قهر و آشتى های دوست داشتنی

قهر و آشتى های دوست داشتنی

((بخشیدن گناه را شعار خود گردان! و به نیكویى ها به طور معروف فرمان ده ! و از نادانان روى بگردان))
سوره اعراف, آیه 199
نیاز به داشتن هم صحبت ، عشق ، علاقه و دوست داشتن یكدیگر میان هر دو جنس -زن و مرد- و به خصوص همسران ، خصوصیتى مشترك است.
اگر از هر كدام از همسران خواسته شود تا در مورد زندگیشان مطالبى بگویند و یا بنویسند, حرفهاى زیادى براى گفتن خواهند داشت و البته این موضوع چندان تعجبى هم ندارد . چرا كه همه ی زنان و مردان خوبى و زیبایى را دوست دارند. چیزى كه مایه ی تعجب مى باشد این است كه با وجود شناخت زنان و مردان از خوبیها و بدیها, گاهى آنان زشتى را بر زیبایى ترجیح مى دهند.
نمى توان گفت كه قهر كردن كار زشتى مى باشد چرا كه گاهى قهر ، آخرین و شاید بهترین وسیله ی مقابله با افرادى باشد كه ادامه ی ارتباط با آنان به ضرر مى باشد. با این تعریف و با این وجود آیا قهر و دورى از هم باید در زندگى همسران جایى داشته باشد؟
تصور اغلب زوجین بر این است كه براى داشتن یك ارتباط صحیح و منطقى در زندگى مشترك باید به آن گونه رفتار نمایند ،كه دوست دارند با خودشان آن گونه رفتار شود. در حالى كه واقعیتهاى زندگى خلاف این را مى گویند.
گاهى همسران ارتباط خویش را با یكدیگر قطع و به اصطلاح از همدیگر قهر مى كنند چرا كه معتقدند كه احساس آنها نادیده گرفته شده و یا مى شود. باید در نظر داشت, تمامى اعضاى خانواده نیازمند این مى باشند تا احساس آنها مورد تإیید باشد. به این ترتیب براى اینكه همسران مدام در حال آشتى و صلح و صفا با یكدیگر باشند لازم است به احساسات و نظریات یكدیگر احترام بگذارند.
باید توجه داشت احساس و عاطفه, انرژى در حال حركت مى باشد. این انرژى به تمامى انسانها و اعضاى یك خانواده به عنوان ركن ركین جامعه امكان مى بخشد تا در برابر آنچه نیازهاى اولیه او را تهدید مى كند بایستد. بدون این انرژى كه وصفش گذشت (احساس و عاطفه) انسانها نمى توانند در راستاى حفظ شإن و ارزشمندى خودشان حركت نمایند.
لازمه ی ارتباط مناسب و متناسب میان همسران و اعضاى خانواده, خودآگاهى واقعى مى باشد و این هم مستلزم آن مى باشد كه زن و مرد از حد و مرزهاى خود مطلع و آگاه باشند. هر زن یا مردى مسئول احساسات, تصورات, برداشتها و امیال خویش است.
به واقع زوجین توانایى دوست داشتن و عشق ورزیدن دارند كه به هر كدامشان امكان مى بخشد تا خود و دیگران را دوست بدارند و واضح است كه در حالت صلح و آشتى این عشق و محبت و دوستى است كه حرف اول را خواهد زد.
براى اینكه همسران با یكدیگر مدام در حالت آشتى و صلح و صفا به سر ببرند باید به تمایز خود با طرف مقابلشان ایمان داشته و به دیده ی احترام بنگرند. همه ی انسانها نیازمند داشتن یك هویت مستقل و دوست داشتنى مى باشند و هویت زنان و مردان همانا تفاوتهاى میان آنهاست. هر زن و یا مردى موجودى منحصر به فرد و تكرار نشدنى است كه فردیت او معادل هویتش مى باشد.
همسران باید بدانند كه حتى میان نزدیكترین انسانها به همدیگر, فاصله اى لایتناهى وجود دارد و در این میان مى توان زندگى بسیار شیرین و لذت بخشى را ساخت به شرط اینكه همسران بتوانند فاصله میان خود را دوست داشته باشند.