شما همراه زاده شدید و تا ابد همراه خواهید بود.هنگامی که بال های سفید مرگ روزهاتان را پریشان می کنند همراه خواهید بود.آری،شما در خاطر خاموش خداوند نیز همراه خواهید بود.اما در همراهی خود حد فاصل را نگاه دارید،و بگذارید بادهای آسمان در میان شما به رقص درآیند. به یکدیگر مهر بورزید،اما از مهر بند نسازید:بگذارید که مهر دریای مواجی باشد در میان دو ساحل روح های شما. جام یکدیگر را پر کنید،اما از یک جام منوشید.از نان خود به یکدیگر بدهید،اما از یک گرده نان مخورید. با هم بخوانید و برقصید و شادی کنید،ولی یکدیگر را تنها بگذارید،همان گونه که تارهای ساز تنها هستند،با آن که از یک نغمه به ارتعاش در می آیند.دل خود را به یکدیگر بدهید،اما نه برای نگهداری.در کنار یکدیگر بایستید،اما نه تنگاتنگ:زیرا که ستونهای معبد دور از هم ایستاده اند،و درخت بلوط و درخت سرو در سایه یکدیگر نمی بالند.
