Printable View
کسب مهارت در دشوارترین لگدهای هنرهای رزمی
رزمی‌کاران بر تکنیک‌های لگد زدن مرسوم که توسط مربیان نسل اول کره پیش ز آزادی، از هنرهای رزمی ژاپنی گرفته شده بودند، تکیه داشتند و آنها هم همانند اغلب رزمی‌کاران تنها همان چیزی را که یاد گرفته بودند، آموزش می‌دادند.
پرش از عقب
هنرهای کره‌ای هاپکیدو، تکواندو و تانگ سودو یک وجه مشترک دارند، یکسری لگدهای پیرایش شده که به‌عنوان سلاح‌هائی با برد بالا به‌صورت مؤثری کار می‌کنند. در حقیقت زرادخانه لگدهای استادانه‌ای که این سیستم‌ها آموزش می‌دهند، هنری که به آن تعلق دارند را تعریف می‌کنند.
در سال‌های اولیه پیدایش این هنرها، درست پس از جنگ جهانی دوم، لگدهای استادانه در اولویت نخست قرار نداشتند. رزمی‌کاران بر تکنیک‌های لگد زدن مرسوم که توسط مربیان نسل اول کره پیش ز آزادی، از هنرهای رزمی ژاپنی گرفته شده بودند، تکیه داشتند و آنها هم همانند اغلب رزمی‌کاران تنها همان چیزی را که یاد گرفته بودند، آموزش می‌دادند.
لگد زدن در ۱۹۵۰، زمانی‌که هنرجویان کره‌ای تصمیم گرفتند تا برد، مکانیک و کاربردهای تکنیک‌های پایشان را ارتقاء دهند ظاهر شد. پس از آن، هنگامی که تکواندو تبدیل به ورزش ملی شد، پیشرفت لگدهای انفجاری موجی از انرژی و شور و شوق را به‌وجود آورد. ورزشکاران با زحمت فراوان روش‌های نوینی برای خود دست و پا کردند و این‌کار در اغلب موارد به خرج کاهش نیروئی که توسط حرکات سنتی‌تر تولید می‌شد انجام می‌گرفت.
رزمی‌کاران سطح بالای تمام سبک‌های کره‌ای به سرعت شروع به ضمیمه کردن تاکتیک‌های جدید و پیشرفته در رشته‌های خود کردند. با این حال هیچ‌کدام از این تغییرات خالی از انتقاد نبودند. طبیعت استادانه حرکات مدرن - که اغلب به این معنا بود که زمان بیشتری برای اجراء آنها لازم است - رزمی‌کارانی که به دنبال آن بودند تا به سرعت تکنیکی را یاد بگیرند که در مبارزه کارآئی مناسبی داشته باشند را آزرده می‌ساخت.
این مبحث به بررسی سه لگد کره‌ای متوسط و انواع پیشرفته، به پرشی آنها همراه با نیم‌نگاهی به افزایش کارآئی آنها می‌پردازد. این مبحث دانش شما درباره نقاط ضعف و قوت این تکنیک‌ها را افزایش می‌دهد؟ چیزی که داشتن آن برای اجراء موفق آنها بسیار ضروری است.
لگد از عقب
پیش از آنکه لگد از عقب پرشی بتواند با دقت اجراء شود ابتدا باید در تکنیک پایه آن - لگد از عقب - مهارت پیدا کرد این تکنیک که برای کاربردهای تهاجمی و دفاعی بسیار مناسب است، نیروی خود را از این حقیقت به‌دست می‌آورد که اغلب درگیری‌ها به‌صورت رو در رو شروع می‌شوند. با دور شدن از تهدید فرصتی برای خود دست و پا می‌کنید و از حربه غافلگیری استفاده می‌نمائید.
حریف (چپ) آماده زدن مشت می‌شود و اسکات شاو با حرکات بدن و یک بلوک مساعد داخل به خارج که میانه بدن حریف را در دسترس قرار می‌دهد، پاسخ می‌دهد. شاو ضمن اجراء یک حمله ساعد به دست باز شده حریف، چرخش خود را شروع می‌کند. او به گردش خود ادامه می‌دهد تا در موقعیت زدن یک لگد از عقب پرش به بدن حریف قرار گیرد.
