منظومه شمسي كروي نيست تخم مرغي شكل است
منظومه شمسي كروي نيست تخم مرغي شكل است !
http://www.hupaa.com/upload/thumb/thumb_5535956.jpgبررسی اطلاعاتی که کاوشگر وویجر ۲سازمان ناسا از اعماق فضا به زمین ارسال کرده است نشانگر اشتباه بودن میلیون*ها متن علمی است که در آنها منظومه شمسی کروی فرض شده است.
[ نجوم و اخترفيزيك ]
بررسي اطلاعاتي كه كاوشگر وويجر ۲سازمان ناسا از اعماق فضا به زمين ارسال كرده است نشانگر اشتباه بودن ميليون*ها متن علمي است كه در آنها منظومه شمسي كروي فرض شده است.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از پاريس ، دانشمندان مي*گويند منطقه نفوذ خورشيد كه هليوسفر ناميده مي*شود گرد نيست و كاملا نامتقارن است .
هليوسفر فضايي تحت سيطره بادهاي خورشيدي يا ذراتي است كه از خورشيد پرتاب مي*شود. اين بادها تا مدار پلوتو كه در فاصله شش ميليارد كيلومتري از خورشيد به دور اين ستاره مي*چرخد، پيش مي*رود.
كاوشگر وويجر ۲كه در سال ۱۹۷۷سفر تاريخي خود را به سيارات منظومه شمسي آغاز كرد، اكنون از اين مرز ناآرام كه به نام شوك پايان خوانده مي شود ، عبور كرده است . در اين منطقه هليوسفر پايان مي*يابد و فضاي بين ستاره*اي آغاز مي*شود.
كاوشگر وويجر يك كه همزاد وويجر دو است ، چهار سال زودتر در نقطه ديگري در فاصله ۱/۵ميليارد كيلومتري خورشيد از اين مرز عبور كرد.
براساس مطالعاتي كه در مجله نيچر منتشر شده است اين تفاوت ثابت مي*كند كه هليوسفر حتي به گرد كامل نيز نزديك نيست بلكه مثل تخم مرغ، دوكي شكل است.
بادهاي خورشيدي كه به سمت مرز منظومه شمسي مي*وزند، با بقاياي اتمي كه از فضاي بين ستاره*اي در جهت مقابل هجوم مي*آورند، تصادم مي*كند و در نتيجه اين تصادم دايمي قسمت پايين اين تخم مرغ مسطح شده است.
كاوشگر وويجر دو چندين بار در طول يك روز از شوك پايان عبور كرد كه اين امر نشان مي*دهد مثل جزر و مد يك موج، در اين مرز جريان دايمي وجود دارد.
رندي جوكيپي اخترشناس دانشگاه آريزونا درباره دو كاوشگر وويجر كه از سال ۱۹۷۷تاكنون به فعاليت خود ادامه مي*دهند مي*گويد عبور از هليوسفر عصر جديدي از اكتشافات را به روي ما مي*گشايد.
اطلاعات دريافتي از مناطق دوردست هليوسفر ديدگاه ما را در مورد نحوه تعاملات خورشيد با كهكشان متحول كرده است .
طي دهه*هاي آينده اين دو كاوشگر كه با سرعت بيش از ۱۷كيلومتر درثانيه از زمين دور مي*شوند تنها منبع مشاهدات ما از مناطق دوردست منظومه شمسي خواهند بود.
اين دو كاوشگر در اصل براي رصد و پرواز از كنار سياره*هاي مشتري و زحل به فضا پرتاب شدند كه كشف آتشفشان*هاي فعال بر روي قمر ايو مشتري و پيچيدگيهاي حلقه*هاي زحل از جمله دستاوردهاي هيجان انگيز آنها بود.
در مرحله بعد ، اكتشاف فضاي ماوراي سيارات منظومه شمسي به عنوان ماموريت بعدي اين كاوشگرها در نظر گرفته شد.
آنها اولين اجرام ساخت بشر هستند كه به مناطق تاريك و سرد اعماق كهكشانها مي*روند. در فقدان انرژي خورشيدي ، باتريهاي هسته*اي مادام العمر نيروي حركت اين دو كاوشگر را تامين مي*كند.
اين فضاپيماها آنقدر از زمين دورند كه چندين ساعت طول مي*كشد تا پيام ارسالي از زمين با سرعت نور به آنها برسد. هر يك از اين كاوشگران روزانه ۱/۶ميليون كيلومتر در فضاي لايتناهي پيش مي*روند.
اين دو كاوشگر يك كپسول زمان با خود به همراه دارند كه اصوات و تصاوير حيات بر روي زمين مربوط به اواسط دهه ۱۹۷۰در آنها ضبط شده و در صورت برخورد آنها با هوش فرازميني مي*تواند معرف حيات در كره زمين باشد.
