زماني كه عراقي ها براي برگزاري كنفرانس سران كشورهاي غير متعهد در بغداد از شوق , بال در آورده بودند , يك جنگنده ايراني (اف ۴ فانتوم) باخلبان ميهن پرستش در سحرگاه سي ام تير ماه 1361 بالهاي آهنين خود را بر فراز حريم هوايي بغداد مي گشايد و پالايشگاه الدوره در ضلع جنوبي بغداد را نشانه مي رود. تمام بمبها روي هدف خالي مي شود. اما هواپيما مورد اصابت موشكهاي ضد هوايي قرار مي گيرد و از تعادل خارج مي شود. خلبان مصمم است از اين پرواز باز نگردد تا بتواند حقوق ملت مظلوم, ايران را از حلقوم صدام و دیگر زورگويان بيرون كشد لذا به هدفش مي رسد.اوكسي نيست جز شهيد سرلشكر خلبان عباس دوران
http://upload.wikimedia.org/wikipedi...lban_irani.jpg
- تاریخ شهادت : 30/تير/1361
سال 1329 بود، که عباس پا به عرصه هستي نهاد. مادر با شوق فراوان به تربيت او همت گماشت و عباس در شهر زيباي شيراز دوران شيرين کودکي را پشت سر نهاد. سال 1351 بعد از اتمام تحصيلات به دانشگاه خلباني نسروي هوايي ارتش رفت، با اتمام دوره مقدماتي جهت ادامه تحصيل به امريكا اعزام شد و با اخذ نشان و گواهي‌نامه خلباني به ايران بازگشت.تا از خاک پاک کشور خود محافظت نمايد.با آغاز جنگ تحميلي خدمت خود را در پست افسر خلبان شكاري و معاونت عمليات فرماندهي پايگاه سوم شکاري نفتي شهيد نوژه ادامه داد و در طول سالهاي دفاع مقدس بيش از يک صد سورتي پرواز جنگ انجام داد. دوران در تاريخ 7/9/1359 اسلکه «الاميه» و «البکر» را غرق کرد و در عمليات فتح‌المبين حماسه آفريد.در تاريخ 20/4/1361 عاشقانه براي انجام مأموريت حاضر شد هدف موردنظر او بغداد بود .او قصد داشت، با ناامن کردن شهر از انجام کنفرانس سران کشورهاي غيرمتعهد در اين شهر جلوگيري نمايد و مانع رسيدن صدام تازی به اهداف شومش شود .به همين علت صاعقه‌وار از سد دفاع هوايي دشمن در پايتخت عراق گذشت و شهر را بمباران نمود. اما اصابت موشک عراقي باعث شد، هواپيما آتش بگيرد، دوران دلیر مردانه به طرف پالايشگاه الدوره پرواز نمود .تمام بمبها را بر روي پالايشگاه فرو ريخت، قسمت عقب هواپيما در آتش مي‌سوخت. [[ منصور كاظميان ]]کمک خلبان با چتر نجات به بيرون پريد یا پرت شد. اما دوران به سمت هتل سران ممالک غيرمتعهد پرواز کرد. او در آخرين لحظات با يک عمليات فراموش نشدنی هواپيما را به ساختمان هتل کوبيد.
http://upload.wikimedia.org/wikipedi...bass_doran.jpg
شهید سرلشكر خلبان عباس دوران
سردار دلاور 40 ساله ايرانزمين در روز سي‌ام تير ماه سال 1361 مانند یک مهین پرست راستین جان خود را برای ایران فدا کرد.بعد از اين واقعه فضاي شهر بغداد در هاله‌اي از دود فرو رفت، و تبليغات صدام در مورد امنيت بغداد نقش بر آب شد .بدين‌ترتيب اجلاس سران غيرمتعهدها به علت فقدان امنيت در بغداد برگزار نگرديد. بعد از بيست سال تنها قطعه‌اي از استخوان پا به همراه تکه‌اي از پوتين عباس دروان خلبان دلیر ایران به ميهن بازگشت و روز دهم مردادماه سال 1381 خانواده آن را در شيراز به خاک سپردند.
