سیستم های بیومتریک - تشخیص چهره
سیستم های بیومتریک - تشخیص چهره
سيستم شناسايي چهره يك سيستم بيومتريك است كه با استفاده از روشهاي هوشمند اتوماتيك، هويت يك انسان را بر اساس ويژگيهاي فيزيولوژيكي تشخيص و يا تاييد مي نمايد. در حالت عمومي يك سيستم بيومتريك از ويژگيهاي فيزيولوژي مانند اثر انگشت، عنبیه چشم، چهره، اثر كف دست و يا ويژگيهاي رفتاري مانند صدا و دست خط به منظور شناسايي استفاده مي نمايد. بازشناسی هویت افراد با استفاده از تصاویر چهره در مقایسه با سایر مولفه های بیومتریکی دارای مزیت عدم نیاز به همکاری فرد است که آنرا در کاربردهای امنیتی و همچنین تعاملات انسان و کامپیوتر متمایز می کند.
بطور کلی در كاربردهايي كه نياز به كنترل دسترسي افراد است براي احراز هويت و دادن مجوز به افراد، از سه روش ذيل استفاده مي شود: الف : چه مي داني ؟ در اين سيستم ها از رمز عبور، كد شخصي يا اسامي افراد خاص و يا اطلاعات مشابه استفاده مي شود. مشكل اين سيستمها اين است كه امكان دارد فرد رمز عبور خود يا اطلاعاتي كه بايد بخاطر بسپارد را فراموش كند. ب : چه داري ؟ در اين سيستمها از كارت شخصي، دانگل و يا وسايل ديگر استفاده مي شود. مشكلي كه هنگام استفاده از اين روش با آن مواجه می شویم اين است كه قطعه اي كه از آن براي احراز هويت استفاده مي شود، ممكن است گم شده و يا به سرقت برود كه در اين صورت امكان احراز هويت فرد وجود ندارد. ج : چه هستي ؟ در اين سيستمها از خصوصيات و مشخصات افراد از قبيل اثرانگشت، تصوير چهره، تصوير عنبيه و غيره استفاده مي شود. اين روش دو مشكل روش های قبلي را ندارد زيرا فرد ممكن است رمز عبور را فراموش كند و يا كارت سازمانی خود را گم كند ولي هرگز خودش را گم نميكند. لذا از لحاظ كاربرد و سهولت استفاده نسبت به دو روش قبل برتري دارد. يك سيستم بيومتريكي به دو بخش سخت افزاری و نرم افزاري تقسيم ميشود. قسمت سخت افزاري براي دريافت مشخصه بيومتريكي و قسمت نرم افزاري براي مطابقت مشخصه استخراج شده با اطلاعات موجود مورد استفاده قرار ميگيرد. براي مثال در يك سيستم شناسايي براساس تصاوير چهره ،افراد بايد در سيستم معرفي شوند. بدين منظور ابتدا توسط يك دوربين از چهره فرد تصوير برداري مي شود، سپس تصوير مورد پيش پردازش قرار گرفته و ويژگي هايي از آن استخراج شده و آنگاه ويژگي هاي بدست آمده در پايگاه داده ذخيره مي شود. در زمان شناسايي یا ورود شخص جديد ابتدا تصوير آن گرفته شده و پس از انجام پيش پردازش مورد نياز ،ويژگي ها استخراج مي شود. ويژگي هاي فرد ورودي با ويژگيهاي موجود در پايگاه داده مقايسه ميشود و شبيه ترين فرد انتخاب مي گردد. در حالت مشابه براي تاييد هويت افراد ويژگيهاي تصوير ورودي با ويژگيهاي تصوير موجود شخص در پايگاه داده مقايسه شده و در صورتي كه شباهت از حد معيني بيشتر باشد، هويت فرد تاييد مي شود.
فن آوري بازشناسي چهره يکي از معدود روشهاي بيومتريک مي باشد که با دارا بودن مزاياي دقت بالا و سطح پايين دخالت فرد، در مواردي مانند امنيت اطلاعات، اجرا و نظارت بر قانون، کنترل تردد و ثبت تردد در سیستم های حضور و غیاب مورد استفاده قرارميگيرد. به همين دليل اين فناوري درطي بيست سال گذشته در عرصه هاي صنعتي و علمي مورد توجه قرار گرفته است.
