ردپای زن مرموز در دردناک‌ترین جنایت
ردپای زن مرموز در دردناک‌ترین جنایت
چندتن از تماس‌گیرندگان با پلیس ادعاهای مشابهی را پیش‌روی پلیس قرار دادند که در آن مشخص بود گروهی این خواهر و برادر خردسال را نزدیک زنی دیده‌اند که سوار بر اتوبوس‌های شهری بوده است. این شاخه از تحقیقات مشخص کرد که زن مرموز انگار مادر 2 کودک بوده است که همراهی‌شان می‌کرده و زمان دیده شدن آنان نیز همان روز جنایت بوده است.
وطن امروز: ردپای زنی مرموز در یکی از دردناک‌ترین جنایات تاریخ ایران که در آن 2 کودک بی‌گناه قربانی سرنوشت شومی شده‌اند، پیش‌روی پلیس جنایی پایتخت قرار گرفت.
این در حالی بود که تصور می‌شد خواهر و برادر خردسال قربانی خشم و کینه پدر شده‌اند و مادرشان از قتل آنان بی‌خبر بوده است.
هشتم اسفند‌ماه سال گذشته بود که اجساد خون‌آلود 2 کودک در تاریکی فضای سبزی زیر پل بعثت و در کنار حوض آبی پیدا شد. تراژدی هولناک پیش‌روی پلیس قرار گرفته بود، 2 مرد در حال گذر از داخل فضای سبز بودند و عقربه‌های ساعت 23 شب را نشان می‌داد، آنان با دیدن 2 جسد که ابتدا تصور می‌کردند خوابیده‌اند پلیس را در جریان قرار دادند.
باور کردنی نبود 2 مرد ابتدا اطراف کودکان را نگاه کردند تا پدر یا مادرشان را ببینند اما اثری از آنان نبود سپس به تصور اینکه بچه‌ها رها شده‌اند خود را بالای سر آنان رسانده و با دیدن سر و صورت خون‌آلود دختر و پسر خردسال پی به جنایتی دردناک بردند.
دقایقی بعد بازپرس عموزادی از شعبه 4 دادسرای امور جنایی تهران و تیم‌های تخصصی بررسی صحنه جرم و اداره 10 پلیس آگاهی خود را بالای سر اجساد رساندند.
پسری 5 ساله با کاپشن و شلوار لی و دختر 7 ماهه با بلوز زردرنگ و شلوار بافتنی آبی‌آسمانی با ضربات وحشیانه چاقو به گردن از پای درآمده و در کنار یکدیگر به طوری که انگار خوابیده‌اند، رها شده بودند. پلیس در نخستین فرضیه قربانیان را خواهر و برادر دانست اما در جست‌وجوی لباس‌ها و اطراف اجساد هیچ مدرکی برای پیدا کردن مشخصات آنان که سرنخی برای ردیابی پدر و مادرشان باشد، به دست نیاوردند.
بررسی‌های میدانی نشان داد که هر 2 کودک با پای خود به فضای سبز رفته‌اند و تا آن زمان زنده بوده‌اند و قاتل که حتما با قربانیان خردسال آشنا بوده است از تاریکی و خلوت بودن آن فضا استفاده کرده و نقشه شوم خود را به مرحله اجرا درآورده است. کارآگاهان با چشمانی اشک‌بار پرونده کودکان گمشده را یکی پس از دیگری بررسی کردند و در کمال تعجب هیچ اثری از گزارشی مبنی بر مراجعه پدر یا مادر 2 کودک نزد پلیس ندیدند.
قوی‌ترین فرضیه پلیسی روی قتل خانوادگی متمرکز شد که در آن پدر 2 کودک به خاطر اختلافاتی با همسرش یا به خاطر جدایی از وی دست به چنین جنایت فجیعی زده به گونه‌ای که مادر بچه‌ها بی‌خبر بوده است. کارآگاهان از آنجایی که پوشش و ظاهر بچه‌ها نشان می‌داد آنان مسافر بوده‌اند و به دلیل نزدیکی محل پیدا شدن اجساد به ترمینال‌جنوب تهران عکس‌های آنان را همزمان با انتشار گسترده در مطبوعات به راننده اتوبوس‌ها نشان دادند تا در صورت دیده‌شدن‌شان ردپایی از خانواده و مشخصات قاتل به دست آورند.
در حالی که این شاخه به بن‌بست خورده بود، کارآگاهان با استفاده از اطلاعات رایانه‌ای به بررسی کودکان گمشده در شهرهای مختلف پرداخته و پی بردند این خواهر و برادر خردسال در هیچ جای ایران کسی را نداشته‌اند که خواستار ردیابی‌های پلیس بوده باشند.
تجسس در جنوب
پلیس جنایی تهران برای اینکه عاملان این جنایت دردناک آزادانه بسر نبرند همه فرضیه‌ها و شاخه‌ها را مدنظر قرار داده بود. پلیس با توجه به پوشش و ظاهر کودکان آنان را مسافرانی از جنوب ایران دانست. بدین‌ترتیب، پلیس‌های شهرهای جنوبی نیز وارد عمل شدند تا بتوانند سرنخی از خانواده 2 کودک به دست آورند اما باز گره کوری پیش روی تیم تحقیق قرار گرفت.
ردپای یک زن
انتشار تصاویر 2 کودک در مطبوعات و شاخه‌های تجسسی دیگر پلیسی سرنخی را در اختیار کارآگاهان جنایی قرار داد که برخلاف رویه تحقیقات بود.
چندتن از تماس‌گیرندگان با پلیس ادعاهای مشابهی را پیش‌روی پلیس قرار دادند که در آن مشخص بود گروهی این خواهر و برادر خردسال را نزدیک زنی دیده‌اند که سوار بر اتوبوس‌های شهری بوده است. این شاخه از تحقیقات مشخص کرد که زن مرموز انگار مادر 2 کودک بوده است که همراهی‌شان می‌کرده و زمان دیده شدن آنان نیز همان روز جنایت بوده است.
بدین‌ترتیب، کارآگاهان فرضیه‌های خود را بر این پایه گذاشتند که یک زن عامل این جنایت دردناک است و مشخصات ظاهری کمی از وی به دست آوردند.
هنوز گره‌های کور در این پرونده باز نشده است و هرکسی با دیدن عکس جنازه‌های 2 کودک اطلاعاتی از خانواده آنان دارد می‌تواند با شماره 5105510 اداره ویژه قتل پلیس آگاهی تهران تماس بگیرد.
