به طور خلاصه باید گفت که کیای فریادی است که از ناحیه ی داخلی شکم و نزدیک به ناف نشأت می گیرد و همراه با تخلیه ی نفس است (مانند حالتی که یک اتومبیل را هل می دهیم .)
--------------------------------------
یک کیای درست دارای خصوصیات زیر است :
۱ - ریه و شکم به طور کامل از هوا تخلیه می شود.
۲ - ماهیچه های شکم منقبض شده و در مقابل ضربه دارای آمادگی و مقاومت می شوند.
۳ - فریادی که همراه تخلیه ی هوا ست و هیچگونه تأثیر منفی و خراشی به حنجره و گلو وارد نمی کند.
4 - هیچ کلمه ی خاصی تلفظ نمی شود.
در خصوص مورد اخیر یعنی شماره ی ۴ ، شنیده می شود که بعضی از کاراتهکاهای تازه کار ، خود کلمه ی کیای را با فریاد و صدای بلند اظهار می کنند که کاملا اشتباه است.
---------------------------------------
باید به خاطر داشت که به طور کلی اهدافی که از کیای مد نظر است به شرح ذیل می باشد:الف - ایجاد ترس و دلهره در حریف
ب - ایجاد روحیه و اعتماد به نفس در خود
ج - آمادگی بدن برای دریافت ضربات احتمالی با آسیب و درد کمتر
د - تقویت تکنیک اجرا شده
-------------------------------------
در موارد دیگری دیده شده که برخی کاراته کاها از الفاظ خاصی استفاده می کنند که علاوه بر اینکه هدف اصلی کیای را ایفاد نمی کند ، بعضا مضحک نیز می باشد. صداهائی شبیه تیک تیت سیش و نظایر آن.
در پایان توجه به این تذکر لازم است که کیای به عنوان یک تکنیک محسوب نمی شود بلکه فریادی است که دقیقا همزمان با اجرای تکنیک و با خصوصیاتی که ذکر شد اجرا می گردد و کیای کشیدن زودتر و دیرتر، یعنی قبل و بعد از تکنیک صحیح نیست و خاصیتی ندارد .
