** ساحل امید **

** ساحل امید **


د وش اشکم ره زنان با آه دل ببرید و رفـت

چون گهر از دیـدهء من پیش پا ا فـتیـدورفت



شعلهء جانسوزغم برجان ودل افتـــیده بـود

نــا لهء دل رامـــیان آتـشی نشــنید و رفــت



ره گشودازچشم من درنیمه شب سوی سحــر

صبحدم برروی گل چون شبنمی خندید ورفت



دامنم از دانــه هــای اشک مــن بـا لنــده بـود

نا گهان دستی صبا, وان دانه دانه چید ورفـت



قطره های اشک جـــاری دامن دریا گرفــت

عا قبــت در سا حل, امید ها پیچیــد و رفــت



آه ســرگــردان مـن انــدر پــی اشکی تـــری

وادی گم گشته گان را هرکجا پالید ورفـــــت



این چه حکمت بودکزفیض وجود اشک من؟

عشق آمد,جلوه کردو حا ل دل پرسید ورفـت



حاصل مقصود گرخواهی(عزیزه)سعی کــن

هرقـــدم درزندگی باید نیکو سنجید ورفـــت