بی تو...

جان سپارم بی تو.....

قصد جان می کند این عید و بهارم بی تو

این چه عیدی و بهاری است که دارم بی تو

گیرم این باغ ، گلاگل بشکوفد رنگین

به چه کار آیدم ای گل! به چه کارم بی تو ؟

با تو ترسم به جنونم بکشد کار ، ای یار

من که در عشق ، چنین شیفته وارم بی تو

به گل روی تواَش ، در بگشایم ، ورنه

نکند رخنه بهاری ، به حصارم ، بی تو

گیرم از هیمه ، زمرد به نفس ، رویانده است

بازهم باز ، بهارش نشمارم ، بی تو

با غمت صبر سپردم ، به قراری که اگر

هم به دادم نرسی ، جان بسپارم بی تو

بی بهار است مرا شعر بهاری ، آری

نه همی نقش گل و مرغ ، نیارم بی تو

دل تنگم نگذارد که به الهام لبت

غنچه ای نیز به دفتر بنگا رم بی تو