هاوکر 4000-قسمت دوم پيشرفتهترين جت اندازه متوسط جهان
در ادامه قسمت قبل به بررسي ديگر ويژگي هاي اين نوع جت مي پردازيم:
استفاده از مواد کامپوزيتي براي بدنه هواپيما باعث صرفهجويي در وزن ميگرديد اما از آن مهمتر سازههاي کامپوزيتي نازک بود، اين امر افزايش حجم کابين و افزايش ابعاد بيروني بدنه هواپيما را به همراه داشت. قطر بيروني بدنه هواپيما را به همراه داشت. قطر بيروني بدنه هاوکر 4000 معادل 2134 ميلي متر و قطر داخل کابين 1968 ميليمتر است. بنابراين ملاحظه ميکنيد که فقط 5/16 سانتي متر سازه کربني براي عايق کاري، عبور کابلها و سيمها و مجاري انتقال هوا مورد استفاده قرار گرفته است. از اين نظر هيچ سازنده جت ديگري در جهان قادر به رقابت با هاوکر نيست.
از ديگر بخشهايي که در ساخت آنها از مواد کامپوزيتي استفاده شده ميتوان دم هواپيما و روکش پوششي آن و همين طور باله هاي آن را نام برد. بالهاي هواپيما به طور سنتي از فلز تشکيل شده ولي شکل آن بسيار مدرن است. فاصله دو نوک بال از يکديگر 91/18 متر و ميزان خم شدگي بالها به سمت عقب 4/28 درجه است.
http://img.tebyan.net/big/1387/12/18...2110217653.jpgهاوکر 4000 همانند بسياري از جتهاي جديد داراي بالهايي است که در زير بدنه آن نصب شدهاند و بنابراين هيچگونه تأثير منفي بر روي فضاي کابين نداشته است. اما محل اتصال بالها به بدنه، نياز به قاب پوششي حجيم و بزرگي داشته تا بتواند پايداري لازم را در سرعتهاي بالا در مقابل عبور جريان هوا داشته باشد که اين قاب پوششي در هاوکر به دو برابرافزايش يافته تا امکان نصب چراغهاي مختلف، پنل سرويس سوخت، دريچهها و کابلها و بسياري از سيستمهاي ديگر در آن امکانپذير باشد و نيازي به نصب آنها در داخل کابين نباشد. ترمزهاي آن از نوع برقي Brake-by-wire بوده و بنابر اين نيازي به ايجاد سيستمهاي هيدروليکي فشار بالا در داخل کابين نبوده است. زماني که خلبان بر روي ترمز فشار ميآورد در واقع يک فرمان الکتريکي کامپيوتر را فعال کرده تا فشار ترمز را ايجاد و آن را کنترل کند. لنتهاي ترمز که از جنس کربن هستند.
براي 1200 بار فرود دوام لازم را دارند. در اين هواپيما براي ايمني هر چه بيشتر حداقل چهار منبع توليد انرژي و نيرو در نظر گرفته شده است. بر روي هر موتور يک ژنراتور توليدکننده جريان برق متناوب مجهز به سيستم خنک کنندگي روغن بسيار بزرگ قرار دارد که در مقايسه با انواع جتهاي اندازه متوسط که برخوردار از استارتر- ژنراتور بوده، داراي عمر بسيار طولاني است. علاوه بر آن يک ژنراتور ديگر نيز در APU آن وجود دارد که در صورتي که هر دو ژنراتور (که توسط موتور به حرکت در ميآيند) از کار بيافتند، ميتواند هواپيما را تا ارتفاع 35 هزار پايي بالا ببرد. چنان چه اوضاع خيلي به هم بريزد ژنراتور چهارم که نيروي خود را از سيستمهاي هيدروليک دريافت ميکند، ميتواند باعث ادامه پرواز هواپيما تا رسيدن به يک فرودگاه مناسب گردد.
در کابين خلبان پنج پنل نمايشگر که داراي سطح کاملاً صاف و هموار هستند وجود دارد و صفحه نمايشگري که در جلوي هر خلبان تعبيه شده، تمامي اطلاعات پرواز را در اختيار او قرار ميدهد. در قسمت مياني يک صفحه نمايشگر به نام EICASوجود دارد که به طور دائمي وضعيت موتور و سيستم را به نمايش ميگذارد.
http://img.tebyan.net/big/1387/12/14...2071623966.jpgبراي چگونگي کارآيي اين هواپيما تصميم بر آن شد که پروازي بين دو شهر ايالات متحده انجام گيرد. هواپيما داراي دو مسافر و 7 هزار پوندسوخت بود که وزن آن را در هنگام برخاستن از زمين به 30هزار و 950پوند رسانده بود که به مراتب پايينتر از حداکثر وزن پروازي به ميزان 395هزار پوند است. هواپيما بعد از طي مسافتي معادل 3355 فوت از زمين برخاست تا پرواز حدوداً سه ساعته خود را آغاز کند.
هر يک از موتورهاي آن داراي 6900 پوند کشش هستند و تمامي عملکرد آنها تحت کنترل کامپيوتري است. اين اولين هواپيماي جتاندازه متوسط بوده که مجهز به سيستم گاز خودکار است که ميتواند باعث ثابت ماندن سرعت پروازي شده و بنابراين فشار کاري خلبانان کاهش پيدا ميکند. براي برخاستن از زمين، گاز را بر روي حالت اتوماتيک قرار داده و اهرمها را تا ميانه راه جلو برده و سپس سيستم بقيه کارها را انجام ميدهد.
فشار هواي داخل کابين و همينطور صداي داخل کابين به مراتب کمتر از نمونههاي مشابه بود بهطوري که گفتگوي آرام مسافران نيز کاملاً شنيده ميشد.
ميزان توليد اين هواپيما براساس برنامهها و امکانات موجود سالانه 30 فروند بوده که تاکنون بيش از 130 سفارش دريافت شده که تا پايان سال 2010 تحويل خواهد گرديد.
ساير مشخصات هواپيما به شرح ذيل است:
قيمت: 9/20 ميليون دلار
تعداد صندلي مسافران: بين 8 الي 14
طولي کلي هواپيما: 5/69 فوت
ارتفاع کلي: 8/19 فوت
منبع:مجله نوآور
تنظيم براي تبيان : محسن مرادي