انواع قهوه

انواع قهوه اسپرسو


کاپوچینو نوعی قهوه است که از قهوه، شیر و شیر کف کرده به نسبت های مساوی تشکیل می شود. برخی کافی شاپ ها میزان شیر آن را زیادتر می کنند با این اعتقاد که هرچه بزرگ تر، بهتر.











http://www.aftab.ir/articles/health_...425c60c792.jpg









● کافه لاته
به نوعی از قهوهٔ اسپرسو گفته می شود که برای تهیهٔ آن قهوه به نسبت یک به سه شیر جوشیده اضافه می شود. این نوع قهوه بدون کف است. یادتان باشد در رستوران های ایتالیائی سفارش لاته ندهید وگرنه یک لیوان شیر خواهید نوشید، حتماً کافه لاته سفارش بدهید.
● کافه ارلژه
نیز مانند کافه لاته است، فقط به جای قهوهٔ اسپرسو با قهوهٔ دم کرده آماده می شود. نسبت آن با شیر یک به یک است و شکر نیز می توان به آن اضافه کرد.
● کاپوچینو
نوعی قهوه است که از قهوه، شیر و شیر کف کرده به نسبت های مساوی تشکیل می شود. برخی کافی شاپ ها میزان شیر آن را زیادتر می کنند با این اعتقاد که هرچه بزرگ تر، بهتر.آمریکانو از یک پیمانه قهوهٔ اسپرسو و ۲۵۰ گرم آب جوش تشکیل می شود. این نوع قهوه مورد پسند آمریکائی هائی است که اسپرسوی خود را رقیق دوست دارند.
● سرچکشی
نوعی قهوه است که برای درست کردن آن ته فنجان یک پیمانه اسپرسو و روی آن قهوهٔ قطره ای آماده شده می ریزند. اسامی گوناگونی به این قهوه داده شده است.
● مکا
نوعی از کاپوچینو یا کافه لاته با شیرهٔ شکلات است.
● اسپرسو کان پانا
یک فنجان اسپرسو با خامهٔ ترش است.
● دوبل
یعنی دو پیمانه اسپرسو با بقیهٔ مواد به همان اندازهٔ یک واحد. برخی برای زیادتر کردن مقدار قهوه، میزان همهٔ مواد را اضافه می کنند.
● ریسترتو
قهوه ای است که مقدار آبی که از روی دانه های قهوه می گذرد کمتر از حد معمول است ولی زمان دم کردن آن همان است. مقدار آن ۲۳ گرم است.
● لانگو
قهوه ای است که برای آماده کردن آن دوبرابر میزان معمولی آب روی یک پیمانه قهوه می ریزند، طوری که فقط تفالهٔ قهوه باقی می ماند. مقدار نهائی این قهوه ۱۰۰ گرم است.
● کافه ماچیاتو
نوعی اسپرسو است در فنجان کوچک که روی آن را مقداری شیرجوشیده به صورت کف می پوشاند. برخی از ایتالیائی ها یک قاشق شکر به این معجون اضافه می کنند.
● کافه بروا
نوعی کاپوچینو است که از قهوهٔ اسپرسو و شیرکف کرده به نسبت مساوی تهیه می شود.
● خشک
نوعی کاپوچینو است که فقط روی فنجان با کف شیر پوشیده می شود و هیچ شیر جوشیده ای در داخل آن نیست.
حال می پردازیم به اصطلاحاتی که برای قهوه به کار می روند. البته در ایران کمتر این اصطلاحات را می شنویم:
▪ قهوهٔ کهنسال:
قهوهٔ سبز به مدت دو تا سه سال در بسته بندی های بسیار مناسب نگهداری می شود تا بعضی از خواص ناخواستهٔ آن از قبیل اسیدیته کمتر شود و به برخی از خواص آن افزوده شود. از آنجا که زمان نگهداری این قهوه زیاد است معمولاً از قهوهٔ بسیار عالی استفاده می شود. طی کهنسال شدن قهوه کیسه های آن می پوسد و این باعث می شود که قهوه تنفس کند و به طور یکنواخت تغییر یابد. کهنسال کردن قهوه فرآیند پرخطری است، زیرا به رغم دقت در طرز نگهداری باز هم امکان فاسد شدن آن وجود دارد. قهوهٔ کهنسال را نباید با قهوهٔ کهنه اشتباه کرد. قهوهٔ کهنه در واقع خراب شده است در حالی که کیفیت قهوهٔ کهنسال بسیار افزایش یافته است.
▪ قهوهٔ بادهای موسمی:
این نوع قهوه در انبارهای خاصی نگهداری می شود تا زمان بادهای موسمی فرا برسد. هنگامی که بادهای موسمی شروع به وزیدن می کنند درهای انبار از دو طرف باز می شود تا باد از داخل کیسه های ظریف و بسته بندی سست قهوه ها عبور کند. دانه های قهوه بر اثر وزش بادهای موسمی نمناک درشت تر می شود. این فرآیند ۱۲ تا ۱۶ ماه طول می کشد. طی این مدت دانه های قهوه دوبرابر اندازهٔ اولیه و طلائی رنگ می شوند. مانند قهوهٔ کهنسال، کوچک ترین عامل ممکن است این قهوهٔ عالی را به قهوه ای بسیار پست تبدیل کند.
▪ اسیدیتهٔ قهوه:
اسیدیتهٔ قهوه به معنای واقعی اسیدی بودن آن نیست بلکه به خواص آن از قبیل روشن بودن رنگ، همسان بودن و تند بودن آن گفته می شود.
▪ رایحهٔ قهوه: بوی خوش قهوه به شدت طعم آن را تحت تأثیر قرار می دهد. رایحهٔ قهوه در اواسط بودادن بسیار عالی است.
▪ قهوهٔ متوازن:
به قهوه ای می گویند که همهٔ خواص را دارد ولی هیچ کدام به دیگری نمی چربد و بالاخره در حالت توازن قرار دارد.
▪ قهوهٔ پاکیزه:
به قهوه ای گفته می شود که تمیز باشد و هیچ عیب، لک یا خرابی نداشته باشد.
▪ قهوهٔ پیچیده:
به قهوه ای گفته می شود که همهٔ خصوصیات بالا را، از قبیل اسیدیته، شیرینی، پاکیزگی و توازن، داشته باشد.
▪ طعم قهوه:
کلمه ای کلی برای توضیح تأثیری که قهوه بر مصرف کننده می گذارد.
کپک، قهوهٔ کثیف، ریوی و خشن: یک دسته از کلمات بد. دو کلمهٔ اول به شرایط بد نگهداری برمی گردند. ریوی کلمه ای است که در کارخانه ها استفاده می شود، به معنی خشن است و به دانه هائی اطلاق می شود که مانند عربیکای بی کیفیت هستند.
▪ قهوهٔ تند:
به قهوه ای گفته می شود که طعم و بوی خوبی دارد که هم به طبیعی بودن آن مربوط است و هم به اسیدیته بودن آن یا حتی به هردو.