سبک‌ شيتوريو Shitoryu

مكتب شيتوريو Shitoryu
اين مكتب بعد از مطالعات (مابوني mabuni) در مورد ساير روشها بوجود آمد. مابوني نه تنها در مكتب ناها يا شوري shorei بلكه در همه روشها شوري shri يا شورين shorin نيز كارآمد بود.
اگر چه اين روش در اصل همان روش اوكيناوايي بوده، معذالك با اصول ژاپني در هم آميخته و بدين ترتيب كار آن به ورزشهاي رقابتي كشانده شده است. حالتهاي حمله فواصل متوسطي دارند كه طولشان به اندازه (شوتوكان) نبوده و كوتاهي آنها هم به (وادوريو) نمي رسد. مثل (وادوريو) حركات شيتوريو هم خيلي دقيق و قدرتمند هستند و در مجموع از تكنيكهاي خيلي پيچيده كه قابل مشاهده بوده و به آساني مي توان از آنها فرار كرد، امتناع مي كند. يكي از مكاتب ديگر بسيار جالب كه از اين مكتب منشأ گرفته است، همان مكتب (تانيها شيتوريو Taniha Shitoryu)(شوكوكائي shukohaai يا روشي براي مردم) مي باشد كه توسط يكي از شاگردان مابوني به نام چوجيروتاني chogirotani بوجود آمده است.
در اين مكتب كار زيادي توسط (شيگيرو كيمورا) انجام شده است. آقاي كيمورا مخصوصاً علاقه زيادي به توسعه ضربات پر قدرت داشته و كار او منجر به يافته هاي جالبي گشته است. حالت حمله در اين روش يك حالت انقباضي است كه هنگام ضربه زدن بكار مي رود و در اين حالت بايستي وزن بدن روي پائي باشد كه به طرف جلوي فرد مهاجم (خود حمله كننده) قرار گرفته است. در اين روش هماهنگي حركات و چرخش بدن و ستون فقرات و شانه ها اثرات نيرومند و قابل توجهي را به بار مي آورد كه مي توان اين را روي وسيله مخصوصي كه براي تمرين ضربه زدن بكار مي رود، به خوبي مشاهده نمود.
اين وسيله را تانيها شيتوريو، براي آزمايش ضربه هاي كاراته ابداع نموده است كه شاگردان كاراته بتوانند با ضربه زدن با آن قدرت ضربات خود را بيازمايند.
وسيله اي است كه براي تمرين ضربات بوسيله (ماكيوار) ابداع شده انگيزه اي از نظر عكس العمل بدن انسان در برابر ضربات نشان نمي دهد. هنگاميكه روي اين وسيله كه چند لايه ابري محكم ساخته شده ضربه اي وارد مي شود. (در حاليكه اين وسيله توسط حريف تمريني نگه داشته شده) اثر آن را مي توان با ايمني كامل مشاهده نمود.
كاراته كاران سبكهاي تانيها شيتوريو، نشان داده اند كه براي حداكثر اثر هنگام ضربه زدن بايستي سنگيني بدن به ضربه منتقل شود. با انتقال وزن بدن به ضربه از بازگشت نيرو در محل ضربه (عكس العمل بدن كه به آن ضربه وارد مي شود) جلوگيري مي شود و تمام نيروي وارده در يك جا روي بدن حريف متمركز مي شود
__________________

