دعائيست رفيع الشأن مروىّ از حضرت رسولصلى الله عليه وآله جبرئيل براى آن حضرت آورد در وقتى كه در مقام ابراهيم عليه السلام مشغول بنماز بود و كفعمى در بلد الأمين و مصباح اين دعا را ذكر كرده و در حاشيه آن اشاره به فضيلت آن نموده از جمله فرموده هر كه اين دعا را در ايّام البيض ماه رمضان بخواند گناهانش آمرزيده شود اگر چه بعدد دانههاى باران و برگ درختان و ريگ بيابان باشد و براى شفاء مريض و قضاء دين و غنا و توانگرى و رفع غم خواندن آن نافع است و دعا اين است:
سُبْحانَكَ يا اَللَّهُ، تَعالَيْتَ يا رَحْمنُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ
منزهى اى خدا برترى تو اى بخشنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى
يا رَحيمُ، تَعالَيْتَ يا كَريمُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا مَلِكُ،
اى مهربان برترى تو اى كريم پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى پادشاه
تَعالَيْتَ يامالِكُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ. يامُجيرُ، سُبْحانَكَ ياقُدُّوسُ، تَعالَيْتَ ياسَلامُ،
برترى تو اى مالك پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى مبرا از هر عيب برترى تو اى سلامت بخش
اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا مُؤْمِنُ، تَعالَيْتَ يا مُهَيْمِنُ، اَجِرْنا مِنَ
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى امان بخش برتر آمدى اى نگهبان پناه ده ما را از
النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا عَزيزُ، تَعالَيْتَ ياجَبَّارُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ
آتش اى پناه ده منزهى اى نيرومند برتر آمدى اى با جبروت و عظمت پناه ده ما را از آتش
يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا مُتَكَبِّرُ، تَعالَيْتَ يا مُتَجَبِّرُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ،
اى پناه ده منزهى اى داراى بزرگى و كبرياء برتر آمدى اى صاحب جلال و شوكت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَكَ يا خالِقُ، تَعالَيْتَ يا بارِئُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ
منزهى اى آفريننده برتر آمدى اى پديد آرنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى
يا مُصَوِّرُ، تَعالَيْتَ يا مُقَدِّرُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا هادى،
اى صورت ده برتر آمدى اى اندازهگير كارها پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى راهنما
تَعالَيْتَ ياباقى، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ. يامُجيرُ، سُبْحانَكَ يا وَهَّابُ، تَعالَيْتَ يا تَوَّابُ،
برتر آمدى اى باقى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى بخشنده برتر آمدى اى توبهپذير
اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا فَتَّاحُ، تَعالَيْتَ يا مُرْتاحُ، اَجِرْنا مِنَ
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى گشاينده برتر آمدى اى آسايش بخش پناه ده ما را از
النَّارِ يامُجيرُ، سُبْحانَكَ يا سَيِّدِى، تَعالَيْتَ يا مَوْلاىَ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ،
آتش اى پناه ده منزهى تو اى آقاى من برترى تو اى سرور من پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَكَ يا قَريبُ، تَعالَيْتَ يا رَقيبُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ
منزهى تو اى نزديك برترى تو اى مراقب اعمال بندگان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى
يا مُبْدِئُ، تَعالَيْتَ يا مُعيدُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا حَميدُ،
اى آغاز كن آفرينش برتر آمدى اى بازگرداننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى پسنديده
تَعالَيْتَ يا مَجيدُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا قَديمُ، تَعالَيْتَ يا
برتر آمدى اى ستوده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى ديرينه برترى تو اى
عَظيمُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا غَفُورُ، تَعالَيْتَ يا شَكُورُ، اَجِرْنا
با عظمت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى آمرزنده برتر آمدى اى پاداش ده سپاسگزاران پناه ده ما را
مِنَ النَّارِ يامُجيرُ، سُبْحانَكَ ياشاهِدُ، تَعالَيْتَ ياشَهيدُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ
از آتش اى پناه ده منزهى اى شاهد برترى تو اى گواه پناه ده ما را از آتش
يامُجيرُ، سُبْحانَكَ يا حَنَّانُ، تَعالَيْتَ يا مَنَّانُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ،
اى پناه ده منزهى تو اى بسيار مهربان برترى تو اى نعمت بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَكَ يا باعِثُ، تَعالَيْتَ يا وارِثُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ،
منزهى تو اى برانگيزنده برترى تو اى ارث بر جهانيان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَكَ يا مُحْيى، تَعالَيْتَ يا مُميتُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ
