** کلبــه ء ویرانه **

** کلبــه ء ویرانه **







سوخــتم از آه و حسرت عا قبــت در کــــوی او

صــیــد گشــتم مـن بـــدام فتـنه وجـــــا دوی او



ای فــلک رنجـم مــده دیگرجفــارا تـــاب نیسـت

نیست ظلمی بیش ازاین شدروزمن چون موی او



زیــن دل آشــفته ء مـــا میبــرد احــــــوال غـــم

کـــاروان اشـــک مــن در محضــر نیــــکوی او



زنــده داری میکنـــم هــرشب به امیــــدکه بـــا د

ازآستـــا نش بــر مشــامم گـــر رسانـــد بــوی او



کــس نــدیــدم تــا گشـــاید کــلبــه ء و یــــرانه ام

تــا بــــرد احــوال زارو,رنــگ زردم ســـوی او



ای (عزیزه) این چنین آه و فغـان از بهـرچیست؟

مـرغ دل راحت نگـــردد جـــز به وصل روی او