مجموعه ضرب المثل های فارسی/م

ما اينور جوب تو اونور جوب !
ما اينور جوب تو اونور جوب، فحش بده فحش بستون، پيراهن يكي شانزده تومنه !
مادر را دل سوزد، دايه را دامن !
مادر زن خرم كرده، توبره بر سرم كرده !
مادر كه نيست با زن بابا بايد ساخت !
مادر مرده را شيون مياموز !
مارا باش كه از بز دنبه ميخواهيم !
مار بد بهتر بود از يار بد !
مار پوست خودشو ول ميكنه اما خوي خودشو ول نميكنه !
مار تا راست نشه بسوراخ نميره !
مار خورده افعي شده !
مار خيلي از پونه خوشش مياد دم لونه اش سبز ميشه !
مار گزيده از ريسمان سياه و سفيد ميترسه !
مار گير را آخرش مار ميكشه !
مار مهره، هر ماري نداره !
مار هر كجا كج بره توي لونه خودش راست ميره !
ماست را كه خوردي كاسه شو زير سرت بزار !
ماستها را كيسه كردند !
ماست مالي كردن !
ماستي كه ترشه از تغارش پيداست !
ماست نيستي كه انگشتت بزنند !

ما صد نفر بوديم تنها، اونها سه نفر بودند همراه !
ما كه خورديم اما نگي يارو خر بود سيرابيت نپخته بود !
ما كه در جهنم هستيم يك پله پائين تر !
ما كه رسواي جهانيم غم عالم پشمه !
مال است نه جان است كه آسان بتوان داد !
مال بد بيخ ريش صاحبش !
مال به يكجا ميره ايمون به هزار جا !
مالت را خار كن خودت را عزيز كن !
مال خودت را محكم نگهدار همسايه را دزد نكن !
مال خودم مال خودم مال مردمم مال خودم !
مال دنيا وبال آخرته !
مال ما گل مناره، مال مردم زير تغاره !
مال مفت صرافي نداره !
پول باد آورده چند و چون نداره !
مال ممسك ميراث ظالمه !
مال همه ماله، مال من بيت الماله !
ماما آورده را مرده شور ميبره !
ماما كه دو تا شد سر بچه كج در مياد !
ما و مجنون همسفر بوديم در دشت جنون --- او بمطلب ها رسيد و ما هنوز آواره ايم .

ماه درخشنده چو پنهان شود --- شب پره بازيگر ميدان شود !
ما هم تون را ميتابيم هم بوق را ميزنيم !
ماه هميشه زير ابر پنهان نميمونه !
ماهي رو هر وقت از آب بگيري تازه است !
ماهي ماهي رو ميخوره، ماهي خوار هر دو را !
ماهي و ماست ؟ عزرائيل ميگه بازم تقصير ماست ؟
مبارك خوشگل بود ابله هم درآورد !
مثقال نمكه خروار هم نمكه !
مثل سيبي كه از وسط نصف كرده باشند !
مثل كنيز ملا باقر !
مرد چهل ساله تازه اول چلچليشه !
مرد خردمند هنر پيشه را --- عمر دو بايست در اين روزگار *** تا به يكي تجربه آموختن --- با دگري تجربه بردن بكار . [[ سعدي ]]
مرد كه تنبوتش دو تا شد بفكر زن نو ميافته !
مرده را رو كه رو بدي بكفن خودش ميرينه !
مردي را پاي دار ميبردند زنش ميگفت : يه شليته گلي براي من بيار !
مردي كه نون نداره اينهمه زبون نداره !
مرغ بيوقت خوان را بايد سر بريد !
مرغ زيرك كه ميرميد از دام - با همه زيركي بدام افتاد !
مرغ گرسنه ارزن در خواب مي بينه !
مرغ، هم تخم ميكمه هم چلغوز!
مرغ همسايه غازه !

مرغي را كه در هواست نبايد به سيخ كشيد !
مرغ يه پا داره !
مرغي كه انجير ميخوره نوكش كجه !
مرگ براي من، گلابي براي بيمار !
مرگ به فقير و غني نگاه نميكنه !
مرگ خر عروسي سگه !
مرگ خوبه اما براي همسايه !
مرگ ميخواهي برو گيلان !
مرگ يه بار شيون يه بار !
مزد آن گرفت جان برادر كه كار كرد ! (( نابرده رنج گنج ميسر نمي شود ... )) [[ سعدي ]]
مزد خر سور چروني خر سواريست !
مزد دست مهتر چس يابوست !
مسجد نساخته گدا درش ايستاده !
مشتري آخر شب خونش پاي خودشه !
مشك خالي و پرهيز آب !
معامله با خودي غصه داره !
معامله نقد بوي مشك ميده !

