متن آهنگ های آلبوم ترس و لرز از حمید احدی

وقتی با بغض و گریه، تو چشم من نگا کرد
وقتی صداش می لرزید، بازم منو صدا کرد

فرقی واسم نمی کرد، اشکاشو باز می دیدم
وقتی می رفتم آروم، نفرینشو شنیدم

فرقی واسم نمی کرد...

ببین که آهت امروز، راه منو گرفته
اون که یه روز شکستت، حالا خودش شکسته

می گفت بری می میره، اما باور نکردم
رو قلب اون نوشتم، میرم که برنگردم

گفت باورم نمیشه، اشکمو در میاری
با ترس و لرز بهم گفت: مگه دوسم نداری؟

ببین که آهت امروز، راه منو گرفته
اون که یه روز شکستت، حالا خودش شکسته

یه تار موتو هرگز، به غریبه نمیدم
وقتی دلم می لرزید، جاتو خالی می دیدم

:koboy1::koboy1::koboy1:

نامه مو بخون ولی پاره نکن
اشکاتو دوباره آواره نکن

نمی خوام غم تو نگاهت بشینه
نمی خوام اشکاتو هیچکس ببینه

بعد من تو تنهایی کز نکنی
فکر تنهاییمو هرگز نکنی

نمی خوام غصه اسیرت بکنه
نمی خوام زندگی پیرت بکنه

میرم ولی می میرم
بهونه تو می گیرم
میرم ولی می میرم
سراغتو می گیرم
میرم ولی می میرم
می میرم...

میرم ولی می میرم
بهونه تو می گیرم
میرم ولی می میرم
سراغتو می گیرم
میرم ولی می میرم
می میرم...

نامه مو بخون ولی گریه نکن
بعد من به هیچ کسی تکیه نکن

قدرتو نمی دونن، می شکننت
مثل من به غصه ها می برنت

فکرشم نکن یکی اومد و رفت
تو ببخش اگه دل تو ام شکست

به خدا باید می رفت سفر می کرد
دل سرگردونو در به در می کرد

میرم ولی می میرم
بهونه تو می گیرم
میرم ولی می میرم
سراغتو می گیرم
میرم ولی می میرم
می میرم...

میرم ولی می میرم
بهونه تو می گیرم
میرم ولی می میرم
سراغتو می گیرم
میرم ولی می میرم
می میرم...

هر چی میگم از غصه هام، انگار تموم نمیشه
یه بار بگه دوسِت دارم،خدا... مگه چی میشه؟

دوسم نداشت، تنهام گذاشت، اما به پاش نشستم
به دست تو، تو چشم تو، غرورمو شکستم

بذار بره، دوسِت نداشت دل دیوونه
بذار بره، از دست اون دلت خونه
بذار بره، نگو تنها می مونی
گریه نکن، غصه نخور، بازیچه ی زمونی

بذار بره، دوسِت نداشت دل دیوونه
بذار بره، از دست اون دلت خونه
بذار بره، نگو تنها می مونی
گریه نکن، غصه نخور، بازیچه ی زمونی

هر چی میگم از غصه هام، انگار تموم نمیشه
یه بار بگه دوسِت دارم،خدا... مگه چی میشه؟

دوسم نداشت، تنهام گذاشت، اما به پاش نشستم
به دست تو، تو چشم تو، غرورمو شکستم

بذار بره، دوسِت نداشت دل دیوونه
بذار بره، از دست اون دلت خونه
بذار بره، نگو تنها می مونی
گریه نکن، غصه نخور، بازیچه ی زمونی

بذار بره، دوسِت نداشت دل دیوونه
بذار بره، از دست اون دلت خونه
بذار بره، نگو تنها می مونی
گریه نکن، غصه نخور، بازیچه ی زمونی

