تاندونیت و تنوسینوویت

تاندونیت و تنوسینوویت چیست ؟

تاندونیت و تنوسینوویت عبارت است از التهاب دردناک تاندون (تاندونیت ) و پوشش تاندون (تنوسینوویت ) . غالباً همزمان ایجاد می گردند. به طور طبیعی رشته های تاندون در رشته های عضله فرو می روند. عضله اسکلتی در هر انتهای خود تاندونی دارد که به استخوان می چسبند.
نیروی انقباض عضله از طریق تاندون منتقل شده ، تولید حرکت می کند.
علایم شایع
محدودیت حرکت ، حساسیت به لمس و تورم اطراف تاندون ملتهب . محل های شایع عبارتند از شانه ، آرنج ، تاندون آشیل یا عضله دوقلو پشت ساق پا.
ضعف در تاندون به علت رسوب کلسیمی که غالباً همراه تاندونیت وجود دارند.
علل
آسیب معمولاً ناشی از فعالیت ورزشی سخت
اختلالات عضلانی ـ اسکلتی شامل نقایص مادرزادی و روماتیسم
وضعیت قرارگیری نامناسب
عوامل افزایش دهنده خطر
استفاده بیش از حد از تاندون ها و مفاصل خاص در اثر شرکت در مسابقات ورزشی
حرکت غلط و کشیدگی در طی فعالیت . به طور مثال نگه داشتن و حرکت دادن مکرر یک راکت تنیس به طور غلط ممکن است باعث تاندونیت در آرنج گردد (آرنج تنیس بازان ).
پیشگیری
قبل از آغاز یک ورزش ، براساس یک برنامه منظم ، بدن خود را گرم کرده و فشار بر عضلات را به تدریج افزایش دهید.
قبل از هر فعالیتی خود را گرم کنید.
روش های مناسب را برای هر ورزشی که تمایل به انجام مرتب آن دارید، یاد بگیرید.
عواقب مورد انتظار
معمولاً با درمان و استراحت تاندون علاج می گردد. بهبودی ۶ هفته زمان می برد.
عوارض احتمالی
رسوب های کلسیمی بزرگ در تاندون ملتهب که منجر به اختلال دایمی می گردد («مفصل منجمد»).
درمان
اصول کلی
آزمون های تشخیصی معمولاً لازم نیستند (رادیوگرافی ، رباط ها و تاندون ها را نشان نمی دهد).
درمان بسته به علت ، شدت و طول مدت بیماری فرق می کند.
در صورت وجود درد شدید، سفتی و حساسیت به لمس ، ناحیه آسیب دیده را تا هنگامی که درد قابل تحمل تر گردد، استراحت دهید.
در مرحله حاد یا پس از تزریق ، برروی ناحیه آسیب دیده ، کیسه یخ بگذارید.
وقتی درد کاهش می یابد، ممکن است بخواهید به طور موقت از اسپلینت برای آسیب اندام فوقانی استفاده کنید؛ برای اندام تحتانی از چوب زیر بغل ، عصا یا بریس استفاده کنید.
بعد از مرحله حاد از گرم کردن استفاده کنید. دوش آب داغ بگیرید؛ در وان حمام غوطه ور شوید؛ از کمپرس گرم استفاده کنید؛ از یک لامپ گرم کننده یا پوشش گرم کننده استفاده کنید.
بانداژهای کشی ممکن است کمک کننده باشند.
تاندونیت مزمن ممکن است مستلزم تغییرات در شیوه زندگی برای پیشگیری از عود تحریک مفصل باشد.
داروها
داروهای ضد التهاب غیراستروییدی و مسکن ها مثل استامینوفن ، ایبوپروفن یا آسپیرین
تزریق بی حس کننده های موضعی ممکن است توصیه گردد.
تزریق کورتیزون در تاندون های دردناک و کلسیفیه . این امر درد و التهاب را کاهش می دهد و اجازه حرکت داده ، مانع از منجمد شدن مفصل می گردد. البته هرچه تزریقات بیشتری صورت گیرد خطر عوارض جانبی آنها بیشتر می شود.
فعالیت
به محض بهبود علایم فعالیت های طبیعی خود را از سر بگیرید.
به محض رفع درد، فعالیت های افزایش دامنه حرکت را آغاز کنید.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی ندارد.
در اینشرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم تاندونیت را داشته باشید.
اگر درد و تورم علی رغم درمان افزایش یابد.
اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند.