نخستین زیر دریایی بدون موتور جهان

نخستین زیر دریایی بدون موتور جهان نخستین زیر دریایی بدون موتور جهان
سلام
این مطلبی که می خونید یکی از طرح هایی یه که 5،6 ماه پیش بعد از طی یکسری مراحل خفن از جمله این که اطلاعات سری نظامی به خارج درز نکنه بالاخره موفق شد مجوز حضور در مسابقات بین المللی ژنو سوئیس را بگیره و اتفاقا مدال طلا هم گرفت البته طرح های دیگه ای هم بود که از این خیلی مهم تری جالب تر و در نتیجه سری تر بودن که فعلا چیزی دربارشون نمی تونم بگم
قسمت اول مربوط به مصاحبه ی مهندس مونسان هست که در واقع استاد این طرح بوده قسمت دوم رو هم از زبون دانشجویی که در این طرح مشارکت داشته می خونید در واقع این دوقسمت مکمل هم هستند ولی از دو منبع مختلف.من عکس های این زیردریایی (اگه بشه اسمشو زیردریایی گذاشت) رو هم دارم ولی اسکنر ندارم شکلشو این طوری تصور کنید : بدنه ی اصلی دقیقا شکل یه بال هواپیماست با همون حالت ماهی واره ای (اسم انگلیسیش یادم رفته ای روزگار پیر شدیم رفت) یه چیزی شکل سکان هم در انتهی ا قرار داره دو تا بالک هم که باز شکل بال هواپیما هستند در دو طرف بدنه قرار دارن
هر چند می دونم به بخش اخبار منتقل میشه ولی فکر کنم بخش فناوری نیروی دریایی مناسب تر باشه
قسمت اول
یک مخترع ایرانی برای نخستین بار در جهان موفق به طراحی و ساخت زیردریایی فاقد هرگونه موتور و پروانه شده است.محمد مونسان در توضیح مکانیسم حرکت این زیردریایی که دارای کاربردهای متعدد علمی، تحقیقاتی و اکتشافی است، به خراسان گفت: این زیردریایی به طور کامل بی نیاز از هرگونه سیستم رانش موتوری است و برای حرکت در زیر آب نیازی به موتور و پروانه ندارد بلکه با نوعی حرکت به سمت بالا و پایین، انرژی لازم را برای پیمودن مسیر و حرکت رو به جلو تامین می کند و همین امر امکان پیشروی زیردریایی را در هر مکانی بدون ایجاد کوچک ترین سر و صدایی فراهم می کند.

وی در ادامه تاکید کرد: ایده ساخت این زیردریایی منحصر به فرد را از حرکت گلایدر گرفته ام. گلایدر نوعی هواپیمای بدون سیستم رانش با یک یا ٢ سرنشین است که از ارتفاعی بلند پرتاب می شود و به جای این که به طور عمودی سقوط کند، به صورت مایل حرکت می کند و با استفاده از بال های بزرگی که دارد، فاصله افقی مناسبی را طی می کند. گلایدر پس از رسیدن به سطح زمین دیگر امکان برگشت به حالت اولیه را ندارد و روی سطح زمین می نشیند. من تصمیم گرفتم این فرآیند را زیر آب شبیه سازی کنم بدین شکل که برای زیردریایی یک مخزن آب، کپسول هوای فشرده، سیستم کنترل اتوماتیک، حسگر و ٢ بال بزرگ تعبیه کردم. وقتی زیردریایی در سطح آب با پرکردن این مخزن، حرکت به طرف عمق را شروع می کند، پیشروی مناسبی هم خواهد داشت و پس از رسیدن به عمق، مخزن با هوای فشرده تخلیه می شود و زیردریایی دوباره به سطح آب باز می گردد. با تکرار این فرآیند زیردریایی فاصله افقی زیادی را طی می کند. هر چه عمق بیشتر باشد، فاصله افقی طی شده بیشتر است و این در حالی است که انرژی بسیار کمی صرف شده است.وی خاطرنشان می کند: حسگری در داخل بدنه این زیردریایی تعبیه شده که قادر به تشخیص زمان باز کردن شیر مخزن است که با باز شدن آن، مخزن به طور خودکار آب گیری می شود. زمانی که شیر باز می شود، آب خود به خود وارد مخزن می شود و آن را پر می کند و به این شکل زیردریایی سنگین تر و سنگین تر می شود و دوباره پایین می رود. وی در پاسخ به این سوال که زیردریایی تا چه عمقی امکان پایین رفتن دارد، گفت: عمق لازم را می توان برای زیردریایی تعریف کرد و تفاوتی نمی کند که این میزان ٢ متر یا ١٠ متر باشد. وقتی زیردریایی به عمق مشخصی رسید سنسور با ارسال سیگنالی به شیر الکتریکی که متصل به کپسول هوای فشرده است، دستور باز شدن شیر الکتریکی مسیر هوا را صادر می کند و بدین شکل هوا از داخل کپسول به مخزن هدایت می شود و هوای فشرده آب داخل مخزن را در عمق آب تخلیه می کند و بدین ترتیب، زیردریایی دوباره سبک می شود و حرکت به سمت سطح آب و بالا آمدن را شروع می کند و دوباره همین سیکل تکرار می شود. وقتی زیردریایی نزدیک سطح آب رسید، سنسور عمق را دوباره احساس می کند و دوباره شیر روی سطح مخزن را فعال و هوای باقی مانده داخل مخزن را خارج می کند و از زیر مخزن، آب خود به خود وارد مخزن می شود.وی در ادامه تصریح می کند: این زیردریایی در حال حاضر با ساختار بدون سرنشین طراحی شده است ولی امکان تعبیه اتاقک سرنشین نیز برای آن وجود دارد. این زیردریایی در حالت بدون سرنشین به طور کامل هوشمندانه رفتار می کند و به طور خودکار کلیه تنظیمات را انجام می دهد اما در حالت تجهیز آن به اتاقک سرنشین، می توان سیستم هدایت زیردریایی را به سرنشین سپرد. بدنه زیردریایی از فایبرگلاس است و امکان نصب انواع تجهیزات فیلم برداری و عکس برداری روی آن وجود دارد.مونسان در مورد سیستم هدایت و کنترل این زیردریایی می گوید: در این نمونه ما امکان کنترل حرکت به سمت چپ و راست را نداریم اما در مدل های بعدی این امکان را به سیستم اضافه خواهیم کرد. این زیردریایی قادر به طی مسافت ١٠ کیلومتر با سرعت یک متر بر ثانیه است البته با بزرگ تر کردن مخزن می توان این مسافت را افزایش داد.وی برای ساخت این زیردریایی یک سال وقت صرف کرده است. زیردریایی فاقد سیستم رانش موتوری که در داخل کشور به ثبت رسیده است، به تازگی در رقابت های بین المللی اختراعات ژنو در بین ٨۵٠ طرح از ۴٠ کشور جهان، موفق به کسب مدال طلا و جایزه ویژه مسابقات شد. این اختراع مدال طلای ویژه وزارت علوم روسیه را نیز دریافت کرده است.