-
نادر نادرپور
نادر نادرپور
نادر نادرپور، (۱۶ خرداد ۱۳۰۸ در تهران، ۲۹ بهمن ۱۳۷۸ در لس‌آنجلس) یک شاعر معاصر ایرانی بود. نادرپور به زبان فرانسه آشنایی کامل داشت و شعرها و مقاله‌هایی را به زبان فارسی ترجمه کرد.
زندگینامه
او فرزند «تقی میرزا» از نوادگان رضاقلی میرزا، فرزند ارشد نادرشاه افشار بود. نادرپور پس از به پایان رساندن دورهٔ متوسطه در دبیرستان ایرانشهر تهران، در سال ۱۳۲۸ برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت. در سال ۱۳۳۱ پس از دریافت لیسانس از دانشگاه سوربن پاریس در رشتهٔ زبان و ادبیات فرانسه به تهران بازگشت. وی از سال ۱۳۳۷ به مدت چند سال در وزارت فرهنگ و هنر در مسئولیت‌‌های مختلف به کار مشغول بود.
نادرپور پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷، به آمریکا رفت و تا پایان عمر در این کشور به سر برد. وی سرانجام در روز جمعه ۲۹ بهمن ۱۳۷۸ در لس‌آنجلس درگذشت.
نمونه شعر
هرآنکه ملک جهان را به بوسه‌ای نفروختحدیث آدم و فردوس را کجا دانستفدای نرگس شهلای نیم مست تو بادهرآنچه عقل تهیدست، پر بها دانست
مجموعه‌های شعر
- چشم‌ها و دست‌ها (صفی‌علیشاه ۱۳۳۳)
- دختر جام (نیل ۱۳۳۴)
- شعر انگور (نیل ۱۳۳۷)
- سرمهٔ خورشید (تهران ۱۳۳۹)
- اشعار برگزیده (جیبی ۱۳۴۲)
- برگزیدهٔ اشعار (بامداد ۱۳۴۹)
- گیاه و سنگ نه، آتش (مروارید ۱۳۵۰)
- از آسمان تا ریسمان (مروارید ۱۳۵۷)
- شام بازپسین (مروارید ۱۳۵۷)
- صبح دروغین (پاریس ۱۳۶۰)
- خون و خاکستر (۱۳۶۷)
ترجمه‌ها
همراه با «گ خننس» «ر. بن» «ه. ا. سایه»/تهران/۱۳۴۸
- هفت چهره از شاعران معاصر ایتالیا (همراه با جینالا بریولاکاروزو)
با همکاری بیژن اوشیدری و فرناندو کاروزو/کتابهای جیبی/۱۳۵۳
