روشی جدید برای اندازه گیری میدان مغناطیسی خورشید
کسی که به مطالعه خورشید می پردازد همواره باید آن را از راه دور بررسی کند. با تکیه بر داده هایی که از ۱۵۰ میلیون کیلومتر دورتر به دست می آید، اندازه گیری میدان مغناطیسی نامرئی اطراف خورشید بس دشوار است.
دانشمندان بایستی بسیار بیش از این ها میدان‌های مغناطیسی خورشید را بشناسند، زیرا این میدان‌ها در شناخت نحوه خروج فوران‌های خرمنی تاج (CMEs) از خورشید و پخش شدن در فضا بسیار حیاتی‌اند. می‌دانیم که باد خورشیدی وقتی از خورشید جدا می‌شود می‌تواند کیلومتر‌ها سفر کرده و حتی به زمین برسد و گاهی به ماهواره‌ها آسیب برساند. محققین ناسا اخیراً با کمک تکنیک‌های ریاضی قدیمی و شواهد تازه از حرکت بادهای خورشیدی، روشی را برای اندازه گیری میدان مغناطیسی خورشید در لایه بالایی تاج کشف کرده‌اند.
بنا به گفته «نات گوپالسومی» (Nat Gopalswamy)، از مرکز فضایی گادرد ناسا: «میدان مغناطیسی، اسکلت خورسپهر (هلیوسفر)، را تشکیل می‌دهد و نحوه حرکت ذرات و باد خورشیدی را به زمین مشخص می‌کند. محققین بار‌ها میدان اطراف خورشید را مورد ارزیابی قرار داده‌اند اما نتوانستند همین کار را در مورد جو خورشید انجام دهند. روش جدید ما در این مورد کاربردی‌تر است».
http://www.nojum.ir/files/photo/1107...5e2638deb0.jpg
رابطه محاسباتی بین نحوه حرکت یک جسم در محیط گازی با کمانی که ایجاد می‌کند از سال ۱۹۶۰ شناخته شده بود، این همان محیط فشرده و خمیده شده‌ای است که وقتی جسمی با سرعت بالا مثلاً یک جت با سرعت ماوراءصوت حرکت می‌کند در اطرافش ایجاد می‌شود. زمانی که جسمی از محیطی با گاز یونیده شده یا همان پلاسما عبور می‌کند این حرکت با میزان قدرت میدان مغناطیسی آن برابر است.
می‌توان از سرعت انحنا برای اندازه گیری «سرعت آلفون» در یک محیط استفاده کرد. همان‌طور که سرعت صوت چگونگی حرکت آن را در محیط های مختلف تعیین می‌کند، سرعت آلفون هم سرعت حرکت امواج در پلاسما و اینکه پیش از ایجاد شوک کمانی یک جسم با چه سرعتی می‌تواند در میدان مغناطیسی حرکت کند را تخمین می‌زند. حال اگر سرعت آلفون را اندازه بگیریم میزان قدرت میدان مغناطیسی را تعیین کرده‌ایم.
با کمک این تحقیق درک بهتری از تغییرات خورشید و اثراتی که بر زمین و منظومه خورشیدی و انسان‌ها در فضا و زمین می‌گذارد پیدا می‌کنیم.
مترجم: سپیده همتیان