گفتی میرم سفر ولی میام پیشت با دست پُر
گفتی تا من کنارتم، غصه ی دنیا رو نخور؟

گفته بودی که هیچکسی نمی گیره جای منو
محاله روزی برسه نگیری دستای منو

یه کاری کردی با دلم که زندگی برام نموند
آتیش بیخیالیات تموم دنیامو سوزوند

گناهِ من چی بود آخه، سنگ صبور غصه هام؟
فقط بهم بدی نکن، من از تو خوبی نمی خوام

چقد عوض شدی گلم، چی سر عشقمون اومد؟
چی شد که قلبت یه دفعه قید منو اینجوری زد؟

چقد عوض شدی گلم، اون همه مهربونی کو؟
چی شد روزای خوبمون؟ من نمی گم...خودت بگو

کی فکرشو می کرد یه روز، اینجوری باشه قسمتم؟
بشکنی... داغونم کنی، جا بذاریم تو غربتم

اگه بدونی چه جوری این همه راهو اومدم
اگه بدونی که چیا کشیدم و دم نزدم

هر جا که اسم تو میاد، اسم خودم یادم میره
یه لحظه خشکم می زنه، یه لحظه گریه م می گیره

دلیل گریه های من فقط تویی...یادت باشه
یه روز نیاد که زندگیت مثل من از هم بپاشه

چقد عوض شدی گلم، چی سر عشقمون اومد؟
چی شد که قلبت یه دفعه قید منو اینجوری منو زد؟

چقد عوض شدی گلم، اون همه مهربونی کو؟
چی شد روزای خوبمون؟ من نمی گم...خودت بگو

چرا التماس می کنی ای بیچاره
قلب من بیوفا رو دوست نداره

یادته روزی که التماس می کردم
نرو...تنهام نذار...من پُرِ دردم؟

حالا این قلب منه واست می خونه
نمی خوام نفرین تو این دلم بمونه

ندونستم چشمای سیاه تو
پُرِ نیرنگ و ریاس
عشق این عاشق بدشانس
تو دل و قلب سیات
تو دل و قلب سیات

به خدا خیلی بدی کردی
تو به این قلب شکسته م
تو رو باید بشکنه دستای خسته م

چرا التماس می کنی ای بیچاره
قلب من بیوفا رو دوست نداره

یادته روزی که التماس می کردم
نرو...تنهام نذار...من پُرِ دردم؟

حالا این قلب منه واست می خونه
نمی خوام نفرین تو این دلم بمونه

ندونستم چشمای سیاه تو
پُرِ نیرنگ و ریاس
عشق این عاشق بدشانس
تو دل و قلب سیات
تو دل و قلب سیات

به خدا خیلی بدی کردی
تو به این قلب شکسته م
تو رو باید بشکنه دستای خسته م

انقدر سرد شدی، فهمیدم باید برم
دم دمای آخره، عزیزم رفتنی ام

لااقل روزای آخر، بذار دستاتو بگیرم
دوست دارم وقتی نیستی، زیر خاک آروم بگیرم

آره سردم، پوچ و خالی، بعد من غصه نداری
من میرم، حرفی ندارم، بعد من دنیارو داری

حرف بزن، بغضتو بشکن، اگه موندنم عذابه
من میرم اما چه فایده، راه من تهش سرابه

انگشت نمای شهر منم، اسیر این جاده میشم
میرم اسیر غم نشی، هر چند که آواره میشم

چی بگم، از چی بخونم؟ همه حرفام پر درده
غصه هام از دلم هر شب، میره و باز بر می گرده

دیگه احساسی نمونده، تا بذارم زیر پاهات
این دلم سهم تو...بشکن! با کارا، طعنه و حرفات

