پله پله تا خدا
قصه آدم، قصه يك دل است و يك نردبان.
http://up.iranblog.com/images/3xofntap8sycg5ydjbxf.jpg
قصه بالا رفتن، قصه پله پله تا خدا.قصه آدم، قصه هزار راه است و يك نشاني.قصه جست‌و جو.قصه از هر كجا تا او.قصه آدم، قصه پيله است و پروانه، قصة تنيدن و پاره كردن.
http://up.iranblog.com/images/tzki4n3bee0grcnwkzlr.jpg
قصه به درآمدن، قصه پرواز...من اما هنوز اول قصه‌ام؛قصه همان دلي كه روي اولين پله مانده است، دلي كه از بالا بلندي واهمه دارد، از افتادن.
http://up.iranblog.com/images/tsds4cx3ivezzutn03zo.jpg
پايين پاي نردبانت چقدر دل افتاده است!دست دلم را مي‌گيري؟ مواظبي كه نيفتد؟من هنوز اول قصه‌ام؛قصه هزار راه و يك نشاني. نشاني‌ات را اما گم كرده‌ام. باد وزيد و نشاني‌ات را بُرد.
http://up.iranblog.com/images/662iovgdbhjxwja4fiqu.jpg
نشاني‌ات را دوباره به من مي‌دهي؟ با يك چراغ و يك ستاره قطبي؟من هنوز اول قصه‌ام.قصه پيله و پروانه، كسي پيله بافتن را يادم نداده است. به من مي‌گويي پيله‌ام را چطوري ببافم؟
http://up.iranblog.com/images/2mj3bsjznj0l0iiczd7b.jpg
پروانگي را يادم مي‌دهي؟دو بال ناتمام و يك آسمانمن هنوز اول قصه‌ام.قصه...