منزهى تو اى زنده كننده برترى تو اى ميراننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو
ياشَفيقُ، تَعالَيْتَ يا رَفيقُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا اَنيسُ،
اى مهربان برترى تو اى رفيق پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى همدم
تَعالَيْتَ يا موُنِسُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا جَليلُ، تَعالَيْتَ يا
برترى تو اى مونس پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى شوكتمند برترى تو اى داراى جمال و
جَميلُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا خَبيرُ، تَعالَيْتَ يا بَصيرُ، اَجِرْنا
زيبايى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى آگاه برترى تو اى بيناى به كارها پناه ده
مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا حَفِىُّ، تَعالَيْتَ يا مَلِىُّ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا
ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مهربان برترى تو اى بىنياز مطلق پناه ده ما را از آتش اى
مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا مَعْبُودُ، تَعالَيْتَ يا مَوْجُودُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ،
پناه ده منزهى اى معبود حقيقى برتر آمدى اى موجود بالذات پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَكَ يا غَفَّارُ، تَعالَيْتَ يا قَهَّارُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا
منزهى اى آمرزش پيشه برترى تو اى داراى قهر و سطوت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى
مَذْكُورُ، تَعالَيْتَ يا مَشْكُورُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا جَوادُ،
ياد شونده برترى تو اى سپاس دارنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى بخشنده
تَعالَيْتَ يا مَعاذُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا جَمالُ، تَعالَيْتَ
برترى تو اى پناهگاه پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى (اصل هر) زيبايى برترى تو
يا جَلالُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا سابِقُ، تَعالَيْتَ يا رازِقُ،
اى (بخشنده هر) بزرگوارى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى سبقت گيرنده برترى تو اى روزى دهنده
اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا صادِقُ، تَعالَيْتَ يا فالِقُ،
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى راست گفتار برترى تو اى شكافنده
اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا سَميعُ، تَعالَيْتَ يا سَريعُ، اَجِرْنا مِنَ
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى شنوا برترى تو اى شتابنده (در اجابت) پناه ده ما را از
النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا رَفيعُ، تَعالَيْتَ يا بديعُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ،
آتش اى پناه ده منزهى تو اى بلند مرتبه برترى تو اى آفريننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَكَ يا فَعَّالُ، تَعالَيْتَ يا مُتَعالُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا
منزهى تو اى كننده (آنچه بخواهى) برترى تو اى والامرتبه پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى
قاضى، تَعالَيْتَ يا راضى، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا قاهِرُ،
داور برترى تو اى راضى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى چيره بر خلق
تَعالَيْتَ يا طاهِرُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يامُجيرُ، سُبْحانَكَ يا عالِمُ، تَعالَيْتَ يا
برترى تو اى پاكيزه پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى دانا برترى تو اى
حاكِمُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا دآئِمُ، تَعالَيْتَ يا قآئِمُ، اَجِرْنا
حكمران پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى جاويدان برترى تو اى قيام كننده به امور خلق پناه ده ما را
مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا عاصِمُ، تَعالَيْتَ يا قاسِمُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا
از آتش اى پناه ده منزهى تو اى نگهدار برترى تو اى قسمت كننده روزى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا غَنِىُّ، تَعالَيْتَ يا مُغْنى، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ،
منزهى تو اى بىنياز برترى تو اى بىنياز كننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَكَ يا وَفِىُّ، تَعالَيْتَ يا قَوِىُّ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا
منزهى تو اى وفادار برترى تو اى نيرومند پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى
كافى، تَعالَيْتَ يا شافى، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا مُقَدِّمُ،