کی می خواد مثل تو باشه
مثل تو که بی نظیری
مثل تو که با نگاهت
منو از خودم می گیری

کی می خواد مثل تو باشه
مثل تو که تکیه گاهی
تو به داد من رسیدی
توی تردید و سیاهی

همه چی از تو شروع شد
همه چی با تمومه
چرا دنیا رو نبینم
وقتی چشمات روبرومه؟

عشق تو پناه آخر
واسه قلب نیمه جونه
کی می خواد مثل تو باشه؟
کی مث تو مهربونه؟

وقتی که چشمای خیسم
دیگه جایی رو نمی دید
جز تو هیچکسی تو دنیا
حال و روزمو نفهمید

عشق تو پناه آخر
واسه قلب نیمه جونه
کی می خواد مثل تو باشه؟
کی مث تو مهربونه؟

همه چی از تو شروع شد
همه چی با تمومه
چرا دنیا رو نبینم
وقتی چشمات روبرومه؟

عشق تو پناه آخر
واسه قلب نیمه جونه
کی می خواد مثل تو باشه؟
کی مث تو مهربونه؟

یه روزی از همین روزا میای تو قاب پنجره
میگی پشیمون شدی و منو می خوای باز دوباره

گفته بودی که یک روزی قصه به آخر می رسه
عشقی که تو دم می زدی یه حس پوچ و هوسه

گفتی بهم یادت میاد؟ گفتی واست خیلی کمم
گفتی شدی برای من یه لک ننگ رو پیرهنم

گفتی دیگه خسته شدی، دیگه بریدی تو ازم
گفتی که تنهام می ذاری، یادت میاد خوردی قسم؟

رفتی و ساده بت بگم، شوکه بودم این همه وقت
نبود تو باورم بری،‌ قلبت بشه یه سنگ سخت

اما حالا بعد یه عمر، یه روز میای...همین روزا
دیگه نیا نامهربون، دوسِت ندارم به خدا

گفتی بهم یادت میاد؟ گفتی واست خیلی کمم
گفتی شدی برای من یه لک ننگ رو پیرهنم

گفتی دیگه خسته شدی، دیگه بریدی تو ازم
گفتی که تنهام می ذاری، یادت میاد خوردی قسم؟

میون غم و سیاهی، دنبال عشق تو بودم
اما افسوس گم شدم تو، شعرایی که می سرودم

می نوشتم آروم آروم، رو دلم خاطره هاتو
واسه پیدا کردن تو، طی می کردم جای پاتو

دلتنگم
کاش میشد بودی می دیدی اشک چشامو
از دوریت
کاش میشد بودی می دیدی بغض صدامو
چه ساده
بریدی از من و عشقم و قلب تنهامو
باز جدایی

تنهایی
به خدا من می شینم یه گوشه به یاد تو
می ریزم
اشک خون از دو تا چشم عاشق به پای تو
عشق من
به خدا سخته بریدن از عشق پاک تو
وای می میرم

از شبی که بار سفر رو بستی
دلم همه ش در به در نگاته
صبح که دیدم واسم نامه گذاشتی
چشام همش دنبال رد پاته

حتی توی خیالتم نگفتی
اگه برم تو تنهایی می میره
پیش خودت نگفتی وقت گریه
اگه برم کی اشکاشو بگیره
اگه برم کی اشکاشو بگیره

دلتنگم
کاش میشد بودی می دیدی اشک چشامو
از دوریت
کاش میشد بودی می دیدی بغض صدامو
چه ساده
بریدی از من و عشقم و قلب تنهامو
باز جدایی

تنهایی
به خدا من می شینم یه گوشه به یاد تو
می ریزم
اشک خون از دو تا چشم عاشق به پای تو
عشق من
به خدا سخته بریدن از عشق پاک تو
وای می میرم

ورق زدم دفتر خاطراتمو
اسمتو دیدم و باز گریه م گرفت
صفحه هاش خیس شد و این قلب صبور
اینجا بود که دیگه آروم نگرفت

مرهم زخمای کهنه و عمیق
نمی دونم کی تو رو ازم گرفت
اون همه آرزوها یادش بخیر
عشقمون بوی رسیدنم نگرفت

جای اشکام روی گونه م سنگینه
هنوز حرفات به قلبم می شینه

یاد چشمات تو قلبم آتیشه
دلم با این همه درد آروم نمیشه

یه نفر کنج اتاق کز می کنه
اونی که هر شب بهونه تو گرفت
یه نگاه به دستای خالی می کرد
اما نه...هیچ کسی جاتو نگرفت

جای اشکام روی گونه م سنگینه
هنوز حرفات به قلبم می شینه

یاد چشمات تو قلبم آتیشه
دلم با این همه درد آروم نمیشه