انواع استاندارد 802.11

انواع استاندارد 802.11

اولين بار در سال 1990 بوسيله انستيتيو IEEE اين استاندارد معرفي گرديد كه اكنون تكنولوژيهاي متفاوتي از اين استاندارد براي شبكه هاي بي سيم رباتيک ارائه گرديده است در صورتي که شما بخواهيد در رباتيک پيشرفت کنيد و به طراحي ربات بپردازيد نياز است اين نوع شبکه ها را به خوبي بشناسيد به معرفي اجمالي آنها خواهيم پرداخت

802.11 : براي روشهاي انتقالFHSS(frequency hopping spared spectrum) ) يا DSSS (direct sequence spread spectrum) با سرعت Mbps 1 تا 2Mbps در كانال GHz 2.4 قابل استفاده مي باشد

802.11a :براي روشهاي انتقال orthogonal frequency division multiplexing)) OFDM با سرعت Mbps 54 در كانال GHz 5 قابل استفاده است.

802.11b : اين استاندارد با نام WI-Fi يا High Rate 802.11 قابل استفاده در روش DSSS بوده و در شبكه هاي محلي بي سيم نيز كاربرد فراواني دارد همچنين داراي نرخ انتقال Mbps11 مي باشد.

802.11g : اين استاندارد براي دستيابي به نرخ انتقال بالاي 20Mbps در شبكه هاي محلي بي سيم و در كانال GHz 2.4كاربرد دارد.

انواع توپولوژي هاي WLAN

WLANها از دو توپولوژي حمايت مي‌كنند:

- ad hoc topology

- infrastructure topology

ad hoc topology :

در توپولوژي ad hoc كامپيوترها به شبكه بي‌سيم مجهز هستند و مستقيماً با يكديگر به شكل point to point ارتباط برقرار مي‌نمايند. كامپيوترها براي ارتباط بايد در محدوده يكديگر قرار داشته باشند

امروزه نوعي از توپولوژي ad hoc به نام "ad hoc peer-to-peer networking" مطرح است، اين نوع شبكه كه به شبكه " Mesh " نيز معروف است ، شبكه‌اي پويا از دستگاههاي بي‌سيم است كه به هيچ نوع زيرساخت موجود يا كنترل مركزي وابسته نيست . در اين شرايط ، دستگاههاي شبكه همچنين به مانند گرههايي عمل مي‌كنند كه كاربران از طريق آنها مي‌توانند داده‌ها را انتقال دهند ، به اين معني كه دستگاه هر كاربر بعنوان مسيرياب و تكراركننده ( Repeater ) عمل مي‌كند . اين شبكه نوع تكامل ‌يافته شبكه point to point است كه در آن همه كاربران مي‌بايست براي استفاده از شبكه دسترسي مستقيم به نقطه دستيابي مركزي داشته باشند. در معماري Mesh كاربران مي‌توان بوسيله Multi-Hopping ، از طريق گرههاي ديگر به نقطه مركزي وصل شوند، بدون اينكه به ايجاد هيچگونه پيوند مستقيم RF نياز باشد. بعلاوه در شبكه Mesh در صورتيكه كاربران بتوانند يك پيوند فركانس راديويي برقرار كنند، نيازي به نقطه دسترسي (Access Point) نيست و كاربران مي‌توانند بدون وجود يك نقطه كنترل مركزي با يكديگر، فايلها، نامه‌هاي الكترونيكي و صوت و تصوير را به اشتراك بگذارند. اين ارتباط دو نفره، به آساني براي دربرگرفتن كاربران بيشتر قابل گسترش است. در يکي از شبکه هاي بزرگ رباتيکي براي ساخت ربات هاي امداد گسترده از اين روش استفاده شده است


Infrastructure topology:

توپولوژي infrastructure اصولاً براي گسترش و افزايش انعطاف‌پذيري شبكه‌هاي كابلي معمولي بكار مي‌رود . بدين شكل كه اتصال كامپيوترهاي مجهز به تكنولوژي بي‌سيم را با استفاده از Access Point به آن امكان مي‌سازد. در برخي موارد، يك AP كامپيوتري است كه كارت شبكه بي‌سيم را كنار كارت شبكه معمولي - كه آن را به يك LAN كابلي متصل مي‌كند - دارا مي‌باشد. كامپيوترهاي بي‌سيم با استفاده از AP به عنوان واسطه با شبكه كابلي ارتباط برقرار مي‌كنند. AP اساساً بعنوان يك Translation Bridge عمل مي‌كند، زيرا سيگنال‌هاي شبكه بي‌سيم را به سيگنال‌هاي شبكه كابلي تبديل مي‌كند . مانند تمام تكنولوژي‌هاي ارتباطي بي‌سيم ،‌ شرايط مسافتي و محيطي مي‌توانند بر روي عملكرد ايستگاههاي سيار بسيار تأثير گذار باشند. يك AP مي‌تواند 10 تا 20 كامپيوتر را پشتيباني كند، بسته به اينكه ميزان استفاده آنها از LAN چقدر است. اين پشتيباني تا زماني ادامه دارد كه آن كامپيوترها در شعاع تقريبي 100 تا 200 فوت نسبت به AP قرار داشته باشند. موانع فيزيكي مداخله كننده اين عملكرد را به طرز چشمگيري كاهش مي‌دهند.