كفايت كننده برترى تو اى شفا دهنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مقدم
تَعالَيْتَ يا مُؤَخِّرُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا اَوَّلُ، تَعالَيْتَ
دارنده برترى تو اى عقبانداز پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى اول برترى تو
يا آخِرُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا ظاهِرُ، تَعالَيْتَ يا باطِنُ،
اى آخر پناه ده ما ر از آتش اى پناه ده منزهى تو اى پيدا برترى تو اى ناپيدا
اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا رَجآءُ، تَعالَيْتَ يا مُرْتَجى، اَجِرْنا
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى اميد برترى تو اى مايه اميدوارى پناه ده
مِنَ النَّارِ يامُجيرُ، سُبْحانَكَ يا ذَاالْمَنِّ، تَعالَيْتَ يا ذَاالطَّوْلِ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ
ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى صاحب نعمت برترى تو اى صاحب احسان پناه ده ما را از آتش
يامُجيرُ، سُبْحانَكَ يا حَىُّ، تَعالَيْتَ يا قَيُّومُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ
اى پناه ده منزهى تو اى زنده برترى تو اى پاينده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو
يا واحِدُ، تَعالَيْتَ يا اَحَدُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا سَيِّدُ،
اى يگانه برترى تو اى يكتا پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى آقا
تَعالَيْتَ يا صَمَدُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا قَديرُ، تَعالَيْتَ
برترى تو اى بىنياز پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى توانا برترى
يا كَبيرُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا والى، تَعالَيْتَ يا مُتَعالى،
تو اى بزرگ پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى حكمران برترى تو اى والامقام
اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا عَلِىُّ، تَعالَيْتَ يا اَعْلى، اَجِرْنا مِنَ
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى والا برترى تو اى والاتر از همه پناه ده ما را از
النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا وَلِىُّ، تَعالَيْتَ يا مَوْلى، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا
آتش اى پناه ده منزهى تو اى صاحب اختيار برترى تو اى سرور پناه ده ما را از آتش
مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا ذارِئُ، تَعالَيْتَ يا بارِئُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ،
اى پناه ده منزهى تو اى آفريننده برترى تو اى پديد آرنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَكَ يا خافِضُ، تَعالَيْتَ يا رافِعُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ،
منزهى تو اى پايين آرنده برترى تو اى بالا برنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَكَ يا مُقْسِطُ، تَعالَيْتَ يا جامِعُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ،
منزهى تو اى به انصاف رفتار كننده برترى تو اى گردآورنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَكَ يا مُعِزُّ، تَعالَيْتَ يا مُذِلُّ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ
منزهى تو اى عزت بخش برترى تو اى ذلت بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو
يا حافِظُ، تَعالَيْتَ يا حَفيظُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا قادِرُ،
اى نگهبان برترى تو اى نگهدار پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى توانا
تَعالَيْتَ يا مُقْتَدِرُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا عَليمُ، تَعالَيْتَ
برترى تو اى با اقتدار پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى دانا برترى تو
يا حَليمُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا حَكَمُ، تَعالَيْتَ يا حَكيمُ،
اى بردبار پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى داور برترى تو اى فرزانه
اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا مُعْطى، تَعالَيْتَ يا مانِعُ، اَجِرْنا
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى عطا ده برترى تو اى مانع از عطا پناه ده ما را
مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا ضآرُّ، تَعالَيْتَ يا نافِعُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ
از آتش اى پناه ده منزهى تو اى زيان رسان برترى تو اى سودرسان پناه ما را از آتش
يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا مُجيبُ، تَعالَيْتَ يا حَسيبُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا
اى پناه ده منزهى تو اى اجابت كننده برترى تو اى حسابگر پناه ده ما را از آتش اى
مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا عادِلُ، تَعالَيْتَ يا فاصِلُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ،
