متن آهنگ های آلبوم پریزاد از مجید اخشابی

یه شهر سبز دلنواز
دامنت کوه و دشت ناز
بگی نگی رو به فراز
اون طرف پل نیاز
تو کوچه سوز و گداز
بنبست راز
محله بنده نواز

آی قبیله خداتون عاشقه
داغ عاشقی شقایقه
زن و عطر و نماز حقایقه
راز عاشقای صادقه
روی دریای خون یه قایقه

بن بست راز محله ی بنده نواز
از بام هوی در باد
کاشانه ام افتاد
عاشق شدم و مجنون
دل خانه ات آباد
ای زلف سیاهت شب
مات رخ ماهت شب
عشق تو به بادم داد
دل خانه ات آباد

:koboy1::ashk::ashk::wow:

ولوله ي ساز با تو شد آغاز
محو عبور قافله ي ناز

هلهله ي ماه ، چاره ي دلخواه !
پرنكش از من ، سلسله ي آه !

پريزادي و من دلتنگ تو
نشسته به سازم آهنگ تو

تو آشوب شهر خاموش من
گرفت عطر مويت آغوش من

بوداي پاييز ، از خلسه برخيز
از كوچه باغم ، عطر تو لبريز

خيال زارم ، سوز سه تارم !
لبخند و اشكم ، حال بهارم !

تو كه هم بغض شباويزي و هم رقص هما
چنگ باران به سر انگشت تو آيد به صدا !
پس چرا من نشنيدم ز لبت جز نت لا !؟

تو كه آتيش ترنجي و شرار گل ناز

پرنيان نفست شعله ي خاكستر راز
عشق سوزان خليلم ، تو گلستان نياز

تو ملاحت مژه اي ، غرق تماشاي توام
رو بگيري ! بزني ! يا بكشي پاي توام

لحن موسيقي من جذبه ي افسانه ي تو
زلف تو بركه ي شب ، زورق من شانه ي تو
روي تو روي پري ، معبد من خانه ي تو

ولوله ي ساز با تو شد آغاز
محو عبور قافله ي ناز

هلهله ي ماه ، چاره ي دلخواه !
پرنكش از من ، سلسله ي آه !

پريزادي و من دلتنگ تو
نشسته به سازم آهنگ تو

تو آشوب شهر خاموش من
گرفت عطر مويت آغوش من

فصل پرواز پرستوهاي نور
مي بره مارو به اون روزهاي دور
ميباريد از آسمون پولك و ياس
فكر ميكرديم همه دنيا مال ماست
خوش نشستي به دل منتظرم
گفتي پا به پام مياي هرجا برم
ولي تو نشستي توي نيمه راه
نگو به عقوبت كدوم گناه
دل به دريا زدي اما بي هوا
زیر و رو شد همه چی با یه خطا
سرنوشت رو ديگه سرزنش نكن
حالا كه شدي گرفتار بلا
گله كم كن پرشكسته كه نمرده شوق پرواز

آسمون نرفته از ياد با دوبال من كن آغاز
قانون زندگي اينه با كسي شوخي نداره
كمر همت و بستي حالا يا علي دوباره
ابر غفلت پر رگبار غمه
هنوزم قصه سيب و آدمه
واسه جبران شكستن يه دل
قد كهكشون پشيموني كمه
راه نداره به دل من هركسي
نشو تسليم غم دلواپسي
روی جاده هاي عبرت پابذار
بيا با من تا به دريا برسي

از غم آزادم ای دلدارم
گر کنی یادم در شب تارم
چون خزان بميرد گل جهان بگيرد
آتش گل از باغ سر کشد به آفاق
برق زند به گلشن برق صبح روشن
ای یار همنوایم آشنایم همسرودم همسرایم
با حسودم گو نوایم
چو خون چکان ترانه رسم به هر کرانه

ای شمع شام تارم بی قرارم
بی تو ابری خون نگارم تا بروید گل ز خارم
رسم به هر کرانه چو خون چکان ترانه
گلشن ای نازنین بشکفد بعد از این
دل نماند حزین مژدگانی بهار است
ای گلستان گل جان تو جان گل
گل به قربان گل مژدگانی بهار است

نفست اي آشنا
چون سكوت شب رسا
در پاييز ، در گلريز
تو بمان اي همصدا
دست تو خورشيد من
در شب دريا شدن
اي جاري ، اي روشن
از فردا حرفي بزن
در شب خاموشي صحرا اي خورشيد
صبح سرشار صداي ما باش

شور آوازم تويي در اين ساحل اي دل
بال پروازي براي ما باش
بارش مهر ، بر گونه گلها
در نگاهت صد پنجره پیدا
اي مسافر ، اي زائر فردا
ميخوانمت باز ، با آواي دريا

خرمن نکشته هامون
چشمه نگو آتش فشونه
بشماریم نداشته هامون
هزار هزارتا کهکشونه
آرزو دریای شوره
دریای شور زندونه ماهه
ماهیا تشنه ترینن
روی لباشون آهه و آهه
بخت ماهیا سیاهه
سکه نقره و طلا
بند دل شاه و گدا
گزند غیبه
بخشش و مهر و وفا
لطف و صفا
سمند غیبه
نازنین سمند رو زین کن
مردای مرد رو گزین کن
نازنین شادی عشق رو
نذر دلهای حزین کن
سجده خاکی کمند آسمونه
برای ترک زمین یه جور کمین کن
عاشقی ستاره هزارتونه

