در یکی از محله‌های مرکزی شهر پاریس، دیواری وسیع وجود دارد که سرامیکهاییلاجوردی تنش را پوشانده‌اند و روی آن با ۳۰۰ زبان زنده دنیا بیش از هزار بار بهرنگی سپید نوشته شده است:“دوستت دارم”. سهم ما ایرانی‌ها هم، دو تا از آن دوستت دارم‌هاست که یکی از آنهابالای دیوار قرار گرفته است و دیگری تقریبا در مرکزش.دوستت دارم‌های ایرانی جای خوبی قرار گرفته‌اند و چشم هر گردشگریدستکم یک بار آنها را می‌بیند، شاید به این دلیل که خط ایرانی زیباست،شاید هم به این خاطر که ما ایرانی‌ها به عاشقی معروفیم.ما عشق را نسل به نسل در روح یادگاری‌های‌مان دمیده‌ایم. شایداگر عشق نبود، هنرهایمان هیچوقت ماندگار نمی‌شد.
