حب به ریاست
یکی از عوامل آلودگی انسان به رذائل اخلاقی ، مسئله حب به ریاسته !
زیاد دیدیم و شنیدیم که در تاریخ و یا در عصر خودمون ، برخی حاضر شدند ، هرگونه سختی و جنایتی رو بر ، خود و اطرافیانشون وارد کنند ، تا به یک مقام و ریاستی برسند.
شاید افرادی که بدعتهای اخلاقی و یا دینی ، در طول تاریخ ایجاد کردند هدفی جز ، ریاست طلبی نداشتند !
کم نیستند ، افرادی که حاضرند ، تمام دارائی خود رو بدند ، اما بر عده ای ریاست و حکم رانی کنند !
حتی اونهایی که در مقام سیر و سلوک ، و عرفان و اخلاق هستند ، هم از گزند حب به ریاست در امان نیستند!
آیت الله مظاهری (حفظه الله) در کتاب جهاد با نفسشون نقل می فرمایند که :
«بعضى اوقات استاد بزرگوار ما حضرت آية الله العظمى بروجردى (ره ) به ما نصيحت مى كردند و اين روايت را مى خواندند كه پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم ) مى فرمودند:
« آخِرُ ما يُخرَجُ عَن قُلُوبِ الصّدِيقِينِ حُبُّ الجَاهِ »
يعنى آخر چيزى كه از دل صديقین ريشه كن مى شود، حب جاه و مقام است.»
پس بر اساس همین حدیث ، وای برما ، که ابتدا باید ، کلی سعی کنیم ، به مقام صدیقین برسیم ، و بعد از اینکه به این درجه رسیدیم ، تازه چقدر باید سعی کنیم ، تا حب به ریاست رو از قلبمون خارج کنیم !
