** بــــــرف **

** بــــــرف **



دختــر برف آمده با ر دیگـــــــر

گشته سپید از قد مــــش بام و در

رقص کنـــان پای نهد برزمین

باد دهد هر طرفش بــــال وپر

بسته کنون خرگه به باغ و چمـن

سرو به بوستان شده با زیب و فـر

نا گه زجا جستم و بیرون شد م

از درء منزل به صفا ی نظــر

دست سپیدش به سرو موی مـــن

سیم و زر افشاند به راه و گــــذر

همچو گواکب به کف جاده ها

جلو کند زیر نظر بر به بــــــر

وه که چه رقصان و خرامان فتد

مست مگر هست چنین تا سحـر؟

صحن چمن رفتم و بر دامنـش

قصه نو شتم به سر انگشت تر

ایکه ( عزیزه ) مگــــــر این رمز مــن

آب بـــــرد در دل دریـــــــــا ی دهـــــر