دلیل عدم ذكر نام امام علی در قرآن
دلیل عدم ذكر نام امام علی در قرآن
این از حكمتهای الهی است كه نام امام علی(ع) در قرآن ذكر نشده و ویژگیهای خاص آن توصیف شده است چون احتمال اینكه قرآن دستخوش تحریف شود زیاد بود و معاندانی كه كمر همت برای كشتن امام علی(ع)بسته بودند به هر صورتی بود نام ایشان را از قرآن حذف می كردند اما به فضایل و ویژگی های خاص آن حضرت در آیات فراوانی اشاره شده كه برخی تا 500 آیه را مربوط به اخلاقیات، ولایت و امامت و ...و در شأن امام علی دانسته اند.
مدیر دانشنامه قرآن پژوهی با تشریح برخی آیاتی كه در شأن امام علی(ع) نازل شده است، تأكید كرد: در قرآن به فضایل و ویژگیهای خاص آن حضرت در آیات فراوانی اشاره شده و برخی تا 500 آیه را مربوط به اخلاقیات، ولایت و امامت و در شأن امام علی دانسته‌اند.
حجت الاسلام حسین علوی مهر مدیر دانشنامه قرآن پژوهی در گفتگو با مهر با بیان اینكه در هیچ آیه ای از آیات قرآن بطور مستقیم نام امام علی(ع) ذكر نشده است گفت: البته به برخی از فضایل و یژگیهای مختص حضرت امیرالمؤمنین(ع) در قرآن اشاره شده است.
وی افزود: این از حكمتهای الهی است كه نام امام علی(ع) در قرآن ذكر نشده و ویژگیهای خاص آن توصیف شده است چون احتمال اینكه قرآن دستخوش تحریف شود زیاد بود و معاندانی كه كمر همت برای كشتن امام علی(ع)بسته بودند به هر صورتی بود نام ایشان را از قرآن حذف می كردند اما به فضایل و ویژگی های خاص آن حضرت در آیات فراوانی اشاره شده كه برخی تا 500 آیه را مربوط به اخلاقیات، ولایت و امامت و ...و در شأن امام علی دانسته اند.
حجت الاسلام علوی مهر به برخی مصادیق باطنی آیات كه در شأن امام علی است اشاره كرد و افزود: آیه 20 سوره الرحمن كه می فرماید: «مرج البحرین یلتقیان» «بینهما برزخ لا یبغیان» در روایات از ائمه معصوم نقل شده است كه منظور از "بحرین" حضرت علی و حضرت فاطمه است.
وی با اشاره به آیاتی كه شیعه و سنی آن را تنها در شأن فضائل خاص امام علی(ع) دانسته اند گفت: یكی از مهمترین مسائل بحث ولایت امیرالمؤمنین(ع)است كه در آیه 55 سوره مائده: إِنَّمَا وَلِیُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ؛ ولى شما تنها خدا و پیامبر اوست و كسانى كه ایمان آوردهاند همان كسانى كه نماز برپا مىدارند و در حال ركوع زكات مىدهند. كه منابع و تفاسیر شیعه روایت كرده اند كه این آیه در شأن امام علی است.
وی افزود: بر اساس این روایت كه به دلیل كثرت قابل انكار نیست، امام علی(ع) روزی در مسجد در حال نماز بودند كه فقیری می آید و طلب كمك می كند اما كسی به او توجه نكرده و در این لحظه امام علی در حال ركوع انگشتر خود را در می آورد و به او هدیه می كند. این آیه تنها به این نكته كه شخص خاصی انگشتر را عطا كرده اشاره ندارد بلكه آنچه اهمیت بیشتری دارد همان ولایت امام علی (ع) است كه در آغاز آیه بدان اشاره شده است.
مدیر دانشنامه قرآن پژوهی تأكید كرد: ولایت در اینجا با توجه به معنای لغوی آن كه اهل سنت نیز بدان آگاه هستند دوستی نیست و در هیچكدام از منابع اصیل لغت ولایت به معنی دوستی نیست بلكه ولایت به معنی سرپرستی گرفته شده است و این آیه اشاره به سرپرستی و رهبری و امامت حضرت امیر(ع) دارد.
حجت الاسلام علوی مهر با استناد به آیه 207 سوره بقره تأكید كرد: خداوند در این آیه می فرماید: وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ؛ و از میان مردم كسى است كه جان خود را براى طلب خشنودى خدا مىفروشد و خدا نسبت به [این] بندگان مهربان است . این آیه مربوط به زمانی است كه امام در لیلة المبیت برای نجات پیامبر از دست مشركان در بستر ایشان خوابید و این آیه در شأن امام علی نازل شد. همچنین آیات سوره "هل اتی" و نیز در آنجا كه قرآن می فرماید: اِنَّما نُطعِمُكُم لِوَجهِ اللهِ لا نُریدُ مِنكُم جَزائاً وَلا شَكوراً به فضایل حضرت زهرا و امام علی اشاره دارد كه سه شب متوالی افطاری خود را به فقیر مسكین و اسیر عطا كردند.
وی در پایان تأكید كرد: در آیه مباهله حضرت علی(ع) "نفس" پیامبر شمرده شده كه بسیار اهمیت دارد یا آیه اكمال در سوره مائده كه" الیوم اكملت لكم دینكم و اتممت علیكم نعمتی و رضیت لكم الاسلام دینا" كه برخی از اهل سنت و تمام علمای شیعه تأكید دارند كه در این آیه منظور ولایت امام علی(ع) است و سوره "عادیات" نیز در فضیلت مبارزات حضرت توصیفاتی دارد.