مهمترین بخش لگد از عقب قفل کردن چشم‌ها بر حریف است. به‌گونه‌ای که بتوانید هر کاری که او انجام می‌دهد را ببینید برای انجام این کار پیش از اجراء لگد ستان را برگردانید. ممکن است فکر کنید این کار فرصتی برای واکنش نشان دادن به او می‌دهد، اما با تمرین مستمر، قادر خواهید شد که آن را آنچنان سریع و طبیعی انجام دهید که در عمل هیچ فرصتی از دست نرود برای اجراء ایمن لگد از عقب، در حالی‌که زانوی خودر ا کمی خم کرده‌اید، بر روی سینه پایتان چرخش کنید. پای لگد زننده خود را همانند زمانی که یک لگد جانبی می‌زنید باز کنید، اما به‌جای اینکه از پهلو این‌کار را انجام دهید، پا را از عقب باز نمائید. شکم یا سینه حریف را نشانه بگیرید.
لگد از عقب چرخشی
وقتی در انجام لگد از عقب پایه مهارت پیدا کردید، سعی کنید هنگامی‌که گردش می‌کنید، از زمین جدا شوید. نتیجه، لگد از عقب چرخشی است. پریدن نقطه برخورد لگد را بالا می‌برد و شما را قادر می‌سازد تا از حملات کم‌ارتفاعی مانند لگد جاروئی کوتاه طفره بروید و در امان باشید.
لگد از عقب پرشی تنها زمانی باید اجراء شود که هدفتان در فاصله متوسط قرار داشته باشد. اگر در حالی‌که فاصله‌تان با حریف بیش از حد زیاد است، ضربه را شروع کنید، پیش از انجام برخورد، مقدار زیادی از انرژیتان هدر می‌رود و اگر از فاصله بسیار نزدیک آن را اجراء نمائید، نخواهید توانست که پایتان را به طرز صحیح باز کنید.
هنگامی‌که لگد از عقب پرشی را تمرین می‌کنید از بیش از حد حرکت دادن بدن یا خم شدن بیش از حد روی پای پایه پیش از پرش اجتناب نمائید. هر دوی این کارها می‌توانند حریف را آگاه کرده و به او فرصت دفاع کردن بدهند. پرش را تا جائی که ممکن است به‌صورت ناپیدا انجام دهید. این‌کار مستلزم تقویت زیاد عضلات اندام تحتانی است (برای این‌کار در مقابل یک دیوار روی نوک انگشتانتان بایستید، دستانتان را بالا نگاه دارید و سپس ببرید و با دست‌هایتان دیوار را لمس کنید).
لگد از عقب پرشی خود را با تمرین یا کیسه آویزان تصفیه و پیرایش نمائید. این‌کار به شما می‌آموزد که چگونه تکنیک را به‌صورتی اجراء کنید که با ساختار بدنتان هماهنگ باشد. تمرین اجراء لگد بر روی یک محافظ بدن که توسط یک حریف تمرینی نگاه داشته شده است نیز نتایج مشابهی به همراه دارد، ضمن آنکه به شما می‌فهماند اصابت تکنیک چه تأثیری بر حریف دارد.
مرحله نهائی افزایش مهارت در مقابل آئینه صورت می‌گیرد مشاهده واکنش‌هایتان به شما کمک می‌کند تا لو دادن تکنیک به حریف را به حداقل برسانید.
لگد با پاشنه چرخشی
گونه‌ای از لگد از عقب لگد با پاشنه چرخشی می‌باشد. برای اجراء صحیح این تکنیک، بپیش از چرخاندن بدن، سرتان را برگردانید ابتدا زانوی پای لگد زننده را خبر کنید، سپس در یک حرکت قلابی، ضربه را بزنید و پایتان را برگردانید به پاشنه خود اجازه دهید که به هدف که معمولاً سر حریف است حمله نماید. برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی زانو هرگز پایتان را صاف نکنید. حتی هنگامی‌که برخورد صورت گرفته است.