کی میگه دوری و دوستی چاره تونه
زخمی تیغ و ترنجه حسن یوسف
شاهدم پیراهنای پاره تونه
آهنه اون که دلش سرد و سیاهه
آینه ی روی دلش ماته یه آهه
هممون رو ازگل و خار آفریدن
ماها عاشقیم فرشته بی گناهه
نازنین سمند رو زین کن
مردای مرد رو گزین کن
نازنین شادی عشق رو
نذر دلهای حزین کن
سجده خاکی کمند آسمونه
برای ترک زمین یه جور کمین کن
گل قالی گل شالی گل گندم گل گندم
پس میارن واسه یک تشنه هزار دریا رو مردم

:yeah:

قاصدك هاي نقره اي ، خوش خبر اما بي صدا
آيينه هاي قصه گو،بي گفتگو،بي گفتگو بي ادعا

صدای قلب عاشقو از تو نگاش میشه شنید
روی سکوت ورقا،میشه نوشت،میشه نوشت و نت کشید

دست تو فانوس شبه ، جادويي از آغوش ماه
از واژه ها طرحي بكش ، با هراشاره ، هر نگاه

مي خونم از چشماي تو ، حتي اگه تو نشنوي
با من بيا با گوش دل ، تا آخر اين مثنوي

سكوت تو اوج صداست ، از خاطره با من بگو
از غربت آهنگ آه ، از لحن اشك آرزو

پاي سفر داري اگر ، مهتاب رو وردار و بيا
فرياد كن هر واژه را ، با دست هاي بي ريا

دست تو فانوس شبه ، جادويي از آغوش ماه
از واژه ها طرحي بكش ، با هر اشاره هر نگاه

مي خونم از چشماي تو ، حتي اگه تو نشنوي
با من بيا با گوش دل ، تا آخر اين مثنوي

:from me :

با تو رفتم،بي تو باز آمدم
از سر كوي او،دل ديوانه
پنهان كردم، در خاكستر غم
آن همه آرزو،دل ديوانه
چه بگويم با من اي دل چه ها كردي
تو مرا با عشق او آشنا كردي
پس از اين زاري مكن هوس ياري مكن
تو اي ناكام دل ديوانه؛
با غم ديرينه ام به مزار سينه ام
بخواب آرام دل ديوانه
با تو رفتم،بي تو باز آمدم

از سر كوي او،دل ديوانه
پنهان كردم، در خاكستر غم
آن همه آرزو،دل ديوانه
چه بگویم با من ای دل چه ها كردي
تو مرا با عشق او آشنا كردي
پس از اين زاري مكن هوس ياري مكن
تو اي ناكام ، دل ديوانه
با غم ديرينه ام به مزارسينه ام،
بخواب آرام دل ديوانه
بخواب آرام دل ديوانه

حتي تماشا تاراج تيشه است
ديوار حاشا محتاج ريشه است
دريا به دريا آئينه باشي
بيش از هميشه بي كينه باشي
چون بهار ، اي نگار ، بگذر به گلشن

گل بيار گل ببار ،اي گل به دامن
اي مه دوباره شب گريه بارست
چشم ستاره شب زنده دارست
مرهم سرشته است اي تيره بختان
بال فرشته است گل بر درختان
بال فرشته است شاخه درختان
چون بهار ، اي نگار ، بگذر به گلشن

گل بيار گل ببار ،اي گل به دامن
آن چشمه جاري آب حيات است
وان گل كه داري شاخه نبات است
گلگشت جنگل ، گلگشت درياست
دريا و ساحل چشم تماششاست
بي گريه ابر گلشن نخندد
بي گريه شمع رروشن نخندد
اي بر لب جو ، در دست بالا
تشنه ست آهو ، جو را ميالا
چون بهار ، اي نگار ، بگذر به گلشن
گل بيار گل ببار ،اي گل به دامن

تندي مكن با كاروان
محمل بدار اي ساربان

بمان اي يار من
اي افسون ماندن شرار داغ من باش
ازسوداي بيژن بهار باغ من باش
برخوان من ز اخوان من
گرگان شكسته سكان من
اي جان عاشق به چنگ مهوشان تو
شكسته سبو به سنگ مي كشان تو
به چنگ چاوشان تو نشان تو

توماه شبانه نگاهم به ره باش
بيا تا بيكرانه به راهم نگه باش
من بي ماه رويت نبينم به سويت
بيا كز موي تو رسد دل به كويت

اي يار و دلدارم اي آهوي مشكينم
گر آسمان بگذارد كام دل مسكينم

اي گمگشته عاشق به شهر دورمان كوچ
شو فيروزه يارا به نيشابورمان كوچ
اي مه جبين در ملك چين
از اندوه تو من غمگينم

تو درياي روشن دل ما چو ماهي
مگو پوشيده جوشن به دريا چه خواهي
بر رخ خال هندوت چو هاروت و ماروت
بگو آتش خيزد از چشم جادوت

اي يار و دلدارم اي آهوي مشكينم
گر آسمان بگذارد كام دل مسكينم

اي گمگشته عاشق به شهر دورمان كوچ
شو فيروزه يارا به نيشابورمان كوچ
اي مه جبين در ملك چين
از اندوه تو من غمگينم