دنباله دار هارتلی 2 Hartley 2/p103
<b> شبهای پاییزی آسمان میزبان دنباله دار سبز کوچکیست که از کنار خوشه های ریزو درشت پاییزی می گذرد.
این دنباله دار اولین بار در 16 مارس 1986 توسط مالکوم هارتلی با تلسکوپ 1/2 متری اشمیت از قدر 17 دیده شد.این دومین دنباله دار کوتاه دوره ای بود که هارتلی کشف کرده بود. دنباله دار هارتلی هر 6 سال یک بار باز می گردد. بازگشت بعدی آن بعد از کشفش در 8 سپتامبر 1991 بود که بسیار درخشان دیده شد. بازگشت در سال 1997 و درخشش کم نورش در 2004 باعث شد دنباله دار به دست فراموشی سپرده شود.28 مهر 1389 ( 20 اکتبر 2010 ) این هسته ی یخی به نزدیکترین فاصله ی خود به زمین که در حدود 0/14 واحد نجومی یعنی 18 میلیون کیلومتر است می رسد. در این زمان دنباله دار در پرنورترین حالت خود از قدر 5 – 6 دیده می شود و در روز 6 آبان 1389 ( 28 اکتبر 2010 ) به حضیض مداری خود با خورشید خواهد رسید. حتی با چشم غیر مسلح می توان این دنباله دار را از زمینه ی ستاره های آسمان تشخیص داد اما رصد آن با دوربین دوچشمی و تلسکوپ بسیار دیدنی و جذاب است مخصوصا این که این دنباله دار کوچک هر شب از کنار ستاره ها و اجرام غیر ستاره ای زیادی عبور می کند.
دنباله دار هارتلی از صورت فلکی های شمالی معروف از جمله آندرومدا . ذات الکرسی . برساوش و ارابه ران عبور می کند که در این میان گذر دنباله دار از کنار خوشه های دوگانه ( NGC 869 . 884 ) در شب 16 و 17 مهر قابل توجه رصد گران آسمان است.
وقتی از پشت چشمی تلسکوپ این سه جرم را در کنار هم می بینید به این فکر کنید که دنباله دار سبز کوچک ما که نورش کمتر از 2 دقیقه به چشم ما می رسد در کنار خوشه هایی در فاصله ی 8000 سال نوری چکار میکند ؟!البته برای تشخیص رنگ سبز دنباله دار باید رصد در محیطی کاملا دور از آلودگی نوری صورت گیرد. همچنین استفاده از فیلتر سحابی دنباله دار و عکاسی بلند مدت از آن جزیاتش را به خوبی نماشی خواهد داد.دنباله دار هارتلی 2 ( Hartley 2/p103 ) از کنار خوشه کروی NGC 7686 . ستاره ی ذات الکرسی . سحابی Pacman NGC 281 . خوشه جغد NGC 257 . خوشه های اچ و خی . خوشه های باز NGC 1444 .1528 .1545 .1664 و ستاره پرنور عیوق می گذرد.
زیباست دنیای این گوله برف سبز
</b>
