تصور خوردن غذای خاص و کاهش اشتها

تصور خوردن غذای خاص و کاهش اشتها

http://forums.mihandownload.com/imag...AAAElFTkSuQmCC
اگر قصد کاهش وزن دارید، بهتر است تصور کنید در حال خوردن غذای مورد علاقه تان هستید. مطالعات جدید انجام شده در دانشگاه Carnegie mellon نشان داد هنگامی که شما خوردن غذای خاصی را تصور می کنید، همین موضوع باعث کاهش خوردن واقعی همان غذا می شود. کشف این موضوع این تصور قدیمی را که فکر کردن در مورد غذاهای مورد علاقه باعث افزایش ولع نسبت به خوردن آن می شود را تغییر داد.
محققان این دانشگاه اظهار داشتند، این یافته ها نشان می دهند که تلاش برای ممانعت از اینکه افراد به غذاهای مورد دلخواه خود فکر کنند صرفا به این دلیل که این نوع افکار باعث افزایش ولع آنها نسبت به آن غذا می شود یک راهکار اشتباه است. این درحالی است که یافته های ما نشان می دهد افرادیکه خوردن غذای خاصی را مکررا تصور می کنند کمتر از آنهایی که فقط چند دقیقه کوتاه به خوردن غذایی خاص فکر می کنند، نسبت به آن غذا اشتها دارند. تصور می شود این راهکار را می توان برای کاهش ولع نسبت به مواد مختلف از جمله موادغذایی ناسالم، داروها، سیگار و ...... نیز به کار برد.
نتایج این مطالعه پیشنهاد می نماید که کاهش مصرف واقعی یک نوع غذا، به دنبال تصور خوردن آن ، به دلیل (خو گرفتن یا تکراری شدن) یا عادت کردن به آن غذا است. همین بررسی ها مشخص کردند صرفا تصور خوردن غذا کاهش مصرف واقعی آن را به دنبال می آورد و اگر فقط به غذا فکر کرد و یا خوردن غذاهای متفاوتی را متصور شد، این نتیجه حاصل نخواهد آمد.
عادت کردن به یک نوع غذا یک فرایند بنیادی است که تعیین می کند چقدر می توانیم از یک غذای خاصی را بخوریم، چه موقع از خوردن دست می کشیم و چه زمانی به خوردن غذای دیگری روی می آوریم. یافته های این محققان نشان داد که حساسیت به مصرف غذا تنها به وسیله بینایی، بویایی، لمس کردن تحریک نمی شود بلکه به این که تجربه خوردن یک غذا درذهن ما چگونه است نیز وابسته است. به بیان دیگر، تنها تصور ذهنی یک تجربه می تواند جایگزین تجربه واقعی آن شود.

نکته عملی: یافته های حاصل از بررسی های اخیر مشخص کردند که تصور غذا خوردن می تواند باعث کاهش مصرف آن غذا شود لذا می توان این روش را برای کاهش مصرف غذا نیز استفاده کرد. البته تایید کامل این روش هنوز نیازمند بررسی های بیشتری است.

منبع: Science, 10 December 2010: Vol. 330 no. 6010 pp. 1530-1533