به التهاب مثانه سيستيت گويند . گر چه اغلب آنرا معادل عفونت مثانه تلقي مي کنند ولي اين حالت شامل وضعيت تحريک شده غيرعفوني مثانه به وسيله مواد محرک خصوصاً در خانمها نيز مي شود . اين بيماري شايع بوده و همه سنين را در برمي گيرد .
علائم اصلي :
تکرر ادرار
تعجيل در ادرار کردن به محض احساس دفع
سوزش و درد حين ادرار کردن
ادرار بودار
خون در ادرار
بعضي از بيماران علائم غيراختصاصي ديگري مثل سردرد ، دردهاي عضلاني اسکلتي ، علائم گوارشي از خود نشان مي دهند .
علل:
علت اصلي و شايع اين بيماري نوعي خاص از باکترهاي مي باشد ولي علل باکتريايي ديگري هم در ايجاد بيماري مي توانند دخيل باشند .
عفونتهاي غيرباکتريايي
اثرات تحريکي به مثانه مانند دوره ماه عسل
قرار گرفتن در معرض اشعه X ( راديوتراپي ناحيه لگن )
تشخيص :
بهترين وسيله تشخيص پزشک شرح حال کامل بيمار به تنهايي است ولي استفاده از آزمايش ساده و کم هزينه کامل ادرار کمک کننده است .
در صورت آلودگي ميکروبي آزمايشات کشت ادرار و بررسي حساسيت آنتي بيوتيک لازم است .
بررسي هاي بيشتر تشخيصی در صورتيکه پزشک به مشکلات ديگر مشکوک باشد انجام می شود که شامل عکسهاي راديولوژي و يا بررسيهاي پيشرفته تر مي شود .
* پيشگيري :
افزايش مصرف مايعات به حداقل روزي يک و نيم ليتر آب ( ۶ ليوان )
در بعضي از بيماران مصرف بعضي از غذاها منجر به ايجاد علائم سيستيت مي شود مانند گوجه فرنگي ، شکلات ، کافئين و الکل ... که البته از نظر علمي کاملاً اثبات نشده است .
استعمال دخانيات در بعضي از بيماران باعث تشديد علائم مي شود .
ورزش و آموزش نگهداري ادرار ( تمرين مثانه ) از جمله کارهايي هستند که در پيشگيري از بروز علائم سيستيت کمک کننده اند .
* درمان :
اولين قدم درماني نوشيدن مکرر آب مي باشد .
تغيير در ph ادرار با تجويز پزشک راه ديگر کمک کننده در درمان مي باشد .
مداخلات درماني ديگر براي کاهش درد و يا رفع عفونت موجود بر عهده و با تجويز پزشک بايستي صورت پذيرد .
