واژینیت ( التهاب مهبل )

اغلب خانمها حداقل یک بار در طول عمر
خود عفونت مهبل را تجربه می کنند . واژینیت یک بیماری بسیار شایع می باشد
ولی نه همیشه به فرم بسیار جدی نمی باشد . علل و به تبع آن درمانهای
متفاوتی برای این بیماری وجود دارد .* واژینیت چیست ؟
واژینیت یک التهاب داخل مهبل ( vagina )
بوده که علائم آن شامل خارش – و سوزش مجرا است . یک مهبل طبیعی به طور
دائم دارای ترشحاتی روشن و حتی کدر و دارای بوی خاص می باشد که خارش و
سوزش ندارد . در مهبل طبیعی تعادلی از ارگانیسمهای متفاوت وجود دارد مثل
باکتری ها و قارچها . هنگامیکه شخص دارای مهبل سالم می باشد این باکتریهای
غیربیماریزا و جریان ترشحات طبیعی مهبل را در مقابل عفونتها محافظت می
کنند ، اگر این محیط مناسب به هم بخورد یا باکتریهای بیماریزا وارد مهبل
شوند ممکن است مهبل طبیعی به سمت عفونی شدن و التهاب پیش رود . هنگامیکه
مهبل عفونی شود افزایش ترشحات غلیظ به همراه بوی نامطبوع و خارش و سوزش و
تورم مشاهده می شود .

علل زیر می توانند محیط طبیعی دفاعی مهبل را تغییردهند :

۱ – آنتی بیوتیکها

۲ – تغییر در سطوح طبیعی هورمونهای بدن که در حاملگی ، شیردهی و یائسگی رخ می دهد .

۳ – شستشوی مهبل ، دئودورانتهای مهبل و صابونها

۴ – مواد اسپرم کش

۵ – نزدیکی جنسی

۶ – بیماریهای منتقله از طریق جنسی

۷ – تحریک

۸ – مواد خارجی مثل نوارهای بهداشتی

* علائم :

هر خانمی نمای خاصی از ترشح طبیعی مهبل
برای خودش دارد و تغییر در آن بایستی شخص را متوجه واژینیت کند . ولی
نبایستی شخصاً تشخیص واژینیت را بگذارید چون ممکن است علامتی از یک بیماری
بسیار جدی و خطرناک مثل سوزاک باشد .

تستها و تشخیص : در هنگام معاینه پزشک
شرح حال شما را بررسی می کند . سپس نیاز به معاینه مهبل و اندامهای تناسلی
شما بوده و پس از آن از ترشحات مهبل شما نمونه جمع آوری کرده و جهت بررسی
میکروسکوپی به آزمایشگاه می فرستند . به خاطر داشته باشید ۲ روز قبل از
معاینه دوش واژن یا اسپری مهبل و هر درمان مهبلی بایستی قطع شده و هیچگونه
دستکاری طی دو روز نبایستی انجام پذیرد .

* انواع واژینیت

سه نوع واژینیت خانمها را درگیر می کند :

۱ – قارچی : افزایش رشد قارجها در مهبل
به علت تغییرات هورمونی یا قند خون بالا یا کاهش مقاومت در مقابل بیماری
اتفاق می افتد که علائم آن شامل :

الف – سوزش و خارش حتی هنگام ادرار کردن یا مقاربت

ب – ترشحات سفید متراکم

ج – بوی خفیف

بوده و درمان آن شامل کرمها یا شیافهای مهبلی ضدقارج می باشد .

۲ – تریکوموناسی : تریکومونا نوعی انگل تک یاخته ای که از طریق مقاربت جنسی از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود علائم آن شامل :

الف – خارش و سوزش و تورم شدید مهبل

ب – ترشحات کف آلود خاکستری یا زرد – سبز

ج – بوی نامطبوع ماهی

د – درد حین ادرار کردن یا مقاربت جنسی

بوده و برای درمان آن نیاز به تجویز
آنتی بیوتیک خوراکی وجود دارد . اغلب بیماران با یک دوز دارو درمان می
شوند . همسر شخص مبتلا هم بایستی درمان شود و تا درمان وی بایستی از
مقاربت اجتناب شود چون باعث آلودگی مجدد می شود .

۳- باکتریایی : که باعث واژینوز
باکتریایی می شوند که ناشی از رشد شدید باکتریها در مهبل می باشد که می
تواند با علت ناشناخته باشد یا از طریق مقاربت جنسی انتقال یابد . علائم
آن شامل :

۱ – خارش ، سوزش و تورم مهبل

۲ – ترشحات آبکی خاکستری

۳ – بوی نامطبوع ماهی

۴ – درد حین ادرار کردن یا مقاربت

درمان آن شامل آنتی بیوتیک خوراکی یا
روشهای دیگر می باشد. همسر بیمار هم بایستی همزمان درمان شود . تا پایان
درمان از مقاربت اجتناب شود .

* پیشگیری : بستگی به تغییر در عادات و پوشش و سبک زندگی دارد :

۱ – از صابونهای ملایم استفاده کنید و هنگام حمام کردن از تحریک مهبل اجتناب نمائید .

۲ – سطح خارجی مهبل را روزانه شستشو داده و خشک نمائید .

۳ – هنگام شستشو پس از اجابت مزاج سطح
خارجی مهبل را از سمت جلو به طرف عقب شستشو نمائید تا میکروبهای مدفوع به
سمت مهبل رانده نشوند .

۴ – از دوش مهبلی و اسپری مهبلی و مواد مانند آنها اجتناب نمائید .

۵ – در طی دوره قاعدگی مرتباً نوارهای بهداشتی خود را عوض نمائید .

۶ – هنگام استفاده از مواد یا سواپهای اسپرم کش دقت لازم را مبذول دارید تا عفونتی را به مهبل انتقال ندهید .

۷ – از لباس زیر مرطوب استفاده نکنید .

۸ – از لباسهای زیر غیرکتانی استفاده نکنید .

۹ – رعایت مسائل اخلاقی واجتناب از ارتباطهای نامشروع

۱۰- اگر چاق هستید وزن خود را کاهش دهید

۱۱ – خواب و استراحت کافی داشته باشید .

۱۲ – به اندازه کافی ورزش نموده و از استرسها پرهیز کنید .