آنجا 23 فرم ووشينگ تاي سيستم را چانگ شوشينگ در اواخر قرن پانزدهم بر مبناي بازي حركات پنج حيوان كه شامل: مار، ببر، پلنگ، اژدها و درنا بود و 13 فرم تاي چي چانگ سان فنگ كه معلم او بود بوجود آورد. جد بزرگ جين، لي هين از شانزدهمين نسل مريدان چانگ شوشينگ بود. اين سيستم شباهت زيادي به تاي چي دارد و با عقايد تائو متناسب است. در اين تمرينات نوعي هماهنگي بين بدن انسان (جهان كوچك) و طبيعت (جهان بزرگ) و يگانگي بين اراده و ضمير دروني انسان بوجود مي آيد. در موقع تمرين حركات بالارونده و پائين رونده عضلات كمر صاف و مستقيم قرار گرفته سينه به سينه عقب كشيده مي شود و پشت راست و محكم نگه داشته مي شود و شانه ها و آرنجها آويزان و رو به پائين قرار دارد. اجرا كننده اين قاعده كلي را بايد مد نظر داشته باشد كه حركات چرخشي دستها و پاها بايد مثل پيچ و تاب خوردن مار و يا حركات يك كرم ابريشم مي باشد كه در حال تنيدن پيله اش است. جين زي تائو بعد از ترك معبد ارغواني به قسمتهاي مختلف كشور مسافرت كرد، از جمله به ايالت هاي ساحلي شمال چين، در حدود سال 1950 او با گروه اپراي شائوكشينگ كار مي كرد تا اينكه در سال 1964 از اين گروه كنار رفت. در طي اين سالها او تمرينات را براي رضايت خودش انجام مي داد و قصد نشان دادن مهارتهايش را نداشت. در سال 1980 ناگهان طرز تفكر خود را تغيير داد و نمايش كاملي در دو انجمن ملي ووشو به اجرا گذاشت. بدين ترتيب گوشه اي از رموز هنرهاي رزمي وودانگ از پس پرده ابهام خارج شد و از گم شدن در غبار زمان نجات يافت.