شيتوريو يكي از پنج سبك اصلي كاراته مي باشد و مي توان گفت كامل ترين و بهترين سبك كاراته مي باشد.
كنوا مابونی بنيانگذار شيتوريو كاراته‌دو در 14 نوامبر سال 1889 در شوری اُکیناوا به دنيا آمد. او به هفدهمين نسل از يكی از شجاع‌ترين مردان جنگی پادشاهی ريوكيو تعلق داشت. كنوا مابونی در كودكی از نظر فيزيكی ضعيف بود. اعضای خانواده او اغلب داستانهايی از رشادتها و دلاوريهای اجداد و نياكانش را برای او نقل می‌کردند و او هميشه رويای اينكه روزی از نظر فيزيكی قوی و مانند يكی از آنها شود را در سر می‌پروراند. در سن 13 سالگی كنوا مابونی به عنوان دانش‌آموز در مدرسه يكی از استادان معروف كاراته‌دو، استاد آنكو ايتوسو كه در شوری زندگی می‌كرد پذيرفته شد. كنوا مابونی هر روز آموزش می‌ديد، در هر شرايطی حتی در طوفان‌های سخت و نهايتا طی هفت سال او هنر كاراته شوری يا شوريته را آموخت.
آغاز قرن بيستم، دوره وسيعی برای گسترش كاراته بود. در سال 1910 كاراته به عنوان يك درس مجزا در برنامه مدارس ژاپن گنجانده شد و اين به معنای شناسايی و قبول رسمی كاراته در ژاپن بود.
در طی اين سالها كنوا مابونی فعاليت آموزشی خود را آغاز كرد. مابونی و استادش با هم مدرسه کارته‌ای را به منظور آموزش اين هنر رزمی تاسيس كردند. در 13 فوريه سال 1918 پسر ارشد او كنِِِِي متولد شد. در همان سال كنوا مابونی اقدام به معرفی کاراته در بین ژاپنی‌ها كرده و اساتيد معروفی نيز در اين امر او را ياری نمودند. او جلساتی را در خانه خود با حضور گيچن فوناكوشی، چوجی هاناشيرو، چوشين چی‌بانا، توكودا، شيمپان شيروما، سيچو توكومورا و هوكو ایشی‌کاوا برای راهکارهای گسترش کاراته در ژاپن برگزار می‌كرد. علاوه بر اين در سال 1918 به او افتخار اجرای كاراته در حضور شاهزاده كنی و شاهزاده كاچو در مدرسه اُکیناوا داده شد. در سال 1924 كنوا مابونی به عنوان مربی كاراته در دو مدرسه مشغول شد و مفتخر به اجرای كاراته در حضور شاهزاده تی‌تی بو نيز شد.
در سال 1925 مابونی و چند استاد ديگر، باشگاه كاراته اُکیناوایی را تاسيس كردند و رويای او برای تاسيس يك باشگاه ثابت آموزش كاراته به حقيقت پيوست.
سال 1927 سال مهمی برای كنوا مابونی بود. او با جيگورو كانو پایه‌گذار جودوی مدرن كه برای تاسيس باشگاه جودو به اُکیناوا آمده بود ملاقات كرد. چوجون مياگی و كنوا مابونی فرصتی يافتند تا تکنیک‌های كاراته را برای کانو نمايش و توضيح دهند. كانو كاراته را فنی مناسب و ایده‌آل هم برای دفاع و هم براي حمله يافت و لذا در مورد ضرورت گسترش كاراته در ژاپن صحبت كرد. سخنان جیگورو کانو بقدری در روح و روان مابونی تاثير گذاشته بود كه وی تصميم گرفت به اوزاكا برود و خودش را وقف گسترش و ملی كردن كاراته در ژاپن كند.
بعد از جنگ جهانی دوم باشگاه‌های كاراته يكی پس از ديگری در مدارس و دانشگاهها افتتاح شدند. آنها مسابقات مختلفی را برگزار کرده و آماده ميزبانی مسابقات قهرمانی در ژاپن می‌شدند. طی سالهای سخت جنگ جهانی دوم مابونی با وقف خودش برای گسترش و پيشرفت كاراته شيتوريو كمك شايانی به بازسازی ژاپن كرد. متاسفانه مرگ به او مهلت به ثمر رساندن ساير برنامه‌هايش را نداد و او در 23 می سال 1952 در‌گذشت.
كاراته شيتوريو كه به وسيله كنوا مابونی ابداع شده بود از قسمتهای برجسته‌ای از كاراته شوری استاد ايتوسو و كاراته ناهای استاد هیگااُنا اقتباس شده و نام شيتوريو از حروف شكل اول اسامی اين اساتيد شكل گرفته شده است. مابونی در حين آموزش شاگردانش در دوجو توجه زيادی به كاتاها می‌كرد. او معتقد بود كه كاتاها هم شامل تكنيك‌های دفاعی و هم تكنيك‌های حمله‌ای هستند که مهمترين بخش كاراته به شمار می‌آيند و دانستن معنای هر حركت در كاتا و اجرای درست آن ضرورت دارد. كنوا مابونی اولين نفری بود كه اصول بونكاي كميته را معرفی كرد، كه هدف و استفاده درست از هر كاتا را نشان می‌داد. نتيجه نهايی از آموزش كاتا به كاربردن تکنیک‌های كاراته مبارزه است. همچنین تمرين مداوم كاتا به انتقال اطلاعات و دانش موجود در كاتا به نسل بعد نیز كمك می‌كند. شيتوريو كاراته برخلاف ساير شيوه‌های كاراته كاتاهای بسياری دارد.

شیتوریو یکی از مهم‌ترین سبک‌های کاراته است، که توسط کنوا مابونی (۱۹۵۲-۱۸۸۹) بنیان گذاری شد.
شیتوریو متشکل از دو سیستم ناهاته و شوری ته در کاراته می‌باشد. شیتو از نام‌های دو استاد بزرگ اوکیناوایی گرفته شده‌است. بدین صورت که شی از نام ایتوسوآنکو استاد مسلم سیستم شوری ته و کلمه تو از نام هیگااونا کانریو بنیان گذار و استاد مسلم سیستم ناهاته. در این مکتب توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو می‌شود.