خوشبخت يعني بپذيري زندگي تو، مال توست و آزاد هستي تابا اعمالي که دوست داري آن را زندگي کني. خوشبختي يعني باور کني که ديگران هم به اندازه تو امنيت، آرامش، محبت، عفو و آزادي نياز دارند. خوشبختي يعني کمي دليرتر، مهربان تر، بخشنده تر، وفادار تر باشد. خوشبختي يعني قلبي را نشکني، دلي را نرنجاني، آبرويي را نريزي وديگران از تو آسيبي نبينند. خوشبختي يعني پذيرفتن اين واقعيت که هيچ انساني کامل نيست و انسان ممکنالخطاست. خوشبختي يعني گذشته را ببخشي تا تجارب دردناک تکرارنگردند. خوشبختي يعني شکرکني که زنده اي، که احساس داري، که دوستت دارند، که عشقي در قلب داري و به يمن شاکر بودنت به هر آن چه آرزوي برحق دلت است، خواهي رسيد. در روايتي از سعدي آمده است، به خاطر نداشتن کفش بسيار ناراحت بودم وازخداوند گله وشکايت مي کردم، تا اينکه در شهر مردي را ديدم، که پانداشت، خجل شدم، دريافتم که ناسپاسي کردهام و بزرگترين نعمت خداوند يعني سلامتي را فراموش کرده ام. مي توان درباره ي احساس خوشبختي مدت هاي مديدي انديشيد، بدون اين که واقعا به يک نتيجه قطعي رسيد. احساس شادي وخوشبختي، برداشتي ذهني ودروني است و عوامل متعددي در شکل دهي آن دخيل هستند که گاهي از کنترل ما خارج هستند. تجربه خوشبختي درنزد انسان ها متفاوت است هر کدام خوشبختي را با روش هاي مختلف و معاني متفاوت جستجو مي کنند. بنا پارت معتقد بود که حتي شش روز خوش هم درزندگيش نداشته، در حالي که هلن کلر نابينا و کر و لال از زندگي احساس رضايت مي کرد و مي گفت: «زندگاني را بيش از حد تصورم زيبا يافتم» بزرگي مي گويد: گاهي براي درک خوشبختي تنها کاري که بايد بکنيم اندکي تامل و يه غبارروبي ساده از چشم هايي است که به رسم عادت، به سرعت وبه سادگي از نعمت هاي شگفت آور روزانه مي گذشته.ما روزي واقعا احساس خوشبختي مي کنيم که شب هنگام به اين سوال جواب «نه» نداده باشيم،
1) آيا من امروز روي تمام حوادث و اتفاقات روزمره کنجکاو بوده ام، روي هر آنچه روزگاري برايم به ارمغان آورده بود و يا ازمن طلب کرده بود؟
2) آيا من امروز را با خوشبختي و شور و شعف سپري کرده ام؟
3) آيا من روي هم رفته از امروزم راضي بودهام؟
درچنين شرايطي است که کشتي سفر وزندگي ما با احساس رضايت خاطر بامعني سازنده ومفيدبه مقصد مي رسد.