پناه ده منزهى تو اى دادگر برترى تو اى جدا كننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَكَ يا لَطيفُ، تَعالَيْتَ يا شَريفُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ،
منزهى تو اى مهربان برترى تو اى شريف پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَكَ يا رَبُّ، تَعالَيْتَ يا حَقُّ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا
منزهى تو اى پروردگار برترى تو اى ثابت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى
ماجِدُ، تَعالَيْتَ يا واحِدُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا عَفُوُّ،
گرامى برترى تو اى يگانه پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى باگذشت
تَعالَيْتَ يا مُنْتَقِمُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا واسِعُ، تَعالَيْتَ
برترى تو اى انتقامكش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى وسيع رحمت برترى تو
يا مُوَسِّعُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا رَؤُفُ، تَعالَيْتَ يا
اى گشايش بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مهرورز برترى تو اى
عَطوُفُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا فَرْدُ، تَعالَيْتَ يا وِتْرُ،
با عطوفت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى يگانه برترى تو اى تك و تنها
اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا مُقيتُ، تَعالَيْتَ يا مُحيطُ، اَجِرْنا
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى حافظ و نگهبان برترى تو اى محيط بر هر چيز پناه ده ما را
مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا وَكيلُ، تَعالَيْتَ يا عَدْلُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ
از آتش اى پناه ده منزهى تو اى وكيل برترى تو اى سراسر عدل و داد پناه ده ما را از آتش
يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا مُبينُ، تَعالَيْتَ يا مَتينُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ،
اى پناه ده منزهى تو اى آشكار كننده برترى تو اى ثابت سستى ناپذير پناه ده ما را از آتش اى پناه ده
سُبْحانَكَ يا بَرُّ، تَعالَيْتَ يا وَدُودُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا
منزهى تو اى نيكوكار برترى تو اى بسيار مهربان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى
رَشيدُ، تَعالَيْتَ يا مُرْشِدُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا نُورُ،
ارشاد كننده برترى تو اى رهنمون پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى نور
تَعالَيْتَ يا مُنَوِّرُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا نَصيرُ، تَعالَيْتَ
برترى تو اى روشنى بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى ياور برترى تو
يا ناصِرُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا صَبُورُ، تَعالَيْتَ يا
اى يارى ده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى بردبار برترى تو اى
صابِرُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا مُحْصى، تَعالَيْتَ يا
شكيبا پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى شمارنده برترى تو اى
مُنْشِئُ، اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا سُبْحانُ، تَعالَيْتَ يا دَيَّانُ،
ايجاد كننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى منزه برترى تو اى كيفر ده
اَجِرْنا مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا مُغيثُ، تَعالَيْتَ يا غِياثُ، اَجِرْنا
پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى فريادرس برترى تو اى دادرس پناه ده ما را
مِنَ النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا فاطِرُ، تَعالَيْتَ يا حاضِرُ، اَجِرْنا مِنَ
از آتش اى پناه ده منزهى تو اى آفريننده برترى تو اى حاضر پناه ده ما را از
النَّارِ يا مُجيرُ، سُبْحانَكَ يا ذَاالْعِزِّ والْجَمالِ، تَبارَكْتَ يا ذَاالْجَبَرُوتِ
آتش اى پناه ده منزهى تو اى صاحب عزّت و زيبايى بزرگى تو اى صاحب جبروت
وَالْجَلالِ، سُبْحانَكَ لا اِلهِ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ،
و جلال منزهى تو معبودى جز تو نيست «منزهى تو و همانا من از ستمگرانم
فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ، وَكَذلِكَ نُنْجىِ الْمُؤمِنينَ، وَصَلَّى اللَّهُ
پس مستجاب كرديم دعاى او (يعنى يونس) را و او را از اندوه نجاتش داديم و اين چنين مؤمنين را نجات بخشيم» و درود
عَلى سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ اَجْمَعينَ، وَالْحَمْدُللَّهِِ رَبِّ الْعالَمينَ، وَحَسْبُنَا
خدا بر آقاى ما محمد و آلش همگى و ستايش خاص پروردگار جهانيان است و خدا ما را بس است
اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكيلُ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلىِّ العَظيمِ.
و او نيكو وكيلى است و جنبش و نيرويى نيست جز به خداى والاى بزرگ
