ساخت و ساز بر روي ماه با استفاده از غبارهاي آن!
ساخت و ساز بر روي ماه با استفاده از غبارهاي آن!
دانشمندان در حال بررسي و آزمايش پروژه‌اي براي ساخت خانه و تلسكوپ‌هايي در ماه با استفاده از غبار آن هستند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، يك گروه از ستاره شناسان چگونگي تهيه يك تركيب غير زميني براي توليد بتن قمري را پيشنهاد كردند. اين بتن قمري براي ساخت خانه بر روي كره ماه كاربرد خواهد داشت.
اين ابتكار كه تركيبي از كربن، چسب و غبار كره ماه است ماده اي را توليد مي كند كه براي ساخت سازه‌هاي ديگري مانند تلسكوپ‌هاي غول آسا و آرايه هاي انرژي خورشيدي مفيد خواهد بود.
به جز امكان زندگي بر روي ماه، تعداد زيادي از اخترفيزيكدانان بر اين باورند كه ساخت تلسكوپ‌هاي بزرگ روي ماه مزيت‌هايي دارد. كره ماه فاقد ابر و جو كدر كننده است. اين دو عامل باعث تيرگي تصاوير گرفته شده توسط رصد خانه‌هاي زميني مي‌شود. علاوه بر اين، كره ماه يك سكوي ثابت و دائمي خواهد بود.
يك عامل محدود كننده براي ساخت بتن مقدار مصالحي است كه يك راكت مي تواند با خود تا كره ماه حمل كند؛ اما اگر بخش عمده اين مصالح در كره ماه موجود باشد، باري كه راكت با خود به ماه مي برد سبك خواهد شد.
پيتر چن از مركز پرواز فضايي گودارد ناسا مي گويد: ما به سادگي مي توانيم تلسكوپ‌هاي بسيار بزرگي روي كره ماه بسازيم و از صرف هزينه هاي بسيار زياد براي حمل يك آينه بزرگ به ماه جلوگيري كنيم. به دليل اينكه تمامي مصالح لازم به صورت غبار در آنجا وجود دارند نيازي نيست كه مواد زيادي با راكت حمل كرد كه در نتيجه هزينه هاي زيادي صرفه جويي خواهد شد.
چن همچنين اشاره مي كند كه اين نوع بتن مانند بتن زميني داراي استفاده هاي زيادي است.
وي ادامه مي دهد: ما مي توانيم سازه‌هايي از قبيل خانه براي فضا نوردان و حتي خانه‌هايي شبيه ايگلوها (خانه هاي برفي اسكيموها) بر روي ماه بسازيم.
براي توليد اين بتن، چن و همكاران وي مقادير كمي نانولوله و اپوكسي (مواد شبيه به چسب) و غبار ماه (از نوع شبيه سازي شده) يا سنگ خرد شده كه داراي همان خواص و دانه بندي غبار ماه است را با هم تركيب كردند.
به گزارش ايسنا، بعد از اينكه تركيب مواد چندين بار تكرار شد، اين گروه موفق به ايجاد يك ماده محكم شد كه استحكام بتن را داشت. آنها سپس اين ماده را با اپوكسي پوشانده و بتن قمري را چرخش داده تا تبديل به يك سازه شبيه كاسه با عرض 30 سانتي متر شد و شكل يك آينه تلسكوپ به آن داده شد.
رابين، دانشمند ديگري كه در اين پروژه همكاري مي كند مي گويد: بعد از آن، تنها كاري كه مي بايد انجام مي شد اين بود كه آينه را با پوشش دادن بدون لك صيقل داد. ما با مقدار كمي آلومينيوم اين كار را انجام داديم و اين سازه تبديل به يك آينه تلسكوپي با انعكاس بسيار بالا شد. ما مي توانيم اين روش را در كره ماه و با استفاده از غبار كاملا در دسترس آنجا توسعه دهيم.
به نوشته پارس‌اسكاي، چن پيشنهاد مي كند كه براي ساخت يك تلسكوپ به اندازه تلسكوپ فضايي هابل به 60 كيلوگرم اپوكسي و 1200 كيلوگرم غبار ماه نياز خواهد بود.
چن و رابين ساخت يك آينه تلسكوپي با قطر 50 متر بر روي كره ماه را در سر دارند. يك رصد خانه مانند اين باعث مي شود كه حتي بزرگترين تلسكوپ اپتيكي موجود در زمين (تلسكوپ 10.4 متري جزيره قناري) كوچك به نظر برسد.
يك تلسكوپ غول آسا مانند اين و يا تركيبي از دو تلسكوپ با اين اندازه بر روي ماه به جست‌وجو براي يافتن سيارات خورشيدي كمك خواهد كرد و رصدهاي دقيقي از كهكشان‌هاي دوردست فراهم مي كند.
منبع : ایسنا
