فرضیه ساخت روبات های هوشمندتر از انسان
تصور کنید روباتی وجود دارد که می تواند در را بازکند، پریز برق را پیدا کند و با اتصال به آن خودش را شارژ کند. ویروس های کامپیوتری را تصور کنید که هیچ چیز جلودارشان نیست. http://www.aftab.ir/images/news/break.gif
تصور کنید روباتی وجود دارد که می تواند در را بازکند، پریز برق را پیدا کند و با اتصال به آن خودش را شارژ کند. ویروس های کامپیوتری را تصور کنید که هیچ چیز جلودارشان نیست. به نظر می رسد اجرام فضایی که هنوز عده یی فکر می کنند به وسیله انسان هدایت می شوند، به زودی می توانند بدون نیاز به کنترل انسان آدم بکشند. عده یی از دانشمندان علوم کامپیوتر در عین حال که از پیشرفت های هوش مصنوعی متحیر شده اند، مشغول بحث در مورد این نکته هستند که آیا باید برای تحقیقاتی که ممکن است منجر به از دست دادن کنترل انسان بر روبات ها شود، حد و مرزی تعیین کرد یا خیر؟
نگرانی دانشمندان از این جهت است که پیشرفت های بیشتر در این زمینه منجر به اختلال های اجتماعی و پیامدهای ناگوار می شود. به طور مثال دانشمندان به تکنولوژی هایی از قبیل سیستم های پزشکی که قادر به برقراری رابطه انسانی با مریضان هستند، یا کرم ها و ویروس های کامپیوتری که به هیچ طریقی نمی توان آنها را نابود کرد و می توان گفت به مرحله پلیدی از هوش ماشینی دست پیدا کرده اند. دانشمندان علم کامپیوتر متفق القول موافق هستند تا تولد «هال» کامپیوتری که در فیلم ۲۰۰۱؛یک ادیسه فضایی کنترل سفینه را به دست گرفت، راه زیادی باقی مانده است. نگرانی دانشمندان بی دلیل نیست. آنها می گویند پیشرفت های تکنولوژی باعث از دست رفتن مشاغل بسیار زیادی در زمینه های مختلف و مجبور شدن بشر به فراگیری زندگی با ماشین که دائم در حال فراگیری رفتارهای انسان است، می شود و به این طریق نیروی کار دگرگون خواهد شد.
پژوهشگران برجسته کامپیوتر، هوش مصنوعی و روباتیکس که در Asilomar Conference Grounds در کنفرانسی در کالیفرنیا شرکت کرده بودند، احتمال خلق یک سیستم اîبîرهوشمندً مرکزی پیشرفته و این ایده را که اینترنت باعث پیدایش خودبه خودی هوش و فکر می شود، کنار گذاشتند. اما موافق بودند روبات های قاتل خودگردان یا وجود دارند یا به زودی خواهند آمد.
آنها به این نکته هم توجه داشتند که هوش مصنوعی پس از تکامل ممکن است مورد سوءاستفاده خرابکاران و جنایتکاران قرار بگیرد. تصور کنید چه کارهایی یک جنایتکار می تواند با یک سیستم مصنوعی که می تواند مانند انسان صحبت کند و در پوشش انسان گنجانده شود، انجام دهد. چه اتفاقی می افتد اگر هوش مصنوعی برای استخراج داده های شخصی از گوشی های پیشرفته (امثال گوشی های موبایل و...) مورد استفاده قرار گیرد؟
پژوهشگران همچنین در مورد تهدید احتمالی مشاغل انسانی مانند ماشین های خودران، کمک یار شخصی نرم افزاری و روبات های سرویس دهنده در منزل هم بحث کردند. ماه پیش یک روبات سرویس دهنده به وسیله Willow Garage در سیلیکون وîلی ساخته شد و ثابت کرد قادر به پیمایش دنیای واقعی است. (مانند حرکت، باز و بسته کردن درها و حتی شارژ کردن خود،) یک گزارش از این کنفرانس خصوصی که در تاریخ ۲۵ فوریه برگزارشد، قرار است امسال منتشر شود.
این کنفرانس توسط اتحادیه یی برای پیشرفت هوش مصنوعی برگزار شد. این گروه تعمداً محل کنفرانس را اسیلومار انتخاب کردند تا یک واقعه برجسته در تاریخ علم را یادآوری کرده باشد. در سال ۱۹۷۵ زیست شناسان پیشرو جهان در اسیلومار ملاقات کردند تا در مورد توانایی جدیدی بحث کنند که می تواند با تبادل مواد ژنتیکی در بین اندام ها به زندگی شکل دیگری دهد. پیرو نگرانی های ناشی از احتمال خطرات بیولوژیکی و مسائل اخلاقی، پژوهشگران بعضی موارد از آزمایش های خاص را متوقف کردند. کنفرانس، خط مشی مطالعات DNA نوترکیب را مشخص کرد و به این ترتیب پژوهشگران را به ادامه آزمایش ها ترغیب کرد. جلسه یی هم برای آینده هوش مصنوعی توسط اریک هورویتز یک پژوهشگر شرکت مایکروسافت که هم اکنون ریاست اتحادیه را برعهده دارد، برگزارشد. او عقیده دارد دانشمندان علم کامپیوتر باید به اوهام شکل گرفته حول ماشین های اîبîرهوشمند و سیستم های هوش مصنوعی که دیوانه وار به کار خواهند افتاد، واکنش نشان دهند.
