آشنایی با آدمک آزمایش تصادف
آشنایی با آدمک آزمایش تصادف
آدمک‌های آزمایش تصادف کپی تمام‌قد از بدن انسان هستند که برای شبیه‌سازی رفتار بدن انسان به هنگام تصادفات رانندگی، پروازی و غیره بکار می‌روند.
http://img.tebyan.net/big/1389/11/47...1515441162.jpg
این آدمک‌ها از نظر وزن و لولابندی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که تا اندازه دقیقی رفتار بدن انسان را بازسازی کنند. در این آدمک‌ها همچنین ابزاری برای سنجش سرعت برخورد، نیروی تخریب، مقدار تاشدگی، گشتاور بدن، و مقدار کاهش شتاب پس از تصادف تعبیه شده است.
تور (THOR) دارای ابزاربندی پیچیده‌ای است که تصادف از روبرو را ارزشیابی می‌کند.
نحوه ی نصب این آدمک در هنگام آزمایش باید بدین صورت باشد که:
سر
صفحه كفی اسباب عرضی سر باید در حدود 5/2 درجه نسبت به افق قرار داشته باشد. برای تراز كردن سر آدمك مورد آزمون در خودروهای با صندلیهای رو به بالا و با پشتی‌های غیر قابل تنظیم ،مراحل زیر باید دنبال شــود . در ابتدا باید موقعیت نقطة H در داخل محدودة (موقعیت نقطه H در ادامه آمده است) برای هم سطح كردن كفی اسباب عرضی سر آدمك مورد آزمون تنظیم شود . اگر كفی اسباب عرضی سر هنوز تراز نشده باشد ،زاویة لگنی آدمك آزمون باید طبق زاویه لگنی که در ادامه آمده است، تنظیم شود . اگر كفی اسباب عرضی سر هنوز تراز نشده باشد ،تكیه‌گاه گردن آدمك مورد آزمون باید در حداقل مقدار لازم برای اطمینان از اینكه كفی اسباب عرضی سر در حدود 5/2 درجه نسبت به افق می باشد ،تنظیم شود .
بازوها
بازوهای بالایی آدمك راننده مورد آزمون باید نسبت به بالا تنه راننده با خط مركزی تا حد امكان نزدیك به صفحة عمودی, تنظیم شود . بازوهای بالایی آدمك سرنشین مورد آزمون باید با پشتی صندلی و طرفین بالا تنه در تماس باشد.
دستها
كف دستهای آدمك راننده مورد آزمون باید با قسمت بیرونی طوقه غربیلك فرمان در خط مركزی افقی طوقه در تماس باشد . شصتها باید روی طوقه غربیلك فرمان باشند و به طوقه غربیلك فرمان شل بسته شوند به صورتی كه اگر دست آدمك مورد آزمون با یك نیروی حد اقل 9 نیوتن و حداكثر 22 نیوتن به سمت بالا فشار داده شود ، دست از طوقه غربیلك فرمان جدا شود . كف دست آدمك سرنشین مورد آزمون باید در تماس با بیرون رانها باشد . انگشت كوچك باید در تماس با كفی صندلی باشد .
بالا تنه
در خودروهای مجهز به صندلی چند نفره ،بالاتنه بالایی آدمكهای راننده و سرنشین مورد آزمون باید در مقابل پشتی صندلی قرار گیرد .صفحة تقارن میانی آدمك راننده باید عمود و موازی با خط مركزی طولی خودروباشد و از مركز طوقه غربیلك فرمان عبور نماید . صفحة تقارن میانی آدمك سرنشین باید عمودی و موازی با خط مركزی طولی خودروباشد و همان فاصله از خط مركزی طولی خودرونسبت به صفحة تقارن میانی آدمك راننده را داشته باشد .
نیم تنه پایین
نقطة H(نقطه اتصال بالای ران)
نقطة H آدمكهای راننده و سرنشین مورد آزمون باید در محدوده مربع شكلی به ضلع 13 میلیمتر واقع گردد كه مركز این مربع 6 میلیمتر پایین‌تراز نقطة H 1ماشین تعیین نقطه H می باشد. البته طول ران و ساق پاهای پایینی ماشین تعیین نقطه H كه برای محاسبة نقطة H بكار برده شده باید به جای 417 و 432 میلیمتر به ترتیب در 414 و 401 میلیمتر تنظیم شود .
http://img.tebyan.net/big/1389/11/20...htestdummy.jpg
زاویة لگن خاصره
در صورت استفاده از زاویه سنجهای لگن خاصره كه درحفره نقطه H آدمك قرارداده شده اند ، زاویة اندازه‌گیری شده در 2/76 میلیمتر نسبت به سطح افقی زاویه سنج باید 2/22 درجه باشد.