معما چو حل گشت آسان شود !
مغز خر خورده !
مفرداتش خوبه اما مرده شور تركيبشو ببره !
مگس به فضله ش بشينه تا مورچه خور دنبالش ميدوه !
مگه سيب سرخ براي دست چلاق خوبه ؟!
مگه كاشونه كه كپه با فعله است ؟
ملا شدن چه آسون، آدم شدن چه مشكل !
ملا نصرالدين صنار ميگرفت سگ اخته ميكرد يكعباسي ميداد ميرفت حموم !
من آنچه شرط بلاغ است با تو ميگويم --- تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال . [[ سعدي ]]
من از بيگانگان هرگز ننالم --- كه با من هر چه كرد آن آشنا كرد . [[ حافظ]]
من كجا و خليفه در بغداد !
من ميگم خواجه ام تو ميگي چند تا چه داري ؟!
من ميگم نره تو ميگي بدوش !
من ميگم انف، تو نگو انف، تو بگو انف !
من نميگويم سمندر باش يا پروانه باش --- چون بفكر سوختن افتاده اي مردانه باش . [[ مرتضي قليخان شاملو]]
من نوكر حاكمم نه نوكر بادنجان !
موريانه همه چيز خونه را ميخوره جز غم صاحب خونه را !
موش به سوراخ نميرفت جارو به دم بست !
موش چيه كه كله پاچش باشه !
موش زنده بهتر از گربه مرده است !
موش به همبونه ( انبار) كار نداره همبونه به موش كار داره !
موش و گربه كه با هم بسازند دكان بقالي خراب ميشه !
مهتاب نرخ ماست را ميشكنه !
مهره مار داره !

مه فشاند نور و سگ عوعو كند --- هر كسي بر طينت خود مي تند ! [[ مولوي ]]
مهمون بايد خنده رو باشه اگر چه صاحب خونه، خون گريه كنه !
مهمون تا سه روز عزيزه !
مهمون خر صاحبخونه است !
مهمون كه يكي شد صاحبخونه گاو ميكشه !
مهمون مهمون و نميتونه ببينه صاحبخونه هر دو را !
مهمون ناخونده خرجش پاي خودشه !
مهمون هر كي ، و در خونه هر چي !
ميون حق و باطل چهار انگشته !
ميون دعوا حلوا خير نمي كنند !
ميون دعوا نرخ معين ميكنه !
مي بخور، منبر بسوزان، مردم آزاري مكن !
ميخواي عزيز بشي يا دور شو يا كور شو !
ميراث خرس به كفتار ميرسه !
ميراث خوار بهتر از چشته خوره !
ميوه خوب نصيب شغال ميشه !
ميهمان راحت جان است و ليكن چو نفس --- خفه سازد كه فرود آيد و بيرون نرود !

ما ارد خود را بیختیم و اردبیز خود را اویختیم

ما این ور جو ، شما اونور جو

ماتم زده را به نوحه گر حاجت نیست

ماچ سر سیری

ما چوب دو سر نجس شده ایم

ماحصل کلام

مادر را ببین دختر را بگیر

مادر فولادزره

مادر که نیست با زن پدر باید ساخت

ما درون را بنگریم و حال را

ما را از این نمد کلاهی هست؟

ما را به خیر و شما را به سلامت

مار از پونه خوشش میاد در لانش هم سبز میشود

مار افسون بر دار نیست

مار تا راست نشود به سوراخ نرود

مار خورده افعی شده

مار خوش خط و خال

مار در استین خویش پروراندن

مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید میترسد

مار هر جا کج رود به خانه خود راست میرود

ما ریگ ته جوبیم و دیگران اب گزرا

ما ز یاران چشم یاری داشتیم ( .... خود غلط بود انچه میپنداشتیم)

ماست مالی کردن

ماست ها را کیسه کردن

ماستی که ترش است از تغارش پیداست ( ....سالی که نکوست از بهارش پیداست )

ماشین مشتی ممدلی ، نه بوق داره و نه صندلی

ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی ( ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه .... )

ما که دادیم دل و دیده به طوفان بلا /// گو بیا سیل غم و خانه ز بنیاد ببر

ما که در جهنم هستیم یک پله هم پایین تر

ما که رفتیم ولی این رسم زندگی نمیشه

مال از بهر اسایش عمر است نه عمر از بهر گرد کردن مال

مال است نه جان است که راحت بتوان داد

مال بد بیخ ریش صاحبش

مال حرام بود به راه حرام رفت

مال خود را محکم نگه دار و همسایه را دزد مکن

مال خودم مال خودم مال مردم هم مال خودم

مال دنیا به دنیا ماند

مال را به روی صاحبش خرند

مال ما گل منار است و مال مردم زیر تغار است

مال مفت و دل بیرحم

مال یکجا میرود و ایمان هزار جا

ماما که دوتا شد سر بچه کج بیرون میاید

ما نداریم از رضای حق گله ( عار ناید شیر را از سلسله....)

ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم ( هفت شهر عشق را عطار گشت ....)

ماه همیشه زیر ابر نمی ماند

ماهی از سر گندیده گردد نی ز دم

ماهی را هر وقت از اب بگیری تازه است

ماهی ماهی را میخورد ، ماهی خوار هر دو را

ما یوسف خود نمیفروشیم /// تو سیم سیاه خود نگهدار

مایه تیله

مایه کاری فروختن

مبارک خیلی خوشکل بود ابله هم دراورد

مباش در پی ازار و هر چه خواهی کن /// که در طریقت ما غیر از این گناهی نیست

متاع کفر و دین بی مشتری نیست ( ... گروهی این گروهی ان پرستند )

مترس از بلا که شب در میان است

مته به خشخاش گذاشتن

مثل اب عماله

مثل اب خوردن

مثل اب دهن مرده

مثل اب و اتش

مثل اب و روغن

مثل ابی که روی اتش بریزند

مثل اش شله قلمکار

مثل ال

مثل اینه دق میمونه

مثل اجل معلق

مثل اشک چشم

مثل اینکه از دماغ فیل افتاده است

مثل اینکه مال باباش را خورده ام

مثل ننه مرده ها میمونه

مثل بازار شام

مثل برج زهر مار

مثل بز اخفش

مثل بوقلمون

مثل بید لرزان