ایده یک «انفجار هوش» اتفاقی که در آن ماشین های هوشمند می توانند حتی ماشین های هوشمندتر از خود را طراحی کنند به وسیله یک ریاضیدان به نام ای جی گود در سال ۱۹۶۵ مطرح شد. بعدها در مباحث علمی و رمان های علمی-تخیلی، یک پژوهشگر کامپیوتر به نام ورنور وینج این فکر را رواج داد که زمانی فرا می رسد انسان ها ماشین های هوشمندتر از خود خواهند ساخت و این اتفاق منجر به تحول آنچنان سریعی می شود که بشر به پایان عمر خود می رسد. او این تغییرات را منحصر به فرد خواند. این تصویر که بارها در بعضی از فیلم ها و نوشته ها هم نمایش داده شده، توسط بعضی از دانشمندان مانند ویلیام جوی یکی از پایه گذاران سان میکروسیستمز، محتمل و اعصاب خردکن توصیف شده است. دیگر کارشناسان تکنولوژی، از جمله ریموند کورزویل، از پیدایش ماشین های اîبîرهوشمند استقبال کردند و می گویند آنها می توانند پیشرفت های زیادی در زمینه افزایش طول عمر و تولید ثروت به ارمغان بیاورند. آرمان شهر از نوع آقای کورزویل ذهن ها را در سیلیکون ولی به خود مشغول کرده است. همین تابستان، یک موسسه به نام Singularity University شروع به ارائه دروس برای ایجاد آمادگی گروهی کرده است تا پیشرفت را هدایت کند و به جامعه در راستای «ساختن» با این آرمان شهر و با پیچیدگی های آن کمک کند. دکتر هورویتز می گوید؛ «من فکر می کردم دیر یا زود ما باید به نوعی نگرانی فزاینده مردم را در مورد افزایش بی رویه ماشین های هوشمند بررسی یا حداقل ابراز کنیم.»
گزارش AAAI تلاش خواهد کرد احتمال از دست دادن کنترل بشر روی هوش مبتنی بر کامپیوتر را بررسی کند. دکتر هورویتز می افزاید؛ «این گزارش همچنین مسائل اجتماعی، اقتصادی، قانونی و اخلاقی این ماشین ها را بررسی می کند. علاوه بر این، تغییرات
پیش رو در تعامل انسان و کامپیوتر موشکافی می شود. به عنوان مثال چگونه می توان رابطه با یک ماشین را به عنوان زوج یا همسر تعریف کرد؟»
وی اضافه کرد؛ «تلاش این مجمع در راستای ارائه خط مشی مشخصی به پژوهشگران بوده است تا آنها بتوانند با پیشرفت های علمی به ارتقای جامعه کمک کنند، نه اینکه به یک فاجعه تکنولوژیک منتهی شوند. به عنوان نمونه برخی از پژوهش ها ممکن است در آزمایشگاه هایی تحت تدابیر شدید امنیتی انجام شوند.»
جلسه یی که در ارتباط با هوش مصنوعی برگزارشد می تواند برای آینده این رشته پراهمیت باشد. پل برگ که از برگزارکنندگان جلسه سال ۱۹۷۵ در اسیلومار بود و جایزه نوبل در رشته شیمی را در سال ۱۹۸۰ دریافت کرد، گفت «برای جامعه علمی خیلی مهم بود عموم را قبل از اینکه هشدارها و مخالفت ها جدی شوند، درگیر مساله کند. همان طور که در مورد قضیه مواد غذایی ژنتیکی (GMO) این اتفاق افتاد و شرایط دشوار و پیچیده یی رقم خورد. تام میشل از استادان هوش مصنوعی و فراگیری ماشین گفت جلسه ماه فوریه نظر او را تغییر داده است. من قبل از جلسه خیلی به آینده هوش مصنوعی خوشبین بودم و در این فکر که پیش بینی های بیل جوی و رای کورزویل دور از واقعیت هستند، این جلسه مرا متقاعد ساخت که صریح تر درباره مشکلات از قبیل جمع آوری داده های شخصی که به طور وسیع صورت خواهد گرفت، صحبت کنم.
به رغم نگرانی های او آقای هورویتز امیدوار است تحقیقات هوش مصنوعی برای بشر سودمند خواهد بود و حتی شاید بتواند کاستی های بشر را جبران کند. او به تازگی یک سیستم نرم افزاری را طراحی و معرفی کرده است که از بیماران راجع به علائم بیماری شان می پرسد و به آنها با عواطف انسانی پاسخ می دهد. وقتی مادری گفت فرزندش از اسهال رنج می برد، صورت روی نمایشگر گفت؛ «اïه، با شنیدن این خبر متاثر شدم.» یک پزشک بعدها به آقای هورویتز گفت برایش خیلی جالب است این سیستم به احساسات انسانی پاسخ می دهد. او گفت؛ «من برای این کارها وقت ندارم.»