از آنجا که لگد با پاشنه چرخشی، خطر عکس‌العمل حریف را به همراه دارد با گام برداشتن به عقب یا اجتناب از آن با حرکات رو به جلو و متوقف کردن آن - اغلب به دنبال یک لگد دورانی یا مشت مستقیم و یا مشت از عقب اجراء می‌شود حمله با یکی از این تکنیک‌ها حریف را در لاک دفاعی فرو می‌برد و ممکن است تعادل او را بر هم زند و به این ترتیب کسب امتیاز با استفاده از لگد یا پاشنه تسهیل می‌گردد
لگد با پاشنه چرخشی، پرشی
لگد با پاشنه چرخشی پرشی با تأثیرات فیلم‌های رزمی محبوبیت پیدا کرد. اما اگر درست اجراء شود در مسابقات و دفاع شخصی نیز بسیار کارآمد خواهد بود. نکته اصلی که هنگام اجراء لگد در زمان پرش باید از آن اجتناب کرد، علامت ندادن به حریف است. بعضی رزمی‌کاران وسوسه می‌شوند که پیش از پرش، چرخش و زدن ضربه، کمی در خلاف جهت چرخش نمایند. این حرکت مقدماتی می‌تواند در ایجاد انرژی جنبشی لازم به فرد کمک نمایند، اما این مزیت با لو دادن تکنیک به حریف خنثی می‌شود.
همانند سایر لگدهای چرخشی، برای اینکه تکنیک کارآئی لازم را داشته باشد، باید هدف ثابتی را در دیدتان داشته باشید. یکی از اهدافی که راحت‌تر پیدا می‌شود زمانی است که حریف تکنیکی را اجراء می‌کند و به هدف نمی‌خورد هنگامی‌که او تعادلش را دوباره به‌دست می‌آورد نسبت به لگد یا پاشنه چرخشی پرشی آسیب‌پذیر خواهد شد. تمرین با یک کیسه سنگین یا با حریف تمرینی که یک محافظ بدن نگاه داشته است و با تمرین در مقابل آئینه آمادگی شما را بالا خواهد برد.
لگد تبری چرخشینویسنده: اسکات شاو
هنگامی‌که بحث از نفوذ کردن به دفاع حریف و زدن یک ضربه ویران‌کننده می‌شود، تکنیک‌های معدودی در هنرهای رزمی کره‌ای وجود دارند که قابل مقایسه با لگد تبری چرخشی می‌باشند این تکنیک فوق‌ا‌لعاده خطرناک است. زیرا بخشی از بدن که به‌راحتی می‌شکند را هدف قرار می‌دهد: شانه و ناحیه استخوان‌های گردن.
تکنیک با چرخش سر و گردش بدن شروع می‌شود پس از آن پایتان را بالا می‌آورید تا بالای هدفش قرار گیرد سپس پاشنه بر روی شانه حریف فرود می‌آید.
باز هم این نکته حائزاهمیت است که پیش از زدن لگد باید از جاگیری و فاصله حریفتان اطمینان حاصل کنید. در غیر این‌صورت احتمال به هدر رفتن تکنیکتان وجود دارد و خود را در معرض یک حمله متقابل قرار خواهید داد. بهترین روش برای نگاه داشتن حریف در محل مناسب در هنگام اجراء این تکنیک این است که ابتدا با یک مشت به صورت یا یک لگد رو به جلو به میانه بدن او ضربه بزنید. پیش از آنکه او خودش را جمع و جور کند، با یک لگد تبری چرخشی به کارش پایان دهید.
اضافه کردن یک پرش به لگد تبری چرخشی، ریسک اجراء تکنیک را افزایش می‌دهد، اما در عین حال کارآئی آن را هم بالا می‌برد.
تفاوت این تکنیک جدید با لگد یا پاشنه چرخشی پرشی در این است که ؛ لگد تبری، مسیری خطی و مستقیم دارد. پای شما تقریباً به‌صورت مستقیم بالا می‌رود و پاشنه به‌صورت تقریباً مستقیم پائین می‌آید و این تکنیک را سریع‌تر و غیرمحسوس‌تر از سایر تکنیک‌های دارای مسیر دایره‌ای می‌سازد. روش درج تمرین لگد تبری چرخشی پرشی در دو بخش انجام می‌گیرد. تکرار در مقابل یک آئینه و تکرار با یک حریف تمرینی که یک میت را در دستش نگاه داشته است در حین تمرین به یاد داشته باشید که بر دقت خود که با توجه به اینکه هدفی به کوچکی شانه را نشانه می‌گیرید بسیار اهمیت دارد تمرکز داشته باشید.
مترجم: مهدی تسلی‌بخش
مجله‌رزم‌آور