و اینک سرانجام ...

جنگ سرتاسر خاورمیانه را فرا گرفته ،همه ی مردم جهان را درگیر کرده است.
من نیز در این نبرد می جنگم. انسان بخشی از طبیعت است. هرسال عناصر طبیعت به هم اعلام جنگ می کنند. زمستان در برابر نیروهای بهار، و این نیز همچون جنگ های آدمهای ویرانگر است. ما هم باید این فرآیند را از سر بگذرانیم و در بسیاری از موارد ، باید برای چیزی که خوب نمی شناسیم ، بمیریم. آنانی که برای یک صلح ابدی می جنگند ، همچون شاعران جوانی هستند که نمی خواهند بهار هرگز پایان گیرد. انسان باید جنگیدن برای نیت ها و رویاهای خود را بیاموزد ، چون این نیز بخشی از امانت پروردگار در این سیاره است. هیچکس برای فرارسیدن زمستان نمی گرید ، نیز آنگاه که بهار ، آغاز به نمایش گل ها در دشت می کند ، کسی نمی رقصد.
مردمی هستند که شبهای سرد را از شبهای تابستان دوست تر دارند. آیا سزاوار است بدین افراد بگوییم :
« شما قلب ندارید، می بینید که سرما طبیعت را نابود خواهد کرد و نمی گرید. شکوه و زیبایی تابستان مرده است و شما بی تفاوت می نمایید ؟ »
جنگی ابدی در کار است. هیچ چیز نخواهد توانست جنگ برای مرگ را فرا بخواند. هر آنچه در زمین رخ می دهد ، جنگ برای زندگی است.


برگرفته از کتاب "نامه های عاشقانه پیامبر"
اثر جبران خلیل جبران