شیمی آتش بازی

یک مخلوط آتش بازی به عنوان نمونه حاوی یک اکسید کننده، سوخت، ماده چسبنده و ماده ای برای اثرات ویژه است.


اغلب از نمکهای پتاسیم(KNO3) به عنوان اکسید کننده استفاده میشود. البته از KClO3 و KClO4 نیز استفاده میشود. در این بین KClO4 ایمنی بیشتری دارد.


به عنوان سوخت از آلومینیوم، منیزیم، تیتان، زغال، گوگرد، سولفید آنتیموان استفاده میشود.


ماده چسبنده مثل: دکسترین، صمغ قرمز، پلیمرهای سنتزی.


جالبترین بخشهای آتش بازی رنگهای خیره کننده آن است. نور سفید از اکسایش منیزیم و آلومینیوم فلزی در دمای بالا حاصل میشود و جرقه های درخشانی که در آتش بازی دیده میشود مشخصه مخلوط منیزیم و پرکلرات پتاسیم است.


تولید رنگ زرد به راحتی توسط نمکهای سدیم امکانپذیر است. محلوطهای آتش بازی معمولا دارای سدیم در غالب ترکیبهایی که جاذب رطوبت نباشند، مانند کریولیت(Na3AlF6) میباشند. از اکزالات سدیم هم میتوان برای تولید رنگ زرد استفاده کرد.


از نمکهای استرانسیم برای تولید رنگ قرمز استفاده میشود. مانند: نیترات استرانسیوم و کربنات استرانسیوم.


رنگ سبز توسط نمکهای باریم مانند Ba(NO3)2 ایجاد میشوند.


رنگ آبی که در آتش بازیها بسیار کمیاب است از نشر نور از کلرید مس (I) در دمای پایین حاصل میگردد.






اثرات ویژه:


صدای زوزه: بنزوات پتاسیم یا سالیسیلات سدیم


جرقه های سفید: آلومینیوم، منیزیم، آلیاژ آلومینیوم و منیزیم، تیتان


جرقه های طلایی: براده آهن- زغال


شعله سفید: فلزهای منیزیم و آلومینیوم


دود سفید: مخلوط نیترات پتاسیم و گوگرد


دود رنگی: مخلوط کلرات پتاسیم، گوگرد و رنگ آبی