ساق پاها
بالای پاهای آدمكهای راننده و سرنشین مورد آزمون باید در محدودة مجاز برای قرارگیری ساق پاها ,جلوی كفی صندلی قرار گیرد . فاصلة اولیه بین سطوح بیرونی فلانجی V شكل زانو باید 270 میلیمتر باشد .
به عنوان حد قابل قبول ،پای چپ آدمك راننده و نیز هر دو ساق پای آدمك سرنشین باید در صفحات طولی عمودی باشند ,همچنین پای راست آدمك راننده باید دریك صفحة عمودی باشد.تنظیم نهایی جهت مطابقت قرار گیری ساق پا طبق بند 2-6 ذیل برای پیكربندیهای مختلف اتاق سرنشین مجاز می باشد .
پاها(از مچ به پایین)
پای راست رانندة مورد آزمون باید در حالیكه انتهای پاشنه روی سطح كف قرار دارد،روی صفحة پدال گاز فشرده نشده قرار گیرد . اگر نتوان پا را روی پدال گاز قرار داد، باید پا عمود بر درشت نی و تا حد امكان دور و رو به جلو ،در جهت خط مركزی پدال باشد و انتهای پاشنه روی سطح كف جا داده شود .پاشنة پای چپ باید تا حد امكان و به جلو قرار گیرد و نیز روی كف باشد. پای چپ باید تا حد امكان روی پنجه پا ,صاف قرار گیرد .خط مركزی طولی پای چپ باید تا حد امكان موازی با خط مركزی طولی خودروباشد . هر دو پاشنه‌های پای آدمك سرنشین مورد آزمون باید تا حد امكان رو به جلو و نیز روی كف قرار گیرد. هر دو پا باید تا حدامكان روی پنجة پا صاف قرار گیرند.خط مركزی طولی پا باید تا حد امكان موازی خط مركزی طولی خودروباشد .
نصب تجهیزات اندازه‌گیری به هیچ وجه نباید روی حركت آدمك در طی ضربه تأثیر داشته باشد .
دمای آدمكها و تجهیزات اندازه‌گیری باید قبل از آزمون پایدار شده وتاحد امكان در محدودة 19 تا 22 درجه سلسیوس نگهداری شود .
لباس آدمك
به آدمكهای بكار رفته لباسهای كشی كتانی چسبان با آستین‌های كوتاه و شلوارك‌های مطابق استاندارد ملی ....1 پوشانده میشود .
یك كفش اندازة 45 ، مطابق استاندارد ملی به هر پای آدمكهای مورد آزمون پوشانده میشود .
http://img.tebyan.net/big/1389/11/20...roncap_m_m.jpg
تنظیم سیستم نگهدارنده(كمر بند ایمنی)
همراه با آدمك مورد آزمون در موقعیت نشیمن طراحی شده ، یك كمر بند اطراف آدمك مورد آزمون قرار میگیرد و بوسیلة سگك بسته میشود. همة چین‌خوردگی‌های نوار كمربند را از بین ببرید . بافتة نواری نیم تنه بالایی آدمك را بكشید و اجازه دهید جمع‌كننده نوار را جمع كند . این عمل را چهار بار تكرار كنید . بار كششی بین 9 تا 18 نیوتن را به نوار كمر بند اعمال كنید . اگر سیستم كمر بند به یك وسیلة آزاد كنندة كشش مجهز شده است ، ماكزیمم مقدار شلی توصیه شده دركمر بند, نیم تنه بالایی آدمك را , كه برای كاربردعادی توسط سازنده در كتابچه استفاده خودرو معین شده, ایجاد نمائید .
اگر سیستم كمر بند به یك وسیله آزاد كنندة كشش مجهز نیست, اجازه بدهید نوار اضافی در بند شانه , با نیروی جمع كنندگی جمع كننده ،جمع شود .
گروه دانش و زندگی تبیان
تنظیم: مرادی
