مینودشت

مینودشت

مینو دشت در منتهی الیه شرق استان گلستان واقع گردیده است و از شمال با جمهوری ترکمنستان دارای 126 کیلومتر مرز مشترک، از جنوب با استان سمنان، از شرق با استان خراسان و از غرب با گنبد کاووس ارتباط دارد. این شهرستان دارای سه شهر مینو دشت، کالیکش و کلاله و چهار بخش و دوازده دهستان می باشد.
ناحیه مینودشت در گذشته "كبود جامه" و تا سال 1318 ه. ش. "حاجی لر" خوانده می‌شد. در نیمه دوم این سال به مینودشت تغییر نام داد و در سال‌های اخیر به شهرستان مستقلی تبدیل شد. درباره نامگذاری این شهر به حاجی لر، گفته‌اند كه محمد حسن خان جلایر اعلام استقلال كرد و خود را فرمانروای این ناحیه خواند. پادشاه ایران برای سركوبی او لشكر فرستاد، وی به دژ ماران پناه برد. یكی از معتمدین او به نام حاجی، با گرفتن رشوه از فرمانده لشكر اعزامی، محمد حسن خان را به دام انداخت. ماران كوه و پیرامون آن، به عنوان پاداش به حاجی واگذار شد و از این زمان، این سرزمین را "حاجی لر" نامیدند. درباره تغییر نام حاجی لر به مینودشت نیز گفته می شود: "رضا خان پهلوی" دوره سربازی خود را در اینجا می گذراند. شبی در خانه یکی از دوستان خود در این شهر میهمان شد. صاحب خانه در خواب دید روزی او پادشاه ایران می شود و خوابی که دیده بود برای رضا خان تعریف می کند که رضا خان در آن زمان حرف او را نمی پذیرد. پس از چندین سال که رضا خان پهلوی پادشاه شد به دیدن دوست خود به حاجیلر (نام قدیم مینودشت) آمد اما با خبر شد که دوستش به دیار باقی شتافته است رضا خان در حین برگشت به تهران دستور داد نام حاجیلر را به مینودشت تغییر دهند و از آن پس نام این شهر مینودشت شد.
این شهرستان دارای دیدنی های فراوانی است که از آن میان می توان به موارد زیر اشاره نمود: آبشار لوه، قلعه بوقوتو، چشمه لال، آبشار گلستان، زیارتگاه پیربخش، غار كیارام، پارك ملی گلستان، پارك و جنگل باقرآباد، پارك جنگلی چهل چای یا آق چشمه، موزه حیات وحش پارك ملی، موزه تاریخ طبیعی پارك ملی، میل گنبد، بقعه دانشمند، امامزاده یحیی بن زید، خرابه های شهر جرجان، میدان سوار كاری اسبدوانی، سد گلستان، بازارچه مرزی اینچه برون، تالابهای آلماگل، آلاگل و آجی گل، یاریم تپه و قلعه ماران.