پژوهشگران نروژی می گویند : ممکن است تنفس دهان به دهان احتمال نجات افراد دچار ایست قلبی را کاهش می‌دهد
تنفس دهان به دهان، شانس نجات بیماران مبتلا به ایست قلبی را کاهش می‌دهد .
در یک تحقیق غیرمنتظره معلوم شد که تنفس دهان به دهان شانس نجات بیماران مبتلا به ایست قلبی را کاهش می‌دهد. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، محققان اعلام کردند که این تحقیق روشهایی را که پرسنل اورژانس معمولا در مواجهه با این بیماران برای نجات جان آنها به کار می‌گیرند، تغییر خواهد داد.
پژوهشگران در این تحقیقات خاطرنشان کردند: روش تنفس دهان به دهان از مدتها پیش برای بیمارانی که دچار ایست قلبی می‌شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرد تا قلب بیمار احیا شده و دوباره به زندگی باز گردد.
اما این پژوهشگران از کشف جدید خود بسیار متعجب شده‌اند؛ چرا که این تحقیقات نشان داده است: روش فوق در واقع ممکن است فرصت احیای قلب بیمار را از وی بگیرد و شانس نجات بیمار از مرگ را کاهش دهد.
این پژوهش در نروژ صورت گرفته و در مجله پزشکی «طب مرکزی بیومد» به چاپ رسیده است. در روش تنفس دهان به دهان بر روی سینه فرد با دست به شکل خاصی فشارهایی وارد می‌شود و سپس امدادگر تلاش می‌کند از راه دهان امکان تنفس مجدد را به بیمار بازگرداند تا از این طریق فعالیت قلب بیمار دوباره احیا شود.
این محققان توضیح دادند که در ازای هر ثانیه توقف در بین هر فشاری که به سینه وارد می‌شود، یک درصد احتمال موفقیت کاهش می یابد که برای بازگشت گردش خون در بدن همین زمان بسیار کوتاه نیز حیاتی است.
دکتر کنت گوندرسن از دانشگاه استاوانگر در نروژ خاطرنشان کرد: تجزیه و تحلیل‌های ما روی بیمارانی که دچار ایست قلبی شده بودند نشان داد: هر ثانیه‌ای که فشار روی سینه وارد نشود و در نتیجه جریان خون تحریک نگردد، تاثیر منفی روی عملیات احیای قلب خواهد گذاشت و شانس نجات بیمار را کاهش می‌دهد.
گفتنی است، انجمن قلب آمریکا نیز در جدیدترین توصیه‌های امدادرسانی خود اعلام کرد که در صورت ایست قلبی، تنفس دهان به دهان نیازی نیست.
