روباه قرمز

روباه قرمز


http://upload.wikimedia.org/wikipedi...es_sitting.jpg


روباه قرمز که به نام روباه معمولی نیز معروف است در بسیار از نقاط دنیا از جمله آسیا و شمال آفریقا و اروپا و آمریکا و حتی در استرالیا پراکنده شده.این روباه فراوان ترین گونه سگسانان است که در ایران مخصوصا به علت فرهنگ غلط عامه در مورد رفتار این حیوان بسیار مورد آزار و اذیت و کشتار قرار گرفته است.با این حال این کشتارها خوشبختانه هنوز باعث تهدید نسل این حیوان به صورت جدی نشده است.این حیوان دشمنان بسیاری دارد که بجز انسان که یکی از اصلی ترین دشمنان این حیوان است میتوان به خرس و گربه وحشی و پلنگ و گرگ و همچنین به پرندگان شکاری مانند عقاب و جغد اشاره نمود که بعضا خود این حیوان یا توله هایش را شکار میکنند.این حیوان در تمامی زیستگاهها زندگی میکند اما معمولا از مناطق بسیار خشک و جنگلهای انبوه دوری میکند به طور مثال تنها در ایران در جنگلهای گلستان دیده شده.


روباه قُطبی


http://upload.wikimedia.org/wikipedi...2004-11-17.jpg


در نواحی قطبی اروپا و آسیا و آمریکای شمالی زندگی می کند. اندازه بدن آنها بین چهل و شش تا شصت و هشت سانتیمتر است و اندازه دم آنها تا سی و پنج سانتیمتر می شود. روباه قطبی از معدود جانورانیست که می تواند در برف و یخ زندگی کند. آنها پاهای کوتاه و پرمو دارند و گوشهای آنها کوچک و تقریباً گرد است. این روباه ها از جوندگان کوچک، پرندگانی که بر روی زمین زندگی می کنند، باقی مانده غذای خرس قطبی و حتّی لاشه حیوانات تغذیه می کنند. سوراخهای پای تپّه ها و صخره ها پناهگاه های خوبی برای روباه ها می باشند ولی آنها در طول زمستان نمی خوابند و می توانند دمای پنجاه درجه زیر صفر را نیز تحمّل کنند.روباه های قطبی در ماه های مه و ژوئن پس از پنجاه و یک تا پنجاه و هفت روز بارداری چهار تا یازده توله به دنیا می آورند و پدر و مادر هر دو از توله ها نگهداری می کنند.


روباه ترکمنی


روباه ترکمنی از روباه معمولی کوچکتر است و مختص قاره آسیا میباشد.این روباه بر خلاف سایر روباهها اجتماعی است و در دشتها و کوهستانهای نیمه بیابینی زندگی میکند.پوست این حیوان بسیار زیباست به همین جهت شکار میشود و هم اکنون جزو حیواناتی است که در خیلی از کشورها از جمله ایران در معرض انقراض است.


http://upload.wikimedia.org/wikipedi.../98/Korsak.jpg


روباه ترکمنی کوچکتر از روباه قرمز میباشد و پاهایش نسبتا بلند تر و گوشش کوچک که در قاعده پهن میشود و دندانهای کوچک و همچنین جمجمه ای پهن دارد.رنگش خاکستری میباشد و با ته رنگ نقره ای-خاکستری و قهواه ای روشن و قرمز.زیر پوزه اش سفید است.طول بدنش بین ۵۰ تا ۶۰ سانتیمتر است و طول دمش بین ۲۲ تا ۳۵ سانتیمتر و پشتشان شدیدا سفید مایل به قرمز هست.این روباه میتواند با استفاده از پنجه هایش ار درخت بالا یرود.

محل سکونت

این روباه در دشتها زندگی میکند و مختص آسیا میانه و شمال شرقی آسیاست.در این قاره در کشورهای ایران ٬ افغانستان ٬ترکمنستان ٬مغولستان٬شمال شرقی چین ٬هندوستان ٬ازبکستان و پاکستان زیست میکند.

تغذیه

این حیوانات تقریبا همه چیز خوار هستند و تغذیه آنها را حیوانات کوچک ٬ پرندگان ٬ خزندگان ٬حشرات و گیاهان تشکیل میدهند.حتی از لاشه حیوانات و پس مانده غذاها نیز تغذیه میکنند.

تولید مثل

زمان جفت گیری این حیوان در اواسط زمستان میباشد.طول دوره بارداری حیوان ماده ۸ هفته است و بین ۲ تا ۶ توله بدنیا می آورد.توله ها در ۹ و ۱۰ ماهگی قادر به تولید مثل میباشند و درسال دوم زندگی جفت گیری میکنند.روباه ترکمنی ۳ تا ۱۲ سال بسته به شرایط زندگی عمر میکند.

عادات

این روباه در مقایسه با سایر روباهها بسیار اجتماعی تر است و در لانه هایش مشترک در گروهای کوچک زندگی میکند.این حیوان زندگی در صحرا را ترجیح میدهد و برای پیدا کردن محیط زندگی خود صحرا را قدم به قدم میکاود.این روباه توانایی راه رفتن روی برف را ندارد و رانشهای بزرگ برف باعث کشته شدن بسیاری از این روباهها شده است.این حیوان آب بسیار کم مینوشد و در نتیجه زندگی در صحرا و کم آبی برایش مشکل نمی آفریند.این حیوان مانند سایر سگسانان اضافی شکارش را دفن میکند.



انواع روباه

روباه ( ثعلب ) جانوري معروف و از خانواده سگ سانان و از گوشتخواران كوچكي است كه از لحاظ جثه و مخصوصا دم بلند و پرمو معروف است ... طول دم بين 60-40 سانتيمتر است و 42 دندان دارد . طول عمر روباه به طور دقيق معلوم نيست ولي گفته مي شود كه حدودا 12 سال است .

روباه به رنگهاي گوناگون ديده مي شود . دم كلفت او با موهاي كركي ، هم او را زيبا كرده و هم كاربردهاي ديگري دارد. با اين دم در هواي سرد مي تواند پاها و بيني خود را بپوشاند و با به حركت درآوردن آن پيام هايي را براي روباهان ديگر بفرستد . در ناحيه زير دم غددي با ترشحات بسيار بد بو وجود دارند و موجب فرار جانوراني مي شوند كه دشمن روباه هستند.

روباه در طبيعت دشمنان فراواني دارد و گوشتخواراني چون گرگ ، گربه هاي وحشي ، خرس و همچنين پرندگان شكاري مانند عقابها و جغد بزرگ به روباه حمله كرده و او را شكار مي كنند . شكارچيان گاهي روباه را براي دم ، پوست پرمو و نرمش به دام مي اندازد و دربعضي از نقاط دنيا از گوشتش هم استفاده مي كنند . بيشتر روباهان تنها زندگي و شكار مي كنند و هنگام پرورش توله ها زندگي مشترك دارند. روباه حيواني است كه خيلي سخت به تله مي افتد و گاهي اوقات پاي خود را كه در تله افتاده به وسيله دندان قطع نموده و از تله نجات پيدا مي كند.


در ايران چهار گونه روباه وجود دارد:

1) روباه معمولي Vulpes Vulpes

2)روباه تركمني Vulpes Corsac

3) روباه شني Vulpes Vulpelli

4) روباه افغاني Vulpes Cana



نقل قول از سایت نیک صالحی