Printable View
اونی که مدعی بود عاشقته
تو رو تو فاصله ها تنها گذاشت
بی خبر رفتو تو این بی راهه ها
ردپاشم واسه چشمات جا نذاشت
آه ......... دل رو سوزوندی
آه .......... چرا نموندی
........
من و هر ثانیه و جنون تو
واسه من همین خیالت هم بسه
بذار جاده ها اشتباه برن
ما که دستمون به هم نمیرسه
با حریر پیله های کاغذی
واسه من جادرو ابریشم نکن
من به پروانه شدن نمیرسم
حرمت فاصله مونو کم نکن
آه ......... دل رو سوزوندی
آه .......... چرا نموندی
:koboy1:
يه روزِ سردِ پائيزي ، كه باز از غصه لبريزي
مي ياي با كوله بارِ غم ، چه اشكا كه نمي ريزي
برام با گريه مي خوني ، پشيموني ، پشيموني
دلم مي ريزه از حرفات ، تو چشمات ميشه زندوني
شايد جاروي پلك تو ، با اشكات شونه شه بازم
بپيچه عطر ِ احساست ، دلم ديوونه شه بازم
شايد جاروي پلك ِ تو ، با اشكات شونه شه بازم
بپيچه عطر ِ احساست ، دلم ديوونه شه بازم
ديگه طاقت نمي ياره ، دل كوچیک داغونم
اگه برگردي از قهرت ، تورو مي بخشه ، مي دونم
خيالي جز تو با من نيست ، بيا قهرارو پرپر كن
دلم از سنگ و آهن نيست ، تورو بخشيده باور كن
خيالي جز تو با من نيست ، بيا قهرارو پرپر كن
دلم از سنگ و آهن نيست ، تورو بخشيده باور كن
ديگه طاقت نمي ياره ، دل كوچيك داغونم
اگه برگردي از قهرت ، تورو مي بخشه ، مي دونم، می دونم
يه روزِ سردِ پائيزي ، كه باز از غصه لبريزي
مي ياي با كوله بارِ غم ، چه اشكا كه نمي ريزي
خيالي جز تو با من نيست ، بيا قهرارو پرپر كن
دلم از سنگ و آهن نيست ، تورو بخشيده باور كن
شايد جاروي پلك تو ، با اشكات شونه شه بازم
بپيچه عطر ِ احساست ، دلم ديوونه شه بازم
ديگه طاقت نمي ياره ، دل كوچيك داغونم
اگه برگردي از قهرت ، تورو مي بخشه ، مي دونم
زیر بار کوله بار
خاطراتتو شکستم,شکستم
می رم اما باورم کن
که به دست تو شکستم,شکستم
می رم و هرم داغت
جاده دل کندنم کن
از تو دل شکسته اما
فکر اون چشای مستم
تو روزای خالی از عشق
که رواج دل شکستن
ای خوشا رفتن و رفتن
پل پشت سر شکستن
تو روزای خالی از عشق
که رواج دل شکستن
ای خوشا رفتن و رفتن
پل پشت سر شکستن
رفتن تو جاده مردن
دل به تنهایی سپردن
وقت رفتن سخته اما
ای خوشا رفتن و رفتن
من برای موندن تو
همه تن تشنه گقتن
تو نموندی و ندیدی
غم دل شکستن من
تو نموندی و ندیدی
غم دل شکستن من
تو روزای خالی از عشق
که رواج دل شکستن
ای خوشا رفتن و رفتن
پل پشت سر شکستن
انگاري بوي تو بود زل زده بود به گريه هام
جمعه نبودنت خنديده بود به هفته هام
نكنه زردي برگ ها همشون يه نقشه بود
بشينه تو باغ من ، من از تبار رفته هام
بيا اين خط و نشون ، اين چشام ، اينم كمون
اگه دوستم نداري ، قدر عشقمو بدون
تا ته سوي چشمام ، چشم مي گذارم رونه شوي
حيف پا بند دل و حرف هاي عاشقانه شوي
توي تاريكي برو ، ستاره ها منتظرند
شايد امشب بتوني يه غزل شبانه شوي
بيا اين خط و نشون ، اين چشام ، اينم كمون
اگه دوستم نداري ، قدر عشقمو بدون
چند تا چشمه خشك بشه
چند تا پري جادو كنه
پلك من برف هاي چند زمستون را پارو كنه
چند نفر تو شعر من خسته بيان ، خسته برن
تا غروب خاطره عشق تو را جارو كنه
بيا اين خط و نشون ، اين چشام ، اينم كمون
اگه دوستم نداري ، قدر عشقم را بدون
مي خوام از آينه ها دل بكنم اما دل نميذاره
راه بيافتم دل به دريا بزنم اما دل نميذاره
آينه جايي براي من نداشت
غير تكرار صداي بي كسي
آينه مي خواست كه باور بكنم
لحظه هام پر شده از دلواپسي
مي خوام از آينه ها دل بكنم اما دل نميذاره
راه بيافتم دل به دريا بزنم اما دل نميذاره
يه صداي آشنا تو گوش من
ميگه آينه را بشكن برو
ميگه تا كي ميخواي عاشق بموني
به كسي كه بسته پرهاي تو رو
راه بيافت غربت و پشت سر بگذار
كوله بار خستگي را برندار
را بيافت كه جاده ها منتظرند
رو به شهر روشني رو به بهار
مي خوام از آينه ها دل بكنم اما دل نميذاره
راه بيافتم دل به دريا بزنم اما دل نميذاره
مي خوام از آينه ها دل بكنم اما دل نميذاره
راه بيافتم دل به دريا بزنم اما دل نميذاره
واسه تو ترانه میگم بشکن این لب سکوتو
بگیر از این همه شوقم اون نگاه برهوتو
از سرآغاز تپیدن حسرتت رو شونهام
قهر تو که میده زجرم شکل بغضی تو صدام
پر التماسمو تو ضربه های بی ترحم
از تو روم ترک نشسته توی ایینه ها شدم گم
کی تو عاشقانه میشی خیس گریه بی قرارم
پای تو با همه زجرم تا همیشه موندگارم
تا همیشه موندگارم
واسه تو ترانه میگم بشکن این لب سکوتو
بگیر از این همه شوقم اون نگاه برهوتو
از سرآغاز تپیدن حسرتت رو شونهام
قهر تو که میده زجرم شکل بغضی تو صدام
پر التماسمو تو ضربه های بی ترحم
از تو روم ترک نشسته توی ایینه ها شدم گم
کی تو عاشقانه میشی خیس گریه بی قرارم
پای تو با همه زجرم تا همیشه موندگارم
تا همیشه موندگارم
ميون شهر قصه مون،صداي آشنايي نيست
تو جاده هاي عاطفه،نشون رد پايي نيست
ستاره ترانه رو كسي ديگه تو شب نديد
يكي رو دفترچه عشق،با رنگ تيره خط كشيد
قلباي آدماي شهر،خونه هاي سنگي شدن
تمام كوچه هامونم مسير دلتنگي شدن
قلباي آدماي شهر خونه هاي سنگي شدن
تمام كوچه هامونم مسير دلتنگي شدن
ترنم پرنده ها تو بغز باد شب شكست
لشكر لحظه هاي شاد نيمده عقب نشست
تو اين هياهوي مهيب كسي به فكر دل نبود كسي
به ياد غربت اين همه سوت دل نبود
كي مي تونه جاي اسمت توي شعر من بشينه
توي اين مرثيه امشب جاي اسمت نقطه چينه
طرح ساده نگاهت ،دفتر خاطره هات
مثل سايه روي خاك افتاده
بي تو از گريه پرم،لحظه ها رو مي شمرم
آسمون بي تو پر فرياده
آسمون بغضت و بشكن اون ديگه بر نمي گرده
نفساي گرمش امشب هم نفس با خاك سرده
آسمون بغضت و بشكن اون ديگه بر نمي گرده
نفساي گرمش امشب هم نفس با خاك سرده
قاب عكست رو به رومه دارم از نفس مي افتم
باورم نمي شه اما من برات مرثيه گفتم
آسمون بغضت و بشكن اون ديگه بر نمي گرده
نفساي گرمش امشب هم نفس با خاك سرده
آسمون بغضت و بشكن اون ديگه بر نمي گرده
نفساي گرمش امشب هم نفس با خاك سرده
نمیدونم از کدوم ستاره میبینی منو
چشماتو میبندیو دوباره میبینی منو
پر بغض جمعه های ناگزیر و بی صدام
خیلی خستم باورم کن دنیا زندونه برام
توی کور راه چشمام عطر بارون بوی سیبی
واسه عاشقونه موندن تو همون حس غریبی
تو همون حس غریبی که همیشه با منی
تو بهونه هر عاشق برای زنده موندنی
میدونم هنوز اسیرم تو حصار لحظه ها
کاش میشد با یه اشاره ي تو ازاد میشدم
با توام که گفته بودی غصه هام تموم میشن
پس کجایی که بیایی منو بگیری از خودم
ناجی ترانه ها منو به واژه ها ببر
این حقیرو به سخاوت شب و دعا ببخش
نمیدونم از کدوم ستاره میبینی منو
چشماتو میبندیو دوباره میبینی منو
پر بغض جمعه های ناگزیر و بی صدام
خیلی خستم باورم کن دنیا زندونه برام
توی کور راه چشمام عطر بارون بوی سیبی
واسه عاشقونه موندن تو همون حس غریبی
تو همون حس غریبی که همیشه با منی
تو بهونه هر عاشق برای زنده